شرفی, علی اکبر and خوش‌گرد, کریم and نيکوفر, علیرضا (2009) اندازه‌گيری دوز جذبی مثانه و رکتوم در پرتودرمانی سرطان پروستات با روش دوزيمتری ترمولومينسانس. مجله علوم پزشکی رازی, 16 (64). ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v16n64p0-fa_8.pdf Download (356kB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف: افزايش ميزان مرگ و مير ناشی از سرطان پروستات مبين روند رشد اين بيماری است ؛ به طوری که سرطان پروستات دومين سرطان شايع بعد از سرطان ريه در مردان به شمار می‌رود. در پرتودرمانی سرطان پروستات، استفاده از روش‌های جديد در درمان مؤثر اين بيماری نقش بسزايی داشته و باعث کاهش پرتوگيری بافت‌های سالم مجاور خواهد شد. در حال حاضر در اکثر مراکز درمانی کشور، برای�درمان سرطان پروستات�از دستگا60 Co- (کبالت 60) با طراحی درمان دو بعدی استفاده می‌شود، که بررسی و تأييد دوز رسيده به‌اندام بحرانی نظير مثانه و رکتوم جهت جلوگيری از اثرات جانبی، ضروری می‌باشد؛ لذا در اين بررسی، ميزان دوز جذبی اين اندام‌ها در پرتودرمانی سرطان پروستات اندازه‌گيری شد. روش بررسی: در اين مطالعه تجربی، دوز رسيده به رکتوم و مثانه را در روش طراحی درمان دو بعدی در درمان سرطان پروستات بر روی فنتوم انسان گونهِ معادل بافت، با استفاده از دوزيمترهای TLD-100 اندازه‌گيری و با مقادير محاسبه شده در طراحی، با استفاده از آزمون آماری T- test مقايسه شد. با استفاده از آزمونOne-sample Kolmogorov-Smirnov توزيع داده‌ها بررسی شد. نتايج با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS V.15 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: در اين اندازه‌گيری مقدار دوز جذبی مثانه cGy 9/14±8/236 و رکتوم cGy 5/17±3/257 به دست آمد. نتايج نشان می‌دهد که مقادير دوز جذبيِ مثانه و رکتوم در اندازه‌گيری مستقيم در فنتوم، به طور معنی‌داری (05/0p-value <) بزرگتر از مقادير محاسبه شده دوز (مثانه cGy 2/2±4/162و رکتوم cGy 4/2±9/158) توسط نرم‌افزار طراحی درمان می‌باشد. نتيجه‌گيری: همان طور که يافته‌ها نشان می‌دهند، مقادير دوز جذبی در مثانه و رکتوم نسبت به آنچه که توسط نرم‌افزار محاسبه می‌شوند، بزرگتر است. در عمل، از آنجايی که در طراحی درمان دو بعدی فقط از يک برش CT-Scan جهت نقشه‌کشی استفاده می‌شود- در حالی که ناهمگنی‌های بافتی در بدن به صورت سه‌بعدی می‌باشند- لذا حجم هدف و نيز حجم اندام‌های در معرض خطر، به صورت تقريبی و غير دقيق مورد محاسبه قرار گرفته که نهايتاً موجب ايجاد خطا در محاسبه دوز جذبی بافت‌های مورد نظر می‌شود. همچنين اثرات مربوط به پراکندگی ناشی از اين ناهمگونی‌ها به اين خطا اضافه می‌شود. بنابراين در طراحی درمان دوبعدی سرطان پروستات توجه به اين نکته که دوز جذبی رکتوم و مثانه از مقادير محاسبه شده برای آن‌ها توسط نرم‌افزار، به طور قابل ملاحظه‌ای بيشتر می‌باشد، ضروری است.
| Item Type: | Article |
|---|---|
| Uncontrolled Keywords: | پرتودرمانی، سرطان پروستات،ترمولومينسانس دوزيمتری،دوز جذبی مثانه و رکتوم |
| Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
| Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
| Depositing User: | Touba Derakhshande |
| Date Deposited: | 02 Nov 2014 03:52 |
| Last Modified: | 02 Nov 2014 03:52 |
| URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1592 |
Actions (login required)
 |
View Item |
