گلمحمدی, میترا and آقاخانلو, محمدعلی (2008) مقايسه آتراکوريوم، ليدوکايين هر يک به تنهايی و همراه با يکديگر در پيشگيری از ميالژی بعد از اعمال جراحی ناشی از ساکسنيل کولين. مجله علوم پزشکی رازی, 14 (57). pp. 157-164. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v14n57p157-fa.pdf Download (225kB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف: ساکسنيلکولين، به دليل مزايای متعدد(ارزان بودن، شروع سريع و عدم نياز به داروهای آنتیکولين استراز جهت از بين بردن اثر شل کنندگی آن و ...) جهت تسهيل لولهگذاری داخل تراشه خصوصاً در بيماران سرپايی بسيار مناسب میباشد؛ با اين وجود، اين دارو دارای تعدادی عوارض نامطلوب مانند فاسيکولاسيون عضلات و ميالژی بعد از عمل جراحی میباشد و اين خود باعث بروز مشکلاتی برای بيماران بخصوص بيماران سرپايی میگردد. هدف از اين مطالعه، بررسی و تعيين اثر ليدوکايين وآتراکوريوم به تنهايی و يا به همراه يکديگر در پيشگيری ميالژی بعد از عمل ناشی از ساکسنيلکولين در بيماران سرپايی بود. روش بررسی: در اين بررسی که به صورت آيندهنگر و علمی ـ کاربردی انجام شد، 80 بيمار در محدوده سنی 55-20 سال از بين بيمارانی که از نظر ASA(American society of Anesthesiology) در کلاس І و ІІ قرار داشتند و جهت اعمال جراحی کوچک و يا سرپايی و به صورت الکتيو در بيمارستان امام خمينی اروميه پذيرش شده بودند، انتخاب شدند. بيماران به صورت تصادفی به يکی از چهار گروه درمانی تقسيم شدند: گروه اول، پيشدارو دريافت نکردند، گروه دوم، آتراکوريوم(3 ميلیگرم)، گروه سوم، ليدوکايين(1 ميلیگرم به ازای هر کيلوگرم) و گروه چهارم، آتراکوريوم(3 ميلیگرم) و ليدوکايين(1 ميلیگرم به ازای هر کيلوگرم) قبل از تزريق ساکسنيل کولين(5/1ميلیگرم به ازای هر کيلوگرم) دريافت کردند. شيوع فاسيکولاسيون درحين القای بيهوشی، بررسی و شدت آن به وسيله Four-Point Rating Scale درجهبندی شد، همچنين شدت ميالژی به وسيله Four-Point Rating Scale در ساعتهای 4، 12 و 24 بعد از عمل، بررسی وتعيين گرديد. برای هر بيمار، دادههای جمعآوری شده که شامل مشخصات دموگرافيک(سن، جنس و طول مدت جراحی)، وجود فاسيکولاسيون و شدت آن، ميالژی و شدت آن، زمان شروع ميالژی، ارتباط فاسيکولاسيون و ميالژی و ميزان محدوديت فعاليت و نياز به آنالژزی اضافی در گروههای مختلف بود، بررسی و اختلاف بين آ نها با square test-Chi وfisher’s -exact test، آناليز و P value<0.05 با اهميت تلقی شد. يافتهها: در هيچ يک از بيماران، عوارض ناشی از داروهای مورد مطالعه ديده نشد. شيوع و شدت فاسيکولاسيون در بيماران گروه 3 و1 نسبت به گروه 4 و2، بيشتر بود(30% و50% در مقابل 10% و10%)، البته ايــن اختــلاف تنها مابين گروه 2 و 1 (014/0P value=) و گروه 4 و1(014/0P value=) معنیدار بود، ولی اين مقايسه بين ساير گروهها معنیدار نبود، يعنی ميزان فاسيکولاسيون به وسيله آتراکوريوم و ليدوکايين به همراه آتراکوريوم در مقايسه با ساکسنيل کولين بدون پيشدارو، کاهش چشمگيری داشت. در مورد ميالژی، 70% بيماران دارای فاسيکولاسيون، دچار ميالژی بعد از عمل شدند و در 30% مابقی، ميالژی بعد از عمل ظاهر نشد. مقايسه گروههای دارويی از نظر بروز ميالژی در بيماران نشان میدهد که شيوع و شدت ميالژی در گروه 1و3(به ترتيب 40% و25%) بيشتر از گروه 2(5%) بود و اين اختلاف مابين گروه 1و2معنیدار بود(021/0=P value) ولی ما بين گروه 1و3 معنیدار نبود(5/0=P value) و در گروه چهارم نيز هيچ موردی از ميالژی ديده نشد. از نظر شدت ميالژی تنها دو نوع خفيف و متوسط مشاهده شد که در گروه 3و1، هر دونوع و در گروه 2، تنها نوع خفيف بروز نمود ولی هيچ مورد شديدی گزارش نشد. نتيجهگيری: اين بررسی نشان میدهد که استفاده از آتراکوريوم به مقدار 3 ميلیگرم و يا ليدوکايين با دوز 1 ميلیگرم به ازای هر کيلوگرم وزن قبل از تزريق ساکسنيل کولين باعث کاهش فاسيکولاسيون و ميالژی بعد از عمل میگردد، که در هر دو مورد، آتراکوريوم موثرتراز ليدوکايين میباشد. همچنين اين بررسی نشان میدهد، در صورتی که اين دو با يکديگر بکار روند باعث کاهش بيشتر فاسيکولاسيون شده و میتوانند از ميالژی پيشگيری نمايند.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | فاسيکولاسيون،ميالژی بعد از عمل،آتراکوريوم ، ليدوکايين، ساکسنيل کولين |
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 26 Nov 2014 11:23 |
Last Modified: | 26 Nov 2014 11:23 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1788 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |