تعيين سطح پلاسمايی تيامين در بيماران همودياليزی: يک روش دقيق کروماتوگرافی با کارکرد عالی

متوليان, منيژه and سوری, عفت and تفرشی, نیوشا and جلالی‌زاده, حسن and محموديان, مسعود (2009) تعيين سطح پلاسمايی تيامين در بيماران همودياليزی: يک روش دقيق کروماتوگرافی با کارکرد عالی. مجله علوم پزشکی رازی, 15 (60). pp. 177-185. ISSN 2228-7051

[img]
Preview
Text
RJMS-v15n60p177-fa.pdf

Download (329kB) | Preview
Official URL: http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_id=1078&sid=1&...

Abstract

زمينه و هدف: درمان‌های جايگزين کليه، اغلب با تغييرات عناصر کمياب و متابوليسم ويتامين‌ها همراه است. تجويز مولتی‌ويتامين‌ها به بيماران دياليزی به صورت روتين در مراکز دياليز صورت می‌گيرد. غلظت پلاسمايی تيامين، نشانگر خوبی برای وضعيت تغذيه‌ای بيمار است. در اين مطالعه يک روش دقيق کروماتوگرافی با کارکرد عالی برای تعيين غلظت پلاسمايی تيامين در انسان راه‌اندازی شده و غلظت پلاسمايی تيامين در گروهی از بيماران همودياليزی بررسی شده است. هدف از انجام اين پژوهش، اندازه‌گيری ميزان تيامين در خون بيماران همودياليزی مزمن به منظور ارزيابی نياز يا عدم نياز اين بيماران به مکمل‌های حاوی تيامين است. روش بررسی: در اين مطالعه تجربی، پلاسمای 9 نفر بيمار همودياليزی ايرانی برای تعيين ميزان تيامين آن آناليز شده و با يک گروه داوطلب سالم ايرانی مقايسه شد. طريقه عمل بر اساس اکسيداسيون تيامين قبل از ورود به ستون و تبديل آن به تيوکروم و سپس رديابی توسط ردياب فلورسنت بود. 1 ميلی‌ليتر از پلاسما توسط تری کلرواستيک اسيد دی پروتئينه شده و تيامين توسط دی‌اتيل اتر استخراج شد. سپس سيانوژن برومايد (3/0 ميلی‌ليتر) اضافه شد تا تيامين را به تيوکروم تبديل کند. نمونه‌ها (25 ميکروليتر) به يک ستون (mm 250 × 6/4) µm 4 ,‌8Novapak C تزريق شد. فاز متحرک شامل متانول: بافر فسفات (30 ميلی‌مولار) با نسبت 55:45 و 05/0 % سديم لوريل سولفات بود. نتايج به دست آمده با استفاده از Student t-test و ANOVA يک طرفه آناليز شد. آناليز اطلاعات با استفاده از برنامه SPSS VB يافته‌ها: نتايج نشان می‌دهد که روش استفاده شده برای تعيين مقدار تيامين در پلاسما، روشی بسيار دقيق و تکرارپذير است. حداقل مقدار قابل اندازه‌گيری تيامين 2/0 نانو گرم در ميلی‌ليتر و درصد بازيافت حدود 85% بوده است. ضرائب تغييرات بين روزی و درون روزی برای 3 غلظت اختياری تيامين در پلاسما در محدوده 94/2-2/0‌% بود. ميانگين غلظت پلاسمايی تيامين در 10 نفر داوطلب سالم 95/0± 07/3 نانوگرم در ميلی‌ليتر و در بيماران 12/1±72/4 نانوگرم در ميلی‌ليتر قبل از همودياليز و 67/0±29/4 نانوگرم در ميلی‌ليتر بعد از همودياليز بود. مطالعه حاضر نشان می‌دهد که ميانگين غلظت پلاسمايی تيامين در بيماران همودياليزی ايرانی تفاوت معنی‌داری با داوطلبين سالم ايرانی ندارد و همچنين قبل و بعد از دياليز نيز تغيير چندانی نمی کند. نتيجه‌گيری: روش استفاده شده برای اندازه‌گيری تيامين در پلاسما روشی حساس، دقيق و تکرارپذير است و برای مطالعات کينتيکی تيامين مناسب است. بر اساس يافته‌های اين تحقيق می‌توان چنين نتيجه گرفت که بيمارانی که به صورت مزمن تحت همودياليز قرار می‌گيرند، تفاوت معنی‌داری در مورد غلظت تيامين با افراد سالم ندارند و ميزان ويتامين موجود در رژيم غذايی اين افراد برای رفع نياز بدن کافی به نظر می‌رسد و دريافت ويتامين اضافی توسط اين بيماران ضروری نيست.

Item Type: Article
Uncontrolled Keywords: تيامين، کروماتوگرافی با کارکرد عالی، غلظت پلاسمايی، همودياليز،
Subjects: QV pharmacology
Divisions: Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User: Touba Derakhshande
Date Deposited: 16 Nov 2014 19:37
Last Modified: 04 Jul 2017 07:33
URI: http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1680

Actions (login required)

View Item View Item