تاثير سيمواستاتين بر التيام نقص تجربی استخوان متراکم فمور در موش صحرايی

مهاجری, داریوش and موسوی, غفور and رضايی, علی and عليمحمدی, آرمین (2012) تاثير سيمواستاتين بر التيام نقص تجربی استخوان متراکم فمور در موش صحرايی. مجله علوم پزشکی رازی, 18 (91). pp. 27-35. ISSN 2228-7051

[img]
Preview
Text
RJMS-v18n91p27-fa.pdf

Download (1MB) | Preview
Official URL: http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_id=2027&sid=1&...

Abstract

زمينه و هدف : بازسازی و ترميم استخوان از دست رفته، خواه ناشی از علل فيزيولوژيک و خواه به سبب عوامل پاتولوژيک يکی از انگيزه­های جراحان از زمان­های دور بوده است. داروهای استاتينی به عنوان پايين آورنده کلسترول مورد استفاده قرار می گيرند. با اين حال اين داروها دارای اثرات موثر در بافت استخوان بوده و می توانند در استخوان دارای تاثير مثبتی باشند. هدف از اين مطالعه ارزيابی احتمال تاثير سيمواستاتين بر روند استخوان سازی در نقيصه تجربی ايجاد شده در استخوان متراکم فمور موش صحرايی به عنوان الگوی آزمايشگاهی مي­باشد. روش‌کار: اين مطالعه تجربی آزمايشگاهی برروی 30 سر موش صحرايی نر نژاد Sprague dawley انجام شد. موش­ها به صورت تصادفی به 3 گروه (آزمايش و شاهد) تقسيم شدند. پس از القای بيهوشی عمومی با استفاده از مته دندانپزشکی سوراخی به قطر 2 ميلي­متر در عرض استخوان فمور تا رسيدن به کانال مدولاری ايجاد شد. پس از جراحی، گروه شاهد سرم فيزيولوژی به صورت خوراکی دريافت نمود و گروه­های آزمايش 1 و2 به ترتيب 10 و 20 ميلي­گرم به ازای کيلوگرم سيمواستاتين به صورت خوراکی دريافت نمودند. 45 روز پس از جراحی، موش­ها آسان­کشی شده و مقاطع هيستوپاتولوژيک از محل نقيصه ايجاد شده تهيه و رنگ آميزی هماتوکسيلين- ائوزين انجام گرديد و مورد ارزيابی هيستوپاتولوژی و هيستومورفومتری قرار گرفت. جهت آناليز داده ‌ ها از آزمون آماری ( ANOVA ) کروسکال واليس و آزمون تعقيبی يو-من ويتنی و بسته نرم‌افزاری SPSS ويرايش 18 استفاده شد. يافته‌ها: در گروه شاهد محل نقيصه توسط استخوان نابالغ به همراه فضاهايی از مغز استخوان پر شده بود و يک استخوان سازی ضعيفی در محل نقيصه قابل مشاهده بود. در گروه­های آزمايش مقادير فراوانی از ترابکول­های استخوانی جوان شکل گرفته بود که به صورت سازمان يافته به نظر می‌رسيد. نتايج ارزيابی هيستومورفومتری نشان داد که سيمواستاتين دارای تاثير معني­داری در التيام استخوان در گروه­های مورد آزمايش دوم و سوم نسبت به گروه شاهد مي­باشد، اما تاثير معني­داری مابين دو گروه دريافت کننده دوز پايين و بالای سيمواستاتين وجود نداشت. نتيجه ­گيری: نتايج اين مطالعه نشان مي­دهد که سيمواستاتين قادر به تحريک استخوان­سازی در موش صحرايی مي­باشد.

Item Type: Article
Uncontrolled Keywords: سیمواستاتین، التیام استخوان، موش صحرایی، هیستوپاتولوژی، هیستومورفومتری
Subjects: R Medicine > R Medicine (General)
Divisions: Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User: Touba Derakhshande
Date Deposited: 15 Oct 2014 09:33
Last Modified: 15 Oct 2014 09:33
URI: http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1287

Actions (login required)

View Item View Item