بررسی اثرات هيدروکسيد آلومينيم بر ترميم زخم پوستی در موش صحرائی

عليزاده, علی محمد and محققی, محمدعلی and خانيکی, محمود and سعيدپور, خدیجه and خليلوند, دولت and غياثی, صدیقه and دوستدار, علیرضا and کريمی, مرتضی (2007) بررسی اثرات هيدروکسيد آلومينيم بر ترميم زخم پوستی در موش صحرائی. مجله علوم پزشکی رازی, 14 (56). pp. 117-124. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v14n56p117-fa.pdf Download (169kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: التيام زخم عبارتست از حصول مجدد تماميت فيزيکی ساختارهای داخلی و خارجی و در برگيرنده تعامل‌های پيچيده بين سلولها و فاکتورهای مختلف می‌باشد. درمان صحيح و مراقبت از زخم جهت افزايش سرعت بهبودی، همچنين جلوگيری از مزمن شدن و عفونت آن، همواره مدنظر انسان بوده و روشهای مختلف برای رسيدن به اين هدف بکار گرفته شده است. اين مطالعه با هدف بررسی اثرات هيدروکسيد آلومينيم که ساليان سال به طور تجربی جهت جلوگيری از زخم بستر بکار می‌رفت، بر روند التيام زخم پوستی در موش صحرايی صورت گرفت. روش بررسی: اثرات داروی هيدروکسيد آلومينيم بر روند التيام زخم پوستی در دو مدل(زخمهای طولی با ايجاد برش عمقی به طول 5/1 سانتی‌متر و زخمهای گرد به قطر 5/1 سانتی‌متر) در پشت موش صحرايی در قسمت پاراورتبرال از خط وسط و با ارزيابی طول و مساحت ناحيه التيام يافته و بررسی پاتولوژيکی در روزهای مختلف و نيز آزمايش تانسيومتری بعد از ترميم کامل زخم انجام گرفت. يافته‌ها: درصد بهبودی زخم در گروه کنترل زخمهای طولی در روزهای سوم، ششم، نهم، دوازدهم و پانزدهم از 13/10%، 88/31%، 46/52%، 75/78% و 100% به ترتيب به 25/10%، 38/33%، 38/55%، 36/81% و 100% با هيدروکسيد آلومينيم تغيير يافت و در گروه کنترل زخمهای گرد، از 88/9%، 25/21%، 13/52%، 63/69%، 21/88% و 100% در روز هجدهم به ترتيب به 28/10%، 5/29%، 38/52%، 75%، 73/91% و 100% با هيدروکسيد آلومينيم رسيد که در هيچ کدام از روزها، معنی‌دار نبوده است. تنش(حداکثر نيروی وارد بر پوست که سبب پاره شدن آن می شود) در گروه کنترل زخمهای طولی، از 19/13 به 11/15 نيوتن با هيدروکسيد آلومينيم، و در گروه زخمهای گرد در حالت کنترل، از 78/11 به 94/11 نيوتن با هيدروکسيد آلومينيم تغيير يافت. کرنش(طول کشيدگی بافت، هنگامی که حداکثر کشش بر آن وارد می‌آيد) در گروه کنترل زخمهای طولی، از 98/9 ميليمتر به 59/10 ميليمتر با هيدروکسيد آلومينيم و در گروه زخمهای گرد در حالت کنترل، از 53/10 ميليمتر به 57/11 ميليمتر با هيدروکسيد آلومينيم تغيير يافت. يافته‌های پاتولوژيک در بررسی نمونه‌های اخذ شده از موارد کنترل و زخمهای مواجه شده با آلومينيم در دو گروه زخم طولی و گرد، از نظر هيستولوژيک، حکايت از روند کيفی نسبتاً مشابه از نظر سرعت روند ترميم و بسيج سلولی و پاکسازی ناحيه ترميم زخم با توجه به توالی زمانی نمونه‌ها با رنگ‌آميزی هماتوکسيلين ـ ائوزين داشتند. نتيجه‌گيری: يافته‌های فوق نشان می‌دهند که احتمالاً داروی هيدروکسيد آلومينيم تاثيری بر روند سرعت التيام زخم پوستی و ساخت کلاژن در موش صحرايی ندارد، هر چند بررسی‌های ايمنوهيستوشيمی بيش‌تری مورد نياز است.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	ترميم زخم، تنش، کرنش،هيدروکسيد آلومينيم
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	27 Nov 2014 14:27
Last Modified:	27 Nov 2014 14:27
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1809

Actions (login required)

View Item