رنجبر سیستانی, میترا and محمد عليزاده, امیرهوشنگ and جعفری, محمد and فتحعلی, لیلا and يداله زاده, مهدی and کريمی, بابک and فضليان, محمد and مانی, خسرومانی (2008) بررسی عوامل مرتبط با شدت فيبروز کبد در بيماران مبتلا به هپاتيت‌های مزمن B و C. مجله علوم پزشکی رازی, 15 (59). pp. 81-90. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v15n59p81-fa.pdf Download (158kB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف: هپاتيت ويروسی از زمان پيدايش انسان وجود داشته است. شيوع تخمينی هپاتيت در حدود 5-3% می‌باشد . در بيماران مبتلا به هپاتيت مزمن C با فيبروز کبدی متوسط تا شديد، درمان ضدويروسی شديدا توصيه شده است. درصورتی که در افراد بدون فيبروز و يا با درجه کم فيبروز کبدی، اغلب اوقات پيگيری بيمار بدون درمان ضد ويروسی توصيه می شود. در اين مطالعه سعی شده است تا عوامل آزمايشگاهی مرتبط با شدت فيبروز کبدی در بيماران مبتلا به هپاتيت‌های مزمن B يا C مورد بررسی قرار گيرد تا نتايج آن جهت ارتقا روشهای بررسی، پيگيری و کنترل بيماران مبتلا به بيماری‌های هپاتيت‌های مزمن B يا C از جمله انتخاب بيماران برای بيوپسی و يا مداخلات درمانی احتمالی، مورد استفاده قرار گيرند. روش بررسی: در اين مطالعه مقطعی، کليه بيماران(109 بيمار) مبتلا به هپاتيت‌های مزمن B و يا C مراجعه کننده به کلينيک هپاتيت شهر همدان در طی سالهای 84-1379 که تحت هيچ‌گونه درمان ضد هپاتيت قرار نگرفته بودند، مورد بررسی قرار گرفته اند. بيماران مبتلا به عفونت همزمان دو يا چند نوع هپاتيت با هم و نيز مبتلا به نقص و يا ضعف سيستم ايمنی و يا ساير بيماری‌های مزمن و صعب العلاج، به مطالعه وارد نشدند و يا در طی بررسی از مطالعه خارج شدند. اطلاعات با استفاده از آزمون‌های آماری independent T-test ، Correlation و univariant model آناليز شد. يافته‌ها: ميانگين سنی بيمارن مورد بررسی برابر 70/36 سال با 23/12 SD= بود. ميانگين طول مدت ابتلا به هپاتيت مزمن آنها برابر 77/3 سال با 62/1 SD= بود. شايع‌ترين شدت فيبروز، Stage I در 59 بيمار (1/54%) و بعد Stage II در 24 بيمار (22%) (ميانگين شدت فيبروز کبدی برابر 51/1 با 16/1 SD= ) بود. بين شدت فيبروز کبدی تنها با سه متغير سن زمان ابتلا، طول مدت عفونت و تعداد پلاکت‌های خون محيطی ارتباط آماری معنی‌دار وجود داشت که به ترتيب r و Pv آنها برابر «203/0 و 034/0»، «259/0- و 006/0» و «24/0- و 012/0» بود. بين ساير متغيرهای مورد بررسی با شدت فيبروز کبدی ارتباط آماری معنی‌دار بدست نيامد. نتيجه‌گيری: با توجه به يافته‌های اين مطالعه و گزارشات ساير مقالات، به نظر می‌رسد متغيرهای سن ابتلا، طول مدت عفونت و تعداد پلاکت‌های خون محيطی به عنوان عوامل بسيار مهم و با ارتباط قوی با شدت فيبروز کبدی باشند و بتوان از آنها در ايجاد يک مدل پيشگويی کننده فيبروز کبدی در مطالعات ديگر استفاده کرد.
| Item Type: | Article |
|---|---|
| Uncontrolled Keywords: | هپاتيت مزمنB، هپاتيت مزمنC،شدت فيبروز کبدی |
| Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
| Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
| Depositing User: | Touba Derakhshande |
| Date Deposited: | 16 Nov 2014 19:48 |
| Last Modified: | 16 Nov 2014 19:48 |
| URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1697 |
Actions (login required)
 |
View Item |
