مهاجری, داریوش and موسوی, غفور and رضايی, علی and عليمحمدی, آرمین (2012) تاثير سيمواستاتين بر التيام نقص تجربی استخوان متراکم فمور در موش صحرايی. مجله علوم پزشکی رازی, 18 (91). pp. 27-35. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v18n91p27-fa.pdf Download (1MB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف : بازسازی و ترميم استخوان از دست رفته، خواه ناشی از علل فيزيولوژيک و خواه به سبب عوامل پاتولوژيک يکی از انگيزههای جراحان از زمانهای دور بوده است. داروهای استاتينی به عنوان پايين آورنده کلسترول مورد استفاده قرار می گيرند. با اين حال اين داروها دارای اثرات موثر در بافت استخوان بوده و می توانند در استخوان دارای تاثير مثبتی باشند. هدف از اين مطالعه ارزيابی احتمال تاثير سيمواستاتين بر روند استخوان سازی در نقيصه تجربی ايجاد شده در استخوان متراکم فمور موش صحرايی به عنوان الگوی آزمايشگاهی ميباشد. روشکار: اين مطالعه تجربی آزمايشگاهی برروی 30 سر موش صحرايی نر نژاد Sprague dawley انجام شد. موشها به صورت تصادفی به 3 گروه (آزمايش و شاهد) تقسيم شدند. پس از القای بيهوشی عمومی با استفاده از مته دندانپزشکی سوراخی به قطر 2 ميليمتر در عرض استخوان فمور تا رسيدن به کانال مدولاری ايجاد شد. پس از جراحی، گروه شاهد سرم فيزيولوژی به صورت خوراکی دريافت نمود و گروههای آزمايش 1 و2 به ترتيب 10 و 20 ميليگرم به ازای کيلوگرم سيمواستاتين به صورت خوراکی دريافت نمودند. 45 روز پس از جراحی، موشها آسانکشی شده و مقاطع هيستوپاتولوژيک از محل نقيصه ايجاد شده تهيه و رنگ آميزی هماتوکسيلين- ائوزين انجام گرديد و مورد ارزيابی هيستوپاتولوژی و هيستومورفومتری قرار گرفت. جهت آناليز داده ها از آزمون آماری ( ANOVA ) کروسکال واليس و آزمون تعقيبی يو-من ويتنی و بسته نرمافزاری SPSS ويرايش 18 استفاده شد. يافتهها: در گروه شاهد محل نقيصه توسط استخوان نابالغ به همراه فضاهايی از مغز استخوان پر شده بود و يک استخوان سازی ضعيفی در محل نقيصه قابل مشاهده بود. در گروههای آزمايش مقادير فراوانی از ترابکولهای استخوانی جوان شکل گرفته بود که به صورت سازمان يافته به نظر میرسيد. نتايج ارزيابی هيستومورفومتری نشان داد که سيمواستاتين دارای تاثير معنيداری در التيام استخوان در گروههای مورد آزمايش دوم و سوم نسبت به گروه شاهد ميباشد، اما تاثير معنيداری مابين دو گروه دريافت کننده دوز پايين و بالای سيمواستاتين وجود نداشت. نتيجه گيری: نتايج اين مطالعه نشان ميدهد که سيمواستاتين قادر به تحريک استخوانسازی در موش صحرايی ميباشد.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | سیمواستاتین، التیام استخوان، موش صحرایی، هیستوپاتولوژی، هیستومورفومتری |
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 15 Oct 2014 09:33 |
Last Modified: | 15 Oct 2014 09:33 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1287 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |