مقايسه تأثير شيمی‌درمانی استاندارد و اثر ترکيبی آن با Cetuximab بر ميزان بقاء در مبتلايان به سرطان پيشرفته کولون

رضوی, سید محسن and رضايی سليم, مهدیه and عطاريان, حمید and رفعت, جهانگیر and مرتضوی‌زاده, سید محمدرضا and شيرعلی, امیر and شريفی‌پور, احسان (2009) مقايسه تأثير شيمی‌درمانی استاندارد و اثر ترکيبی آن با Cetuximab بر ميزان بقاء در مبتلايان به سرطان پيشرفته کولون. مجله علوم پزشکی رازی, 16 (64). ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v16n64p0-fa_5.pdf Download (253kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: در سال‌های اخير تحول ايجاد شده در شناخت بيولوژی مولکولی سلول تومورال و کشف اهميت رسپتور رشد سلولی در رشد و گسترش خيلی از تومورهای توپر از جمله سرطان کولورکتال و غير سلول کوچک ريه، استفاده از داروهايی که مستقيماً اين گيرنده را مورد هدف قرار می‌دهند رايج شده است. يکی از اين داروها cetuximab يا Erbitux است يک منوکلونال آنتی‌بادی از نوع 1IgG که برعليه رسپتور رشد سلولی يا Epidermal growth factor عمل می‌کند و يکی از پيشرفت‌های اخير در درمان سرطان کولورکتال پيشرفته تلقی می‌شد. هدف از اين مطالعه مقايسه تأثير شيمی‌درمانی استاندارد و ترکيب شيمی‌درمانی استانداردبا Cetuximab بر ميزان بقاء در مبتلايان به سرطان پيشرفته کولون است. مطالعه در زمانی انجام شد که موتاسيون k-ras به عنوان يک عامل تعيين‌کننده درمان مطرح نشده بود. روش بررسی: در اين مطالعه نيمه تجربی 91 بيمار20 تا 80 سال, با سرطان پيشرفته عود‌کننده کولون مورد بررسی قرارگرفتند. از اين تعداد 47 بيمار به طور تصادفی تحت درمان باکموتراپی استاندارد رايج و44 بيمار تحت کموتراپی و Cetuximab قرار گرفتند. درمان تا زمان بروز عوارض پيشرفته، اتمام دوره درمان و يا مرگ بيمار ادامه يافت و بدين ترتيب مدت بقاء در دو گروه درمانی با هم مقايسه شدند. پس از جمع‌آوری داده‌ها، يافته‌ها در قالب جداول آماری، نمودار و شاخص‌های عددی ارائه شد. برای بررسی زمان بقاء بيماران از جدول کاپلان ماير، برای مقايسه طول زمان بقاء در دو گروه از آزمون‌های لگ مار (Logmar) و بريسلو (Breslow) و همچنين از آزمون مجذور کای و تست دقيق فيشر برای مقايسه تعداد مرگ در هر گروه استفاده شد. سطح معنی‌داری 5% در نظر گرفته شد و کليه آناليزها در محيط نرم‌افزار SPSS V.15.0 انجام شدند. يافته‌ها: جمعاً 91 بيمار مبتلا به سرطان پيشرفته کولون بادامنه سنی بين 76-20 سال و60% kf > در فاصله زمانی بين تيرماه 1383 وآبان ماه 1386 مورد بررسی قرار گرفتند. از اين تعداد 44 بيمار (48%) درمان ترکيبی و 47 بيمار (52%) درمان استاندارد دريافت کردند. از 47 بيماری که درمان استاندارد گرفتند 18 نفر (3/38%)‌و در روش ترکيبی، 13 نفر (5/29%‌)‌ تا پايان مطالعه فوت کردند. متوسط طول عمر در بين بيمارانی که روش درمانی استاندارد گرفتند 20‌±236 روز و متوسط طول عمر در بين بيمارانی که روش درمانی ترکيبی گرفتند 27‌±301 روز بود. آزمون آماری اختلاف معنی‌داری را بين متوسط زمان بقاء بيماران نشان نداد (2011/0p=) نتيجه‌گيری: با وجود اينکه Cetuximab باعث بهبود ميزان پاسخ و پيشرفت بيماری می‌شود، ولی با توجه به نتايج مطالعه موجودبه نظر نمی‌رسد به کارگيری مونوکلونال آنتی‌بادی در بيماران مبتلا به مراحل انتهايی سرطان کولورکتال موجب افزايش ميزان بقاء گردد، جز اينکه تعيين‌کننده‌های ديگری در انتخاب بيماران وارد شود.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	مونوکلونال آنتی‌بادی،سرطان کولون،بقاء
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	02 Nov 2014 03:50
Last Modified:	02 Nov 2014 03:50
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1589

Actions (login required)

View Item