بررسی نتايج درمان جراحی شکستگی‌های داخل مفصلی ديستال استخوان بازو (بررسی 46 بيمار)

نوروزی, مسعود and نادری, محمدنصیر and مهدوی, سید مانی and جعفری, داوود and خسروی, ابوالفضل (2009) بررسی نتايج درمان جراحی شکستگی‌های داخل مفصلی ديستال استخوان بازو (بررسی 46 بيمار). مجله علوم پزشکی رازی, 16 (64). ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v16n64p0-fa_3.pdf Download (255kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: شکستگی‌های داخل مفصلی ديستال هومروس در بزرگسالان به عنوان يکی از جنجالی‌ترين بحث‌های جراحان ارتوپدی در آمده است. بی‌نظمی‌های کوچک در سطح مفصلی آرنج معمولاً سبب از دست رفتن عملکرد مفصل می‌شود. اين عارضه را با جراحی باز دقيق همراه با فيکساسيون محکم می‌توان کاهش داد. تکنيک جراحی خلفی به همراه استئوتومی اوله کرانون و فيکساسيون توسط دو Plate طرفی به عنوان شيوه استاندارد جراحی اين نوع شکستگی‌ها به خصوص در تيپ‌های C آن می‌باشد. هدف اصلی اين مطالعه بررسی نتايج درمان جراحی شکستگی‌های داخل مفصلی ديستال هومروس می‌باشد. روش بررسی: در يک مطالعه توصيفی- مقطعی 46 بيمار (18 مؤنث و 28 مذکر) با ميانگين سنی 22/31 سال را که مبتلا به شکستگی داخل مفصلی ديستال هومروس (12 مورد C1، 17 مورد C2 و 17 مورد C3) بودند، تحت بررسی قرار گرفتند. اين بيماران از سال 1380 تا 1384 تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند. کليه بيماران با تکنيک خلفی به همراه استئوتومی اوله کرانون جراحی شده بودند. فيکساسيون داخلی يا با استفاده از دو Plateيا با استفاده از يک Plate و يا با استفاده از Screw بوده است. متغيرهای اندازه‌گيری شده به عنوان برونداد (Outcome) عبارت بودند از: درد بيمار پس از جراحی، دامنه حرکت، توانايی انجام فعاليت‌های روزمره قبلی، بروز عفونت‌ها، بروز اختلالات حسی- حرکتی در اعصاب، بروز اختلال در جوش خوردن، بروز سفتی در مفصل آرنج، بروز استئوآرتريت، بروز ناپايداری و نياز به فيکساسيون مجدد و بروز بورسيت راجعه. در آناليز آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS از فراوانی و درصد فراوانی جهت توصيف داده‌ها استفاده شد. از آزمون‌های آماری Kendall و تست دقيق فيشر نيز استفاده شد. سطح معنی‌داری 05/0p< در نظر گرفته شده است. يافته‌ها: در 16 بيمار (8/34%) پس از جراحی درد وجود نداشت. درد خفيف در 17 بيمار (37%)، درد متوسط در 11 بيمار (9/23%) و درد شديد تنها در 2 بيمار (3/4%) گزارش شده بود. دامنه حرکت (Range of motion-ROM) پس از درمان در 24 بيمار (2/52%) بيش از 100 درجه، در 18 بيمار (1/39%) 50 تا 100 درجه و در 4 بيمار (7/8%) کمتر از 50 درجه بود. توانايی انجام فعاليت‌های روزمره قبلی پس از درمان در 14 بيمار (4/30%) کاملاً مانند قبل، در 26 بيمار (5/56%) نسبتاً مانند قبل و در 6 بيمار (13%) فعاليت کاهش يافته بود. تنها 2 بيمار (3/4%) دچار عفونت‌های سطحی شدند و هيچ بيماری به عفونت عمقی دچار نشد. همچنين تنها در 2 بيمار (3/4%) اختلالات حسی- حرکتی در عصب اولنار ديده شد. فقط 3 بيمار (5/6%) به عارضه عدم جوش خوردن استخوان مبتلا شدند. نتيجه‌گيری: ترميم جراحی شکستگی داخل مفصلی ديستال هومروس (به خصوص با تکنيک خلفی همراه با استئوتومی اوله کرانون به دليل ديد مناسب، ارزيابی روتين عصب اولنار و Rigid Internal Fixation) يک روش مؤثر می‌باشد که سبب بازتوانی زودرس بيمار می‌گردد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	ديستال هومروس،شکستگی داخل مفصلی،استئوتومی اوله کرانون
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	02 Nov 2014 03:50
Last Modified:	02 Nov 2014 03:50
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1587

Actions (login required)

View Item