مقايسه اثربخشی چسب فنتانيل بين جلدی در درمان درد مزمن بيماران مبتلا به سرطان بافت نرم در مقايسه با دارونما در يک کارآزمايی بالينی تصادفی شده دو سوکور

زمان, بهروز and همتی, کریم and حسنی, ولی‌الله and دريايی, پرويز and فائزی‌پور, حسین (2009) مقايسه اثربخشی چسب فنتانيل بين جلدی در درمان درد مزمن بيماران مبتلا به سرطان بافت نرم در مقايسه با دارونما در يک کارآزمايی بالينی تصادفی شده دو سوکور. مجله علوم پزشکی رازی, 16 (65). ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v16n65p0-fa_8.pdf Download (276kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: درد ناشی از بدخيمی‌ها يکی از مشکلات عمده در بيماران مبتلا به بدخيمی به شمار می‌رود. روش‌های مختلفی تاکنون برای درمان درد مزمن ناشی از سرطان معرفی شده که مهم‌ترين آن‌ها استفاده از اپيوييدهاست. فنتانيل يک اپيوييد صناعی به شکل پچ‌های پوستی (ترانس درمال- بين جلدی) برای کاهش درد مزمن بيماران مبتلا به سرطان معرفی شده است. در اين مطالعه سعی شده است اثربخشی فنتانيل بين جلدی در مقايسه با پلاسبو مورد مقايسه قرار گيرد. روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت يک کارآزمايی بالينی تصادفی شده دو سوکور طراحی و اجرا شد. بيماران مبتلا به بدخيمی بافت نرم مراجعه‌کننده به انستيو کانسر بيمارستان امام خمينی(ره) طی سال‌های 1385 و 1386 که از درد مزمن رنج می‌بردند، وارد مطالعه شدند و به طور تصادفی به دو گروه فنتانيل بين جلدی و دارونما تقسيم شدند. در گروه دارونما بيماران پچ‌های مشابه با گروه درمان از نظر ظاهری دريافت کردند. شدت درد بيماران طی 24، 48 و 72 ساعت پس از شروع درمان بر اساس ((VAS Visual Analogue Scale از بيماران پرسش و در پرونده آن‌ها ثبت شد. به منظور بررسی اثر درمان از آناليز اندازه گيری‌های مکرر واريانس استفاده شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS V.13 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. داده‌های کمی به صورت ميانگين و انحراف معيار و داده‌های کيفی به صورت فراوانی نمايش داده شده است. برای مقايسه داده‌های کيفی و کمی بين دو گروه در صورت تبعيت از توزيع نرمال به ترتيب از آزمون کای دو و در متغيرهای کمی از آزمون t-test استفاده شد. در صورت عدم تبعيت، از آزمون‌های معادل ناپارامتريک استفاده شد.سطح معنی‌داری در اين مطالعه در حد 05/0 در نظر گرفته شد. يافته ها: در مجموع 166 نفر در دو گروه فنتانيل بين جلدی (86 نفر) و دارونما (80 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. توزيع سنی و جنسی بيماران مشابه بود. بر اساس آناليز repeated measurement، فنتانيل بين جلدی به طور معنی‌داری شدت درد بيماران را طی زمان‌های پيگيری کاهش داده است (07/0p=). ميزان بروز عوارض جانبی در گروه فنتانيل 62 نفر (72%) و در گروه دارونما 31 نفر (39%) به دست آمد که به لحاظ آماری بروز عوارض جانبی در گروه فنتانيل به طور معنی‌داری بيش از گروه دارونما بود (001/0=p). نتيجه‌گيری: يافته‌های اين مطالعه نشان می‌دهد که استفاده از پچ فنتانيل بين جلدی در کاهش درد مزمن بيماران مبتلا به تومور بافت نرم يک روش مؤثر و بی‌خطر می‌باشد و می‌تواند موجب بهبود کيفيت زندگی در اين دسته از بيماران گردد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	پچ فنتانيل بين جلدی، درد مزمن،بدخيمی بافت نرم
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	02 Nov 2014 03:48
Last Modified:	02 Nov 2014 03:48
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1584

Actions (login required)

View Item