تعيين ميانگين سرعت جريان خون شريان مغزی ميانی در افراد ديابتيک

معتمد, محمدرضا and اکبری, معصومه and حبيبی, امیرحسن and فرشته‌نژاد, سید محمد and ستاره‌شناس, رویا (2008) تعيين ميانگين سرعت جريان خون شريان مغزی ميانی در افراد ديابتيک. مجله علوم پزشکی رازی, 14 (57). pp. 181-190. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v14n57p181-fa.pdf Download (333kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: بيماری ديابت که در ايران از شيوع قابل توجهی برخوردار است، مشکلات، خطرات و هزينه های فراوانی را برای فرد و جامعه به همراه دارد. يکی از عوارض مهم ديابت، درگيری عروق بدن است و عروق مغزی هم از اين قاعده مستثنی نيستند که در صورت عدم کنترل، منجر به سکته مغزی که شايع ترين بيماری ناتوان کننده نورولوژيک است، می‌شود. يکی از مهم ترين عروق مغزی، شريان مغزی ميانی است که 85% خون نيمکره های مغزی توسط اين شريان تامين می‌شود. از اين رو، اين مطالعه با هدف تعيين ميانگين سرعت جريان خون شريان مغزی ميانی در افراد ديابتيک انجام گرفت. روش بررسی: اين مطالعــه مقطعــی( cross-sectional ) در سال 1383 و بر روی 81 نفر از بيماران ديابتی مراجعه کننده به بيمارستان فيروزگر شهر تهــران که انديکاسيون TCD(Transcranial Doppler) را داشتند و همچنين فاقد هرگونه سابقه تاييد شده و مستند انفارکتوس قلبی (MI=Myocardial infarction) و يا سکته مغزی (CVA=Cerebrovascular attack) بودند، انجام گرفت. بيماران در بيمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران تحت TCD قرار گرفتند. همچنين متغيرهای دموگرافيک و نيز مقاديرHbA1C، HDL(High density lipoprotein lipid)، LDL(Low density lipoprotein lipid)، Cholesterol ، TG(Triglyceride) و CRP(C-reactive protein) در مورد هر بيمار ثبت گرديد. در نهايت کليه اطلاعات توسط نرم افزار آماری (version 13)SPSS تحت آناليز آماری قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سنی بيماران (05/11 = SD)91/55 سال بود. ميانگين سرعت جريان خون در شريان های مغزی ميانی راست و چپ به ترتيب (65/15=SD) 74/50 سانتی‌متر در ثانيه و (96/15=SD) 87/48 سانتی‌متر در ثانيه بود. همچنين ميانگين سرعت جريان خون انتهای دياستولی شريان مغزی ميانی راست و چپ به ترتيب (80/12= SD) 82/34 سانتی‌متر در ثانيه و (58/13=SD) 60/33 سانتی‌متر در ثانيه بود. بين مدت زمان ابتلا به ديابت و سرعت جريان خون انتهای دياستولی شريان مغزی ميانی راست، ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (218/0- =r Pearson ، 025/0= P). نتيجه‌گيری: از آنجايی که از مهم ترين ويژگی های حوادث مغزی- عروقی، قابل پيشگيری بودن آنهاست و از طرفی درمان دارويی محدودی برای بيماران حوادث مغزی- عروقی وجود دارد، به نظر می رسد، TCD نقش مهمی در تشخيص اين مسأله مهم و پيشگيری از آن دارد. نتايج مطالعه حاضر نشان داد که ارتباط معکوسی بين مدت زمان ابتلا به ديابت و سرعت جريان خون شريان مغزی ميانی وجود دارد . به نظر می رسد اين نتايج بيانگر تغييرات عروقی در افراد ديابتی است که می تواند منجر به بروز ايسکمی مغزی در اين افراد شود و همچنين اهميت درمان توسط داروهای ضدانعقادی و يا ضد تجمع پلاکتی به منظور پيشگيری از حوادث مغزی- عروقی در افراد ديابتی را نشان می دهد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	ديابت،سکته مغزی، شريان مغزی ميانی، ترانس کرانيال داپلر سونوگرافی(TCD)
Subjects:	R Medicine > RC Internal medicine > RC0321 Neuroscience. Biological psychiatry. Neuropsychiatry
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	26 Nov 2014 11:26
Last Modified:	26 Nov 2014 11:26
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1791

Actions (login required)

View Item