بررسی تأثير ملاتونين بر افسردگی ناشی از ديابت القاء شده با استرپتوزوتوسين در موش صحرائی

بابائی, فرین and زارع, صمد and حيدری, رضا and فرخی, فرح (2010) بررسی تأثير ملاتونين بر افسردگی ناشی از ديابت القاء شده با استرپتوزوتوسين در موش صحرائی. مجله علوم پزشکی رازی, 17 (72). pp. 16-24. ISSN 2228-7051

[img]
Preview
Text
RJMS-v17n72p16-fa.pdf

Download (177kB) | Preview
Official URL: http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_id=1463&sid=1&...

Abstract

زمينه و هدف: اختلال در عملکرد سيستم آمينرژيک مرکزی منجر به بروز عارضه افسردگی در بيماری ديابت می‌گردد. با توجه به تأثيرگذاری محدود داروهای ضدافسردگی حاضر، بررسی گزينه‌های درمانی جديد با ويژگی تعديل کنندگی سيستم آمينرژيک مرکزی ضروری بنظر می‌رسد. هدف از انجام اين مطالعه ارزيابی اثرات احتمالی ضد افسردگی ملاتونين در موش‌های صحرائی ديابتی بود. روش کار: در اين مطالعه که از نوع تجربی بود از 40 رأس موش صحرائی نر نژاد ويستار با محدوده وزنی 20±200 گرم استفاده شد. حيوانات به چهار گروه ده‌تائی: شاهد، ملاتونين، ديابتی و ديابتی دريافت کننده‌ی ملاتونين تقسيم شدند. القاء ديابت با‌ تزريق داخل‌صفاقی (i.p.) mg/kg50 استرپتوزوتوسين انجام گرفت. ملاتونين (mg/kg/day i.p. 10)، 72 ساعت پس از القاء ديابت، بمدت 5 هفته تزريق گرديد. در پايان دوره تيمار جهت بررسی ميزان افسردگی و مکانيسم احتمالی بروز آن، آزمون‌های شنای اجباری پيراسته و آزمون جعبه باز انجام شد. در آزمون شنا مدت زمان حرکات صعودی، شنا و بی‌تحرکی و در آزمون جعبه باز تعداد واحدهای حرکتی حيوان محاسبه گرديد. تحليل داده‌ها با آناليز واريانس يک‌طرفه و متعاقب آن آزمون توکی HSD با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 15 انجام گرفت. يافته‌ها: ابتلا به ديابت منجر به افزايش معنی‌دار (05/0P<) مدت زمان بی‌تحرکی و حرکت صعودی طی آزمون شنا (بترتيب بعنوان شاخص‌های افسردگی و فعاليت سيستم نور‌آدرنرژيک) در مقايسه با حيوانات شاهد گرديد. مدت زمان شنا (شاخص فعاليت سيستم سروتونرژيک) و ميزان فعاليت حرکتی (شاخص فعاليت سيستم دوپامينرژيک) در حيوانات ديابتی در مقايسه با گروه شاهد بطور معنی‌داری (05/0P <) کاهش يافت. تزريق روزانه ملاتونين به حيوانات ديابتی، شاخص‌های رفتاری مذکور را بطور معنی‌دار (05/0P <) در مقايسه با حيوانات گروه ديابتی تعديل نمود. ملاتونين ميزان فعاليت حرکتی حيوانات غيرديابتی را بطور معنی‌دار (05/0P <) در مقايسه با حيوانات گروه شاهد کاهش داد، در حالی که تأثير معنی‌داری بر شاخص‌های زمانی حرکات صعودی و شنا و بی‌تحرکی در حيوانات غيرديابتی دريافت کننده‌ اين هورمون نداشت. نتيجه‌گيری: ملاتونين با تعديل فعاليت سيستم آمينرژيک مرکزی از تشديد افسردگی در بيماری ديابت جلوگيری می‌کند.

Item Type: Article
Uncontrolled Keywords: ديابت،ملاتونين،افسردگی،آزمون شنا
Subjects: R Medicine > R Medicine (General)
Divisions: Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User: Touba Derakhshande
Date Deposited: 25 Oct 2014 10:35
Last Modified: 25 Oct 2014 10:35
URI: http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1488

Actions (login required)

View Item View Item