شاخص‌های زمانی ارايه خدمات اورژانس پيش‌بيمارستانی برای کودکان در تهران؛ 1385

پناهی, فرزاد and خاتمی, مسعود and عزيزآبادی فراهانی, مهدی and خدامی ويشته, حمیدرضا and آثاری, شروین (2008) شاخص‌های زمانی ارايه خدمات اورژانس پيش‌بيمارستانی برای کودکان در تهران؛ 1385. مجله علوم پزشکی رازی, 15 (58). pp. 69-80. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v15n58p69-fa.pdf Download (207kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: برای بسياری از کودکان حادثه ديده، بخش قابل توجهی از آنچه که ساعت طلايی خوانده می‌شود، در مرحلۀ پيش بيمارستانی به هدر می‌رود و اين تأخير در تدارک خدمات شناخته شده برای کودکان دچار آسيب شديد، ممکن است پيامدهای نامطلوبی را به دنبال داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی شاخص‌های زمانی ارائۀ خدمات اورژانس پيش بيمارستانی برای کودکان در تهران بود. روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت مشاهده‌ای ـ مقطعی انجام شد. تماس‌های مربوط به ارائۀ خدمات اورژانس به کودکان سنيــن 15 سال و کمتــر از ميــان کليـۀ تماس‌های ثبت شده بهمن ماه 1384 لغايت ارديبهشــت 1385 بانک اطلاعاتی اورژانس تهران استخراج گرديد. داده‌های دموگرافيک، نوع حادثه، شاخص‌های زمانی خدمات اورژانس پيش بيمارستانی شامل Response time، Scene time، Total run time، Transport time، Round trip time و مرگ پيش از بيمارستان بيماران ثبت گرديد. به منظور توصيف داده‌های کمی، از ميانگين و انحراف معيار و به منظور توصيف داده‌های کيفی از جداول فراوانی استفاده شد و آناليز تحليلی با استفاده از تست t مستقل و مجذور کای انجام شد. يافته‌ها: از مجموع کل 6787 تماس، تعداد 1052 مورد(5/15%) از کل تماس‌های ثبت شدۀ اورژانس مربوط به کودکان بود. از اين تعداد، 717 مورد(68%) به دليل اورژانس‌های طب داخلی و ساير موارد(32%) به دليل اورژانس‌های تروما بود. شايعترين اختلالات به ترتيب ترومای ناشی از تصادفات(7/18%)، تشنج(3/18%)، اختلال هوشياری(4/12%) و مشکلات تنفسی(4/10%) بود. 21 نفر(36/5%) پيش از رسيدن آمبولانس به محل حادثه فوت کردند؛ اما هيچ بيماری در حيــن انتقــال در آمبولانــس فوت نکرد. ميانگين(انحراف معيار) Response time، Scene time، Total run time، Transport time، Round trip time به ترتيب برابر 7/69/14، 1/119/20، 9/236/52، 1/124/18 و 3/307/60 دقيقه بود. ميانگين سنی(انحراف معيار) بيماران فوت شده در محل حادثه و بيماران زنده مانده به ترتيب 04/5±95/7 و 41/4±74/10 سال بدست آمد که اختلاف آماری معنی‌داری را نشان داد(009/0=p). ميانگين(انحراف معيار) Response time در فوت شدگان و بيماران زنده مانده به ترتيب 88/3±75/16 و 31/6±23/14 دقيقه به دست آمد، که اختلاف معنی‌داری را نشان داد(022/0=p). نتيجه‌گيری: اگر چه برخی از شاخص‌های زمانی ارايه خدمات اورژانس پيش بيمارستانی با آمار گزارش شده از برخی از کشورهای پيشرفته قابل مقايسه است، رساندن برخی ديگر از اين شاخص‌ها نيز به سطوح توصيه شده جهانی نيازمند برنامه‌ريزی دقيق در زمينۀ اورژانس پيش بيمارستانی اطفال در جهت ارتقای شاخص‌های زمانی محسوس است. در زمينه آموزش پرسنل آموزش اورژانس نيز توجه به مشکلات شايع از قبيل تروما، تشنج، اختلال هوشياری و مشکلات تنفسی ضروری است.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	زمان ارايه خدمات،اورژانس پيش بيمارستانی،کودکان
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	18 Nov 2014 10:29
Last Modified:	18 Nov 2014 10:29
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1727

Actions (login required)

View Item