هومن, نکیسا and اتوکش, حسن and مدنی, عباس and اصفهانی, سید طاهر and شريفيان, مصطفی and محكم, معصومه and مهدوی, علی and عطايی, نعمت اله and محسنی, پروین and قلیخانی, فاطمه and لطيف, الهه (2008) بررسی اپيدميولوژيک کودکان تحت دياليز صفاقی مزمن در سه بيمارستان کودکان حضرت علی اصغر(ع)، مفيد و مرکز طبی از سال 1372 لغايت 1383. مجله علوم پزشکی رازی, 15 (58). pp. 207-214. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v15n58p207-fa.pdf Download (233kB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف: درمان شيرخواران مبتلا به نارسايی مزمن کليه دياليز صفاقی، همودياليز يا پيوند کليه میباشد. متاسفانه، دو روش آخر در سنين شيرخواری با مشکلات تکنيکی زيادی همراه است. لذا برای رسيدن به وزن و سن مناسب، لازم است تا شيرخواران تحت درمان دياليز صفاقی مزمن قرار گيرند. تهيه اطلاعات ملی در اکثر کشورها، در ارتقا کيفيت مراقبت بيماران تحت دياليز صفاقی مزمن نقش بسزايی داشته است. هدف از اين مطالعه بررسی چند مرکز به منظور بررسی اپيدميولوژيک کودکان ايرانی بود. روش بررسی: اطلاعات کودکان تحت دياليز صفاقی مزمن، از 1372 لغايت 1383 از سه مرکز علیاصغر(ع)، مفيد و مرکز طبی کودکان به طور گذشتهنگـر استخـراج شـد. ميزان بـروز پريتونيـت و بقای بيمار محاسبـه شـد. از آزمونهای آماری T-student (جهت مقايسـه ميانگيــن)، Chi square(جهــت مقايســـه فـراوانـی)، Kaplan Mayer(جهـت تعييـن بقــا)، Cox regression (جهت تعيين فاکتورهای موثر در بقا) و Correlation(جهت تعيين ارتباط بين متغيرها) استفاده شد. 05/0P< معنیدار تلقی شد. يافتهها: 57 کودک(27 دختر و 30 پسر) با ميانگين سنی 3/32 ماه(محدوده سنی 156-08/0 ماه) در مطالعه قرار گرفتند. بيماریهای ارثی کليه(5/10%)، بيماريهای سيستيک کليه(8/22%)، گلومرولوپاتی اوليه(2/33%)، اروپاتی(3/14%)، ديسپلازی کليه(7/8%) و علل متفرقه يا نامشخص(5/10%) علل نارسايی مزمن کليه را تشکيل میدادند. 99 کاتتر دياليز صفاقی با روش جراحی تعبيه شد. شايعترين عوارض غيرعفونی، فتق و نشت مايع دياليز صفاقی بوده اسـت. بـروز پريتونيـت 85/1:4 بيمار مـاه درمان بوده است. از نظر آماری شيوع پريتونيت با سن کمتـر از 12 ماه، وجود کاتتــر صاف تنکهــوف، پاييـن بـودن وزن و (BMI)Body Mass Index هنگام کاتترگذاری، ارتباط معنیدار داشت(01/0=P). نتايج کشت مايع دياليز صفاقی در 32% ميکروارگانيسمهای گرم مثبت، 28% گرم منفی، 30% کشت منفی و 10% قارچ بوده است. بروز پريتونيت قارچی با تعداد حملات پريتونيت و زمان بروز اولين پريتونيت، ارتباط آماری معنیداری داشته است(01/0=P). ميانگين بقای بيماران 9/0 سال بوده است(16/1-6/0:CI95%). 14% به دياليز صفاقی ادامه دادند، 8/8% پيوند و 7% به همودياليز منتقل شدند. بازگشت عملکرد کليه در 5/10% بيماران رخ داد. 9/57% کودکان فوت نمودند و 8/1% بيماران مراجعه مجدد نداشتند. نتيجهگيری: با توجه به شيوع بالای موربيديتی و مرگ و مير در گروه کودکان تحت دياليز صفاقی مزمن، آموزش به والدين و پرسنل پزشکی و ايجاد تيم دياليز صفاقی شامل پزشک، پرستار، مددکار اجتماعی، روانپزشک و متخصص تغذيه به منظور بهتر نمودن پيشآگهی بيماران الزامی است.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | دياليز صفاقی مزمن، پريتونيت، اپيدميولوژی،کودکان ،عوارض |
Subjects: | WS Pediatrics |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 18 Nov 2014 20:28 |
Last Modified: | 25 Jul 2017 07:38 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1755 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |