مقايسه اثر تحريک الکتريکی از راه پوست با ترکيب دارويی پتيدين- پرومتازين بر کاهش درهای زايمانی در مرحله فعال زايمان

زنوزی, فتانه and هاشمی جم, منيژه سيمين‌دخت (2009) مقايسه اثر تحريک الکتريکی از راه پوست با ترکيب دارويی پتيدين- پرومتازين بر کاهش درهای زايمانی در مرحله فعال زايمان. مجله علوم پزشکی رازی, 15 (60). pp. 87-93. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v15n60p87-fa.pdf Download (201kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: برای کنترل درد زايمان از عوامل متعدد استفاده شده است که يکی از انواع موثر آن‌ها در کارآزمايی‌های بالينی، ترکيب دارويی پتيدين- پرومتازين می‌باشد. تحريک الکتريکی از راه پوست (TENS-Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation) نيز روشی جديد است که در آن تحريکات الکتريکی خفيفی از راه پوست باعث سرکوب درد از طريق بلوک سيگنال درد قبل از رسيدن به عصب می‌گردد. اين روش در مورد دردهای مزمن مثل درد پايين کمر، دردهای رماتيسمی و در مورد دردهای حاد جراحی و تروما نيز موثر نشان داده است. در اين مطالعه اين دو روش با يکديگر مقايسه شده‌اند. هدف از اين مطالعه مقايسه اثر TENS با ترکيب دارويی پتيدين- پرومتازين در کاهش دردهای زايمانی در مرحله فعال زايمان می‌باشد. روش بررسی: در اين مطالعه کارآزمايی بالينی، 100 خانم باردار که جهت زايمان به بيمارستان شهيد اکبری‌آبادی تهران مراجعه کرده بودند، به صورت يک در ميان تحت درمان ضد درد پتيدين (50 ميلی‌گرم عضلانی) و پرومتازين (25 ميلی‌گرم عضلانی) توأم (گروه B) يا TENS (گروه A) قرار گرفتند. سپس، شدت درد در حداکثر انقباضات رحمی از فرد پرسيده می‌شد. چهارده ساعت پس از انجام زايمان نيز ميزان تخفيف درد و ميزان رضايت از روش به کار رفته از بيمار پرسيده می‌شد. شدت درد براساس Visual Analogue Scale (VAS) سنجيده می‌شد. داده‌های دموگرافيک نيز در هر مورد ثبت شد. سپس داده‌ها وارد رايانه شد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS- 15 مورد آناليز تحليلی قرار گرفت. داده‌ها توسط Chi2, regression,t-test. آناليز شدند. P Value کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: متوسط شدت درد در ديلاتاسيون 3 تا 4 سانتی‌متر در گروه A 05/1±65/7 و گروه B 14/1±16/8 بود که اختلاف بين دو گروه معنی‌دار بود (003/0P=). متوسط شدت در ديلاتاسيون 6 تا 7 سانتی‌متر در گروه A 76/0±55/8 و در گروه B 87/0±38/8 بود و اختلاف بين دو گروه معنی‌دار نبود (05/0P>). متوسط شدت درد در ديلاتاسيون فول در گروه A 84/0±73/8 و در گروه B 69/0±54/8 بود که اين اختلاف نيز معنی‌دار نبود (05/0P>). متوسط تعداد انقباض در 10 دقيقه در ديلاتاسيون فول در گروه A به طور معنی‌داری بيشتر از گروه B بود (22/7±18/6 در برابر 66/0±87/3؛ 02/0P=). متوسط زمان زايمان در گروه A، 64/2±49/3 ساعت و در گروه B، 5/1±31/3 ساعت بود که اختلاف بين دو گروه معنی‌دار نبود (05/0P>). نتيجه‌گيری: آنچه از نتايج اين مطالعه و مقايسه آن با مطالعات قبلی در اين زمينه به دست می‌آيد اين است که روش TENS روش بی‌عارضه، ارزان و مناسب برای کنترل دردهای زايمانی می‌باشد که البته می‌توان آن را به صورت درمان مکمل نيز به کار برد تا از تجويز زياد داروهای ضد درد جلوگيری شود.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	زايمان کم‌درد، تحريک الکتريکی از راه پوست (TENS)، پتدين- پرومتازين
Subjects:	R Medicine > RG Gynecology and obstetrics
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	14 Nov 2014 06:35
Last Modified:	14 Nov 2014 06:35
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1668

Actions (login required)

View Item