مقايسه تاثير ارتفاع پاشنه بر روی شاخص‌های حفظ تعادل

واثق‌نيا, اشرف and ابراهيمی تکامجانی, اسماعیل and صراف‌زاده, جواد (2008) مقايسه تاثير ارتفاع پاشنه بر روی شاخص‌های حفظ تعادل. مجله علوم پزشکی رازی, 15 (58). pp. 187-198. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v15n58p187-fa.pdf Download (237kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: وجود تعادل خوب برای انجام فعاليت‌های روزمره الزامی است. مطالعات اخير در اين زمينه، بر پايه تطابق‌پذيری تعادل به وسيله تجربيات قبلی و تمرين تمرکز يافته‌اند. مطالعه بر روی افرادی که به نوعی چنين تجربه‌ای را در دراز مدت داشته‌اند، می‌تواند ويژگی تطابق‌پذيری تعادل را روشن‌تر نمايد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی توانايی تعادلی افرادی بود که در طی فعاليت‌های روزانه به طور مستمر در معرض اغتشاش‌های تعادلی بوده اند تا بتوان تاثيرات و ماندگاری تمرينات تعادلی را که از موارد مهم و مورد بحث در توانبخشی می‌باشند، مورد تاييد قرار داد. روش بررسی: اين مطالعه از نوع شبه تجربی ـ مقطعی است و بر روی 60 فرد سالم در دو گروه که هر گروه شامل 30 زن جوان که براساس معيارهای ورود به بررسی و به صورت غيراحتمالی انتخاب شده بودند، انجام گرفت. گروه 1، افرادی بودند که سابقه استفاده از کفش پاشنه‌دار را در 6 ماه گذشته نداشتند و گروه 2، افرادی بودند که سابقه استفاده ممتد از کفش پاشنه‌دار با ارتفاع حداقل 3 سانتی‌متر(cm) و حداقل به مدت 6 ماه را داشتند. شاخص کل ثبات ديناميک و شاخص کل محدوده ثبات با استفاده دستگاه بايودکس(Biodex) و در حالی که آزمودنی‌ها در نوبت‌های متفاوت کفش‌های طراحی شده با سه پاشنه 0، 3+، 5+ سانتی‌متر را پوشيده بودند، ثبت گرديدند. متغيرهای وابسته، توسط آزمون آماری Repeated Measurment در هر گروه، توسط آزمون T مستقل بين دو گروه و توسط نرم‌افزار SPSS(نسخه 10) بررسی و مقايسه گرديدند. يافته‌ها: در گروه 1، با افزايش پاشنه از 0 سانتی‌متر به 5+ سانتی‌متر، توانايی کنترل تعادل کاهش معنی‌داری داشت(05/0p<). اما در گروه 2، با افزايش ارتفاع پاشنه، اختلاف معنی‌داری در تغيير کنترل تعادل پيدا نشد(05/0p>). علاوه بر اين، «شاخص کل ثبات ديناميک» در بين دو گروه برای پاشنه 5+ تفاوت معنی‌داری را نشان داد(05/0p<). نتيجه‌گيری: عوامل مختلف بيومکانيکی(مانند تغيير وضعيت بيومکانيکی مفصل مچ پا) و عصبی(مانند وابستگی به سيستم فيدبکی) می‌توانند توجيه کننده عدم وجود پاسخ‌های سريع و مناسب عضلانی و عدم کنترل مناسب تعادل در افراد گروه 1 باشند. گرچه در گروه 2 همان تغييرات در ارتفاع پاشنه و تغييرات بيومکانيکی وجود داشت، اما به نظر می‌رسد دليل تفاوت بين دو گروه، تغييرات در عملکرد سيستم عصبی گروه 2 به خاطر استفاده طولانی مدت از کفش‌های پاشنه‌دار بوده باشد. ايجاد پاسخ‌های مناسب پيش‌بينی کننده تغييرات پاسچر(Posture) و کنترل کننده تعادل، با افزايش ارتفاع پاشنه و در طی فعاليت‌های روزانه در افراد اين گروه باشد. به نظر می‌رسد، نوعی سازگاری در سيستم عصبی به دنبال استفاده مستمر از کفش‌های پاشنه بلند در اين گروه اتفاق افتاده باشد. يافته‌های اين بررسی، اثر تطابقی سيستم عصبی مرکزی و ايجاد تغييرات دائم در استراتژی‌های کنترل تعادل در طی فعاليت‌های حرکتی روزمره را تاييد می‌کند.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	ارتفاع پاشنه،تعادل،دستگاه بايودکس ، پاسخ‌های پيش‌بينی کننده
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	18 Nov 2014 20:28
Last Modified:	18 Nov 2014 20:28
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1753

Actions (login required)

View Item