مطالعه ارتباط سطح آنتی‌بادی‌های ضد ويروس اپشتاين بار در بيماران مبتلا به مولتيپل اسکلروز و توليد سايتوکاينهای IFN-γ، IL-4 وIL-12 توسط سلول‌های تک هسته‌ای خون محيطی فعال شده با ميتوژن

شکرآبی, مهدی and لاريبی, بهاره and زرنانی, امیرحسن and غفارپور, مجید and قبايی, مژده and نوربخش, ثمیله and بخشايش, معصومه (2010) مطالعه ارتباط سطح آنتی‌بادی‌های ضد ويروس اپشتاين بار در بيماران مبتلا به مولتيپل اسکلروز و توليد سايتوکاينهای IFN-γ، IL-4 وIL-12 توسط سلول‌های تک هسته‌ای خون محيطی فعال شده با ميتوژن. مجله علوم پزشکی رازی, 16 (69). pp. 24-31. ISSN 2228-7051

[img]
Preview
Text
RJMS-v16n69p24-fa.pdf

Download (378kB) | Preview
Official URL: http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_id=1410&sid=1&...

Abstract

زمينه و هدف:�مولتيپل اسکلروز (MS) شايعترين بيماری التهابی سيستم عصبی مرکزی می‌باشد که در آن طی يک روند خودايمنی، غلاف ميلينی فيبرهای عصبی از بين می‌رود. در اين بيماری لنفوسيت‌های CD4+ T بويژه زير گروه TH1 در تخريب بافت عصبی نقش مهمی ايفا می‌کنند.�با توجه به نقش احتمالی ويروس اپشتاين بار در اتيولوژی و پاتوژنز بيماری MS، هدف از اين مطالعه بررسی ارتباط سطح آنتی‌باديهای ضد ويروس اپشتاين بار (EBV) با توليد سايتوکاين‌های TH1و TH2 می‌باشد. روش بررسی: در 68 بيمار مبتلا به مولتيپل اسکلروز در مراحل مختلف بيماری و 20 نفر از افراد سالم بعد�از�گرفتن نمونه خون وريدی سطح آنتی‌باديهای ضد EBNA-1 و VCA از ويروس EBV به روش الايزا در پلاسما اندازه‌گيری گرديد. سپس سلول‌های تک هسته‌ای خون محيطی (PBMC) به کمک فايکول جدا شد. PBMC به دست آمده پس از کشت، توسط PHA تحريک و سطح سايتوکاينهای IFN-γ، IL-12 و IL-4 در مايع رويی کشت سلول به روش الايزا تعيين گرديد. تحليل آماری داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS (version 16) صورت گرفت. جهت مقايسه مقادير سايتوکاينها آزمون آماری پارامتريک t-test و برای مقايسه مقادير EBNA-1 و VCA آزمون غيرپارامتريک Mann-Whitney بکار گرفته شد. همچنين برای بررسی ارتباط بين متغيرها از ضريب همبستگی پيرسون استفاده شد. 05/0P < معنی‌دار در�نظر گرفته شد. يافته‌ها: ميانگين سطح آنتی‌بادی‌های ضد EBNA-1 و VCA در بيماران مبتلا به MS نسبت به افراد سالم افزايش معنی‌داری داشت (به ترتيب ٠٤/٠=P و ٠٠١/٠=P). ميانگين غلظت IFN-γ، IL-12 و IL-4 نيز در بيماران به طور معنی‌داری بيش از افراد سالم بود ( به ترتيب ٠٠١/٠=P‌، ٠٠٢/٠=P و ٠٠٥/٠=P). همچنين نسبت سايتوکاين‌های IL-4/ IFN-γو IL-4/ IL-12 در بيماران بيش از افراد سالم بود ولی اين افزايش معنی‌دار نبود (٠٥/٠P>). بين سطح آنتی‌بادی‌های ضد EBNA-1 و VCA با توليد IL-12 ارتباط معنی‌داری وجود داشت (به ترتيبP ٠٢/٠=٢٧/٠‌= و ٠٤/٠=P، ٢٥/٠=r). در حاليکه ارتباطی ميان افزايش سطح آنتی‌بادی‌های ضد اپشتاين بار ويروس با توليد سايتوکاين‌های IFN-γ و IL-4 در بيماران مشاهده نشد. نتيجه‌گيری: با توجه به ارتباط معنی‌دار بين سطح آنتی‌بادی‌های ضد ويروس اپشتاين بار با توليد IL-12 در بيماران مبتلا به MS و نقش اين سايتوکاين در هدايت پاسخ‌های ايمنی به سمت التهاب و سلول‌های TH1، اين يافته‌ها پيشنهاد می‌کند که ويروس اپشتاين بار می‌تواند نقش مهمی در اتيولوژی بيماری MS ايفا کند.

Item Type: Article
Subjects: R Medicine > R Medicine (General)
Divisions: Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User: Touba Derakhshande
Date Deposited: 30 Oct 2014 05:18
Last Modified: 30 Oct 2014 05:18
URI: http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1520

Actions (login required)

View Item View Item