بررسی عوامل احتمالی مؤثر بر نتيجه نهايی عمل استئوتومی پروگزيمال تيبيادر استئوآرتريت کمپارتمان داخلی زانو

فراهينی, حسین and اکبريان, احسان and زنگی, مهدی (2009) بررسی عوامل احتمالی مؤثر بر نتيجه نهايی عمل استئوتومی پروگزيمال تيبيادر استئوآرتريت کمپارتمان داخلی زانو. مجله علوم پزشکی رازی, 16 (65). ISSN 2228-7051

[img]
Preview
Text
RJMS-v16n65p0-fa_7.pdf

Download (244kB) | Preview
Official URL: http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_id=1272&sid=1&...

Abstract

زمينه و هدف: استئوتومی پروگزيمال تيبيا در بيمارانی که از استئوآرتريت کمپارتمان داخلی زانو رنج می‌برند، نتايج عالی و رضايت بخشی دارد؛ هر چند در 10 تا 50 درصد از افراد نتايج نامطلوبی نيز گزارش شده است. هدف از انجام اين مطالعه، بررسی فاکتورهای احتمالی مؤثر در نتيجه جراحی برای شناخت بهتر مواردی است که با استئوتومی اميد به بهبودی آن‌ها وجود دارد. روش بررسی: اين مطالعه گذشته‌نگر و از نوع مورد – شاهدی بوده. 57 عمل استئوتومی پروگزيمال تيبيا با روش گوه‌ای داخلی باز در 43 بيمار (16 مرد و 27 زن؛ ميانگين سنی: 8/7±5/54 سال) طی سال‌های 1384 تا 1386 جهت درمان استئوآرتريت کمپارتمان داخلی زانو انجام شد. زمان پيگيری بيماران 5±25 ماه بوده است. عواملی از قبيل سن، جنس، سابقه اعمال جراحی اندام تحتانی، سابقه درد طولانی مدت زانو، چاقی، سيگار، پهن شدن فضای کمپارتمان داخلی، اگزوفيت استخوانی تيبيا، آسيب کامل غضروف تيبيا، تخريب منيسک داخلی، زاويه واروس بيش از 10 درجه، ناپايداری شديد ليگامان کولترال داخلی و صدمه همزمان ناشی از استئوآرتريت در کمپارتمان خارجی زانو پيش از عمل ارزيابی و ثبت شدند. مقايسه وضعيت بيماران پيش و پس از عمل توسط تحليل آماری امتيازات حاصل از معيارهای KOOS در بيماران واجد و فاقد اين عوامل احتمالی مؤثر صورت گرفت. با استفاده از آزمون‌های آماری One-way ANOVA، Independent samples t-test وMann–Whitney U-test تفاوت نتيجه درمانی (حاصل از سيستم امتياز دهی KOOS) بر اساس عوامل پيش بينی‌کننده احتمالی، در بيمارانی که تحت استئوتومی پروگزيمال تيبيا قرار گرفتند، به تفکيک مورد ارزيابی و مقايسه قرار گرفت. يافته‌ها: 8 مورد عارضه متعاقب جراحی ديده شد که فقط يک مورد آن نيازمند عمل مجدد بود و يک مورد هم به علت درد مداوم و شديد در خلال پيگيری‌ها نياز به تعويض کامل مفصل پيدا کرد. ميانگين زاويه اصلاح شده 4/3±8/8 درجه بوده و زمان جوش خوردن استئوتومی نيز 4/1±1/3 ماه بوده است. سابقه درد زانو بيش از 2 سال و استئوآرتريت همزمان کمپارتمان خارجی زانو در کنار بسياری عوامل ديگر در بيماران دچار نتايج ضعيف عمل ديده شدند. نتيجه‌گيری: انتخاب نادرست استئوتومی برای بيماری که نتايج پس از عمل وی نامطلوب خواهد بود، صرفاً هزينه بر بوده و درمان نهايی را به تأخير می‌اندازد. عوامل متعدد مؤثر بر نتايج عمل استئوتومی در اين مطالعه شناسايی و معرفی شدند که با توجه به آن‌ها می‌توان بيمارانی را که احتمال کسب نتايج ضعيفی دارند، مستقيماً تحت جراحی تعويض کامل مفصل زانو قرار داده و از صرف هزينه و تحميل جراحی‌های متعدد جلوگيری کرد.

Item Type: Article
Uncontrolled Keywords: استئوتومی،استئوآرتريت،کمپارتمان داخلی زانو
Subjects: R Medicine > R Medicine (General)
Divisions: Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User: Touba Derakhshande
Date Deposited: 02 Nov 2014 03:48
Last Modified: 02 Nov 2014 03:48
URI: http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1583

Actions (login required)

View Item View Item