بررسی اثرات مادری و نوزادی افزودن ميدازولام به بوپيواکايين تحت بی‌حسی توأم اسپينال- اپيدورال در سزارين انتخابی

ايمانی, فرناد and ميردهقان, محمدحسین and انتظاری, سعیدرضا and مهديزاده, ابوالفضل (2009) بررسی اثرات مادری و نوزادی افزودن ميدازولام به بوپيواکايين تحت بی‌حسی توأم اسپينال- اپيدورال در سزارين انتخابی. مجله علوم پزشکی رازی, 15 (60). pp. 27-36. ISSN 2228-7051

[img]
Preview
Text
RJMS-v15n60p27-fa.pdf

Download (241kB) | Preview
Official URL: http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_id=1059&sid=1&...

Abstract

زمينه و هدف: بی‌حسی اپيدورال- اسپينال يکی از روش‌های جديدی است که برای ايجاد بی‌حسی کافی در اعمال جراحی به کار می‌رود. به منظور کاهش اثرات جانبی اين روش و افزودن طول مدت بی‌دردی و شروع سريع‌تر آن از افزودن داروهای گوناگونی استفاده می‌شود. هدف از اين مطالعه، بررسی اثرات مادری و نوزادی افزودن ميدازولام به بوپيواکايين به روش اسپينال- اپيدورال در زنان تحت عمل جراحی سرازين انتخابی می‌باشد. روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت يک کارآزمايی بالينی تصادفی شده دو سوکور طراحی و اجرا شد. 90 بيمار زن منطبق بر معيارهای ورود و خروج که جهت انجام سزارين انتخابی به بيمارستان حضرت رسول اکرم ارجاع داده شده بودند، انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تقسيم شدند. روش ايجاد بی‌دردی اسپينال– اپيدورال با استفاده از بی‌حس‌کننده موضعی بوپيواکايين 5/0% می‌باشد. در اين بررسی، به يک گروه فقط 2 ميلی‌ليتر بوپيواکايين و در دو گروه ديگر 5/2 و 5 ميلی‌گرم (mg) ميدازولام به بوپيواکايين افزوده شد. زمان رسيدن به بلوک حسی و حرکتی، ميزان آرامبخشی، و زمان درخواست مسکن پس از عمل به همراه عوارض جانبی مادری و نوزادی مورد بررسی قرار گرفت. برای مقايسه داده‌های کيفی و کمی بين دو گروه، در صورت تبعيت از توزيع نرمال، به ترتيب از آزمون کای دو و آزمون آناليز واريانس يک‌طرفه (One Way ANOVA) استفاده شد. سطح معنی‌دار در اين مطالعه در حد 05/0 در نظر گرفته شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS13 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: زمان رسيدن به حداکثر بلوک حسی و حرکتی در گروه ميدازولام به طور معنی‌داری کمتر از بوپيواکايين بود که اين مساله در خصوص ميدازولام 5 ميلی‌گرم کمترين ميزان را به خود اختصاص داد. همچنين، ميزان آرامبخشی بيشتر مربوط به ميدازولام 5 ميلی‌گرم بود. افزودن ميدازولام به طور معنی‌داری زمان درخواست مسکن را در مادران پس از عمل کاهش می‌دهد. شايع‌ترين عارضه جانبی گزارش شده، تهوع و استفراع بود که در بيش از 70% مادران گروه بوپيواکايين تنها را دربرمی‌گرفت. از نظر ساير عوارض جانبی، سه گروه هيچ اختلاف معنی‌داری با يکديگر نداشتند. نتيجه‌گيری: يافته‌های اين مطالعه نشان داد که افزودن ميدازولام به طور قابل ملاحظه‌ای موجب تسريع در بلوک حسی و حرکتی و افزايش ميزان آرامبخشی می‌شود. همچنين، ميدازولام می‌تواند تهوع و استفراع ناشی از بوپيواکايين اپيدورال را به طور معنی‌داری کاهش دهد. از طرفی ديگر، عوارض مادری و نوزادی را نيز افزايش نمی‌دهد

Item Type: Article
Uncontrolled Keywords: بی‌حسی اسپينال-اپيدورال، ميدازولام، بوپيواکايين، بلوک حسی- حرکتی، سزارين
Subjects: R Medicine > R Medicine (General)
Divisions: Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User: Touba Derakhshande
Date Deposited: 14 Nov 2014 06:30
Last Modified: 14 Nov 2014 06:30
URI: http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1661

Actions (login required)

View Item View Item