آگاه, شهرام and شيرعلی, امیر and صديق, نوشین and فرشته نژاد, سید محمد and صفريان, هادی and وزيری, امیرحسین (2008) مقايسه اثرات دايمتيکون با داروی گياهی کارمينت بر شکايات افراد مبتلا به نفخ شکم(Flatulence). مجله علوم پزشکی رازی, 15 (59). pp. 27-38. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v15n59p27-fa.pdf Download (265kB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف: نفخ شکم يکی از شکايات شايع گوارشی در افراد میباشد، بطوری که گفته میشود در حدود 20% از افراد در سنين 93-65 سالگی از اتساع شکم به دنبال نفخ رنج میبرند. اقدامات درمانی گسترده و متنوعی همچون تجويز داروهای شيميايی و تغييرات رژيم غذايی در جهت بهبود افراد مبتلا به نفخ صورت میگيرد که يکی از درمانهای رايج، تجويز داروی دايمتيکون میباشد. از سوی ديگر اخيراً استفاده از داروهای گياهی در درمان عارضه نفخ مورد توجه قرار گرفته است. از اين رو مطالعه حاضر، به مقايسه اثرات داروی شيميايی رايج(دايمتيکون) با يک داروی گياهی از خانواده نعناع (کارمينت) در عارضه نفخ میپردازد. روش بررسی: اين مطالعه به روش کارآزمايی بالينی تصادفی شده دو سو کور( Double blind randomized controlled clinical trial ) بر روی 82 نفر که از عارضه نفخ شکم رنج میبردند، انجام گرفت. برای اين منظور و پس از تعيين معيارهای ورود و خروج، افراد به طور تصادفی در دو گروه درمانی A ، شامل 42 نفر تحت درمان با داروی گياهی کارمينت( Carmint ) و گروه B ، شامل 40 نفر تحت درمان با داروی شيميايی رايج دايمتيکون( Dimeticone )، طبق پروتکل درمانی مشخص به مدت 2 هفته قرار گرفتند. سپس هر يک از افراد مورد مطالعه در فواصل زمانی يک و 3 هفته پس از شروع درمان، با مصاحبه تلفنی مورد بررسی قرار میگرفتند و اطلاعاتی در مورد شکايات مرتبط با عارضه نفخ در هر بار تمــاس، از افـراد پـرسيده میشـد. نهـايتاّ متغـيرهای گـردآوری شـده در فــرمهای جمــعآوری اطــلاعات، توسط نرم افزار آماری( version 13 ) SPSS مورد آناليز قرار گرفتند و از آزمونهای آماری Chi2 ، Paired t-Test ، Independent t-test ، Mann-Whitney u-test و Repeated Measurement استفاده شد. يافتهها: ميانگين تغييرات وجود گاز در شکم(مقدار بهبودی)، پس از يک هفته از شروع درمان ـ بر اساس معيار اندازهگيری شده ـ در دو گروه A و B به ترتيب(08/1= SD )73/1 و(00/1= SD )15/1 واحد بود که اين اختلاف بين دو گروه از نظر آماری معنیدار گزارش شد(019/0= P ). ضمناً ميانگين تغييرات اتساع شکم(مقدار بهبودی) نيز پس از يک هفته از شروع درمان درگروه A (97/0= SD ، 21/1)، به طور معنیداری از گروه B (06/1= SD ، 73/0) بيشتر بود(01/0= P ). در حالی که پيگيری افراد پس از 3 هفته از شروع درمان و قطع پروتکل درمانی در دو گروه، نشان میداد که در اکثر موارد، اختلاف آماری معنیداری در عود شکايات در دو گروه A و B وجود نداشت. نتيجهگيری: داروهای گياهی خانواده نعناع( Carminatives )، از قديمیترين درمانهای گياهی در افراد با شکايات گوارشی به شمار میروند. از سوی ديگر، داروی دايمتيکون نيز امروزه به طور گستردهای در درمان عارضه نفخ شکم مورد استفاده قرار میگيرد، حال آن که برخی از مطالعات، اثربخشی دايمتيکون را در کاهش گاز شکم مورد سوال بردهاند. نتايج مطالعه حاضر نيز نشان میدهد که اثرات درمانی کارمينت در بهبود شکايات نفخ شکم، بويژه در کوتاه مدت، از اثرات دايمتيکون بيشتر میباشد
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | نفخ شکم،دايمتيکون،کارمينت |
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 16 Nov 2014 19:40 |
Last Modified: | 16 Nov 2014 19:40 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1688 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |