بررسی سطح سرمی اينترلوکين-17 در بيماران مبتلاء به انفارکتوس حاد ميوکاردو آنژين ناپايدار صدری

جعفرزاده, عبدالله and اسماعيلی نديمی, علی and نوق, حسین and گلشيری, علی and نخعی, مریم and دلير, بهاره and رضايتی, محمدتقی and حسن‌شاهی, غلامحسین and صيادی, احمدرضا (2009) بررسی سطح سرمی اينترلوکين-17 در بيماران مبتلاء به انفارکتوس حاد ميوکاردو آنژين ناپايدار صدری. مجله علوم پزشکی رازی, 16 (62). pp. 99-104. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v16n62p99-fa.pdf Download (229kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: فاکتورهای خطر جديدی به خصوص واکنش‌های التهابی و فاکتورهای ايمونولوژيک برای بيماری‌های قلبی- عروقی معرفی شده‌اند. لذا، در اين مطالعه ميزان سرمی اينترلوکين – 17 (IL-17) در بيماران مبتلا به بيماری‌های ايسکميک قلبی (شامل بيماران مبتلا به انفارکتوس حاد ميوکارد و بيماران مبتلا به آنژين ناپايدار صدری) و افراد سالم بررسی می‌گردد. روش بررسی: در اين مطالعه توصيفی، نمونه‌های سرمی از 3 گروه شامل 30 بيمار مبتلا به انفارکتوس حاد ميوکارد (Acute Myocardial Infarction-AMI)، 30 بيمار مبتلا به آنژين صدری ناپايدار (Unstable Angina-UA) و 30 فرد سالم جمع‌آوری و از نظر ميزان سرمی IL-17 با روش ELISA مورد بررسی قـرار گرفتند. يافتـه‌ها با استفاده از آزمون‌های ANOVA و t-test مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين ميزان سرمی IL-17 در بيماران مبتلا به انفارکتوس حاد ميوکارد (AMI)، آنژين صدری ناپايدار (UA) و افراد گروه کنترل به ترتيب pg/ml 2/1±68/6، pg/ml 01/1±48/5 و pg/ml 6/0±07/2 (pg/ml ـ پيکوگرم در هر ميلی‌ليتر) تعيين گرديد. آناليز آماری نشان داد که ميانگين ميزان سرمی IL-17 در بيماران مبتلا به انفارکتوس حاد ميوکارد (AMI) و آنژين صدری ناپايدار (UA) به‌طور معنی‌داری از افراد گروه کنترل بالاتر است (به ترتيب با 005/0 P< و 04/0 P<). ميانگين ميزان سرمی IL-17 در کل بيماران مبتلا به بيماری‌های ايسکميک قلبی (شامل مجموع بيماران مبتلا به انفارکتوس حاد ميوکارد و آنژين صدری ناپايدار) نيز pg/ml 79/0. ± 08/6 تعيين گرديد. اختلاف ميانگين ميزان سرمی IL-17 بين بيماران مبتلا به بيماری‌های ايسکميک قلبی و افراد سالم نيز از نظر آماری معنی‌دار بود (002/0 P<). لازم به ذکر است که اختلاف ميانگين ميزان سرمی IL-17 در بيماران مبتلا به انفارکتوس حاد ميوکارد (AMI) و آنژين صدری ناپايدار (UA) از نظر آماری معنی‌دار نشد. نتيجه‌گيری: نتايج اين مطالعه نشان داد که ميزان سرمی IL-17 در بيماران مبتلا به انفارکتوس حاد ميوکارد و آنژين صدری ناپايدار که به طور معنی‌داری از افراد سالم گروه کنترل بالاتر است. لذا مکانيسم‌های وابسته به IL-17 ممکن است در پاتوژنز بيماری‌های ايسکميک قلبی شرکت نمايند.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	انفارکتوس حاد ميوکارد، آنژين صدری ناپايدار، اينترلوکين-17
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	10 Nov 2014 10:39
Last Modified:	10 Nov 2014 10:39
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1652

Actions (login required)

View Item