شکرآبی, مهدی and بهار, بابک and بهبين, مریم and عطری, مرتضی and فلک, رضا and ايمانی, محسن and دانش, پریوش (2008) بررسی مقادير سرمی اينترفرون گاما، اينترلوکين 12 و درصد سلولهای ايمنی CD8، CD4 و NK در زنان مبتلا به سرطان پستان متاستاتيک، غيرمتاستاتيک و افراد سالم. مجله علوم پزشکی رازی, 14 (57). pp. 113-120. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v14n57p113-fa.pdf Download (268kB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف: سيستم ايمنی، توانايی پاسخ به بسياری از تومورها را داراست، علاوه بر اين، سايتوکينهايی نظير اينترلوکين 12(Interleukin IL-12) و اينترفرون گاما(IFN-γ=Interferon) در ايمنی تومورها شرکت دارند و دارای اثرات ضدتوموری موثری میباشند. IL-12 سبب تمايز سلولهای TH1 و توليد IFN-γمیگردد. IFN-γ نيز بر توليد IL-12 از سلولهای فاگوسيتی میافزايد، بعلاوه در ايجاد پاسخهای ايمنی سلولی نقش مهمی دارد. در اين مطالعه مقادير سرمی IL-12 و IFN-γ و درصد سلولهای توليد کننده IFN-γ [لنفوسيتهای CD4+ و CD8+ و سلولهای NK(Natural Killer cells)] در مبتلايان به سرطان پستان غيرمتاستاتيک و متاستاتيک و افراد بظاهر سالم، به منظور يافتن ارتباط مقادير آنها با بروز بيماری و گسترش آن، بررسی و مقايسه شده است، علاوه بر اين، با شمارش سلولهای توليد کننده اين سايتوکينها مشخص شد که تغيير احتمالی در مقادير سايتوکين، مربوط به تغيير در تعداد اين سلولها است يا عملکرد آنها تحت تاثير بوده است. روش بررسی: از 50 بيمار مبتلا به سرطان پستان قبل از درمان که به بيمارستانهای دکتر شريعتی و دی مراجعه کرده بودند، بعد از تکميل فرمهای اطلاعاتی، نمونهگيری شد و نمونههای خون تام و سرم برای انجام آزمايشات به گروه ايمونولوژی منتقل گرديد. بيماران براساس Stage بيماری به دو گروه غيرمتاستاتيک(Stage I, II) شامل 30 بيمار و متاستاتيک(Stage III, IV) شامل 20 بيمار تقسيم شدند، همچنين 26 فرد بظاهر سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. مقادير سرمی سايتوکينها، به روش الايزا و درصد سلولها، به روش فلوسايتومتری و به کمک آنتیبادیهای دو رنگی بر ضد شاخصهای CD4/CD8 و CD56+CD3/CD16 تعيين شد. نوع مطالعه، توصيفی از نوع مقطعی مقايسهای است. نتايج يافتههای پارامتريک، با آزمون One way Anova و يافتههای غيرپارامتريک، با آزمون Mann whitney و kruskal wallis مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافتهها: مقادير سرمی اينترلوکين 12 در گروه متاستاتيک در مقايسه با گروه کنترل افزايش معنیداری نشان داد(017/0=P) و مقادير اينترفرون گاما در بيماران، در همان محدوده گروه کنترل بود. درصد لنفوسيتهای CD4+ خون محيطی در بيماران گروه غيرمتاستاتيک و متاستاتيک در مقايسه با گروه کنترل کاهش معنیداری داشت(به ترتيب P برابر 022/0 و 037/0) ولی درصد لنفوسيتهای CD8+ و سلولهای NK تفاوت معنیداری نداشت. نتيجهگيری: اين نتايج نشان میدهد که با وجود کاهش درصد لنفوسيتهای CD4+ در بيماران، به علت فعال شدن سيستم هومئوستاز جبرانی و افزايش مقادير IL-12، در مقادير IFN-γ تغييری ايجاد نشده بود، لذا به نظر میرسد که افزايش مقادير سرمی IL-12 با پيشرفت بيماری مرتبط باشد ولی مقادير سرمی IFN-γ در پيشرفت بيماری تاثير قابل توجهی نداشته باشد. پاسخ ايمنی سلولی در اين بيماران در مقايسه با افراد بظاهر سالم، اختلال و نقص مهمی را نشان نداد.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | سايتوکين،سلولهای TH1 ،سرطان پستان متاستاتيک، سرطان پستان غيرمتاستاتيک |
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 26 Nov 2014 11:20 |
Last Modified: | 26 Nov 2014 11:20 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1773 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |