مقايسه اثرات تراتوژنيک مصرف خوراکی و تزريق داخل صفاقی داروی گاباپنتين به روی سيستم اسکلتی موش‌های Balb/c با استفاده از رنگ آميزی آليزارين رد اس و آلسين بلو

افشار, محمد and حسن‌زاده طاهری, محمدمهدی and معلم, سید عادل and تميزی, آزاده and گلعلی پور, جعفر (2010) مقايسه اثرات تراتوژنيک مصرف خوراکی و تزريق داخل صفاقی داروی گاباپنتين به روی سيستم اسکلتی موش‌های Balb/c با استفاده از رنگ آميزی آليزارين رد اس و آلسين بلو. مجله علوم پزشکی رازی, 16 (68). pp. 7-18. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v16n68p7-fa.pdf Download (649kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: داروی گاباپنتين به عنوان يک داروی نسل جديد ضد صرع جهت درمان تشنج‌های عمومی ثانويه و يا ناقص معرفی گرديده است. اطلاعات بسيار کم�و گاها متناقضی در رابطه با اثرات تراتوژنيک اين دارو وجود دارد. در اين پژوهش به عنوان يک مطالعه دقيق تر نواقص سيستم اسکلتی حاصل از مصرف متفاوت خوراکی و تزريق داخل صفاقی داروی گاباپنتين مورد مقايسه قرار گرفته است. روش بررسی: در يک مطالعه تجربی تعداد 60 سر موش بالغ ماده از نژاد Balb/c انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه آزمايشی تجربی و 2 گروه کنترل به تعداد 10 موش در هر گروه به شرح ذيل تقسيم شدند:گروههای تجربی I و II به ترتيب 25 و 50 ميلی‌گرم� در کيلوگرم از داروی گاباپنتين را از روز شروع بارداری روزانه و تا روز15 حاملگی بصورت تزريق داخل صفاقی و گروههای III و IV همين دوزها از دارو را درهمين محدوده زمانی بصورت گاواژ دريافت کردند. گروههای کنترل V و VI نرمال سالين را به ترتيب بصورت تزريق داخل صفاقی و گاواژ دريافت نمودند. موش‌ها در روز 18 بارداری پس از بيهوشی عميق با اتر سزارين شده وجنينها جمع‌آوری شدند و توسط استريوميکروسکوپ تحقيقاتی مورد بررسی‌های ماکروسکوپی قرار گرفتند. سپس وزن جنين‌ها، بازجذب جنينی، و تعداد جنين‌های زنده و مرده ثبت گرديد. جنين‌های دارای ناهنجاری جدا شده، توسط رنگ آميزی آليزارين رد-�آلسين بلو رنگ‌آميزی شده و�نقايص اسکلتی مشخص گرديدند. سپس توسط ميکروسکوپ استريوی تحقيقاتی از آنها عکسبرداری گرديد. يافته‌ها توسط آزمون‌های ANOVA و� X2 با استفاده از نرم‌افزار SPSSمورد تجزيه و تحليل آماری قرار گرفت و اختلاف کمتر از 05/0 معنی‌دار تلقی گرديد. يافته‌ها: گروههای تجربی I وII اختلالات مشابهی را نشان دادند که می‌توان آنها را به سه دسته تقسيم کرد: 1- کاهش وزن جنينی و افزايش جذب جنينی 2- ناهنجاری‌های ظاهری و3- ناهنجاری‌های اسکلتی. ميانگين وزن جنينی در گروه تجربی I (063/0±98/0 گرم ) وميانگين وزن جنينی در گروه تجربی II (65/0±91/0 گرم) به طور معنی‌داری کمتر از ميانگين وزن جنينی در گروه کنترل (033/0±17/1 گرم) بود. همچنين افزايش جذب جنينی در هر دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل وجود داشت. ناهنجاريهای ظاهری مشاهده شده در دو گروه تجربی شامل اگزانسفالی، ناهنجاری اندام، کوچکی فک تحتانی و اختلال در ستون مهره‌ها و جنينهای دارای ناهنجاری‌های شديد بود. ناهنجاری اسکلتی مشاهده شده شامل تاخير در استخوان سازی، اختلال ستون مهره‌ها عمدتا به صورت اسکوليوزيس، ناهنجاری در استخوانهای کاسه سر و هيپوپلازی منديبول بود. در گروه‌های تجربی III و IV که دارو را به صورت گاواژ دريافت کرده بودند تنها تاخير در استخوان سازی مشاهده گرديد. در گروه‌های کنترل هيچگونه اختلالی ديده نشد. نتيجه‌گيری: اين مطالعه نشان داد که شيوه در معرض قرارگيری داروی گاباپنتين می‌تواند اثر مستقيمی در ميزان بروز ناهنجاری‌های جنينی داشته باشد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	گاباپنتين،اثرات تراتوژنيک،ناهنجاری‌های اسکلتی،رنگ‌آميزی آليزارين رد، آلسين بلو
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	30 Oct 2014 07:36
Last Modified:	30 Oct 2014 07:36
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1530

Actions (login required)

View Item