بررسی ارتباط بين درد و تغييرات پرتونگاری در بيماران مبتلا به درد مفصل کشککی ـ رانی در سنين 40-15 سال

مدنی, عباس and ريحانی, محمدجواد (2007) بررسی ارتباط بين درد و تغييرات پرتونگاری در بيماران مبتلا به درد مفصل کشککی ـ رانی در سنين 40-15 سال. مجله علوم پزشکی رازی, 14 (56). pp. 149-156. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v14n56p149-fa.pdf Download (260kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: توجه روزافزونی به نقش حرکت غيرطبيعی کشکک در شيار فمورال، به عنوان علت درد قدام زانو، معطوف شده است. بيمارانی که در آنها علت مشخصی بدست نمی‌آيد، در گروه سندرم درد پاتلوفمورال قرار می‌گيرند. اين مطالعه ارتباط بين درد و تغييرات پرتونگاری در بيماران مبتلا به درد مفصل کشککی ـ رانی را مورد بررسی قرار داد. روش بررسی: در يک مطالعه همگروهی(Cohort study)، 64 زانو مشتمل بر 46 بيمار(18 مرد و 28 زن) با تشخيص درد پاتلوفمورال تحت يک دوره درمان فيزيوتراپی به مدت 6 هفته قرار گرفتند. مدت درد، شدت درد، کيفيت درد و راديوگرافی‌های آگزيال در زوايای 20 و 45 درجه، قبل و بعد از درمان ثبت گرديدند. پس از خاتمه درمان، اطلاعات بدست آمده با استفاده از شاخص مرکزی MODE و تست آماری Chi-square تحت آناليز قرار گرفتند. يافته‌ها: قبل از درمان، ميانگين مدت درد، 5/6 ماه(8/4=SD)، ميانگين شدت درد، 5/5(7/1=SD)، ميانگين زاويه Sulcus، 129 درجه(8=SD) و ميانگين زاويه Congruence، 8/14- درجه(11=SD) بود. در 6 مورد، اندکس پاتلوفمورال بزرگ‌تر از 6/1 بود. پس از درمان، ميانگين شدت درد، 4/1(5/1=SD) بود، به عبارت ديگر 22 مورد پس از درمان، عاری از درد شدند و شدت درد در 28 مورد نيز پس از درمان در حد خفيف بود. فقط 4 مورد تقريباً پاسخی به درمان نداده بودند. هيچ ارتباطی بين جنس و سن با شدت درد قبل از درمان و ميزان پاسخ به درمان مشاهده نشد. رابطه منفی معنی‌داری بين ميزان پاسخ به درمان و مدت درد وجود نداشت(0005/0P<)، به اين صورت که هر چه مدت درد کمتر بوده، ميزان پاسخ به درمان بيش‌تر بوده است. ميانگين زاويه Congruence از 8/14- درجه(11=SD) قبل از درمان، به 6/16- درجه(8=SD) بعد از درمان، کاهش پيدا کرد که نشان دهنده کاهش زاويه به ميزان 8/1 درجه می‌باشد(041/0=P). فقط در 6 مورد اندکس پاتلوفمورال بزرگ‌تر از 6/1 بود که بعد از درمان، به 4 مورد تقليل يافت. هيچ ارتباطی بين شدت درد و ميزان پاسخ به درمان با تظاهرات پرتونگاری مشاهده نشد. ارتباط معنی‌داری بين ميزان پاسخ به درمان و بروز تغيير در ميانگين زاويه Congruence پس از درمان ملاحظه گرديد. در زير گروهی از بيماران که به درمان پاسخ داده بودند، ميانگين زاويه Congruence به ميزان 3/2 درجه کاهش نشان داد(028/0=P)، اين ميزان در زير گروهی که به درمان پاسخ نداده بودند، 375/0 درجه بود که از نظر آماری قابل ملاحظه نيست(83/0=P). نتيجه‌گيری: هيچ ارتباطی بين شدت درد و ميزان پاسخ به درمان با تغييرات پرتونگاری مشاهده نشد. رابطه معنی‌داری بين ميزان پاسخ به درمان و بروز تغيير در ميانگين زاويه Congruence پس از درمان مشاهده شد. پس از شروع علايم، هر چه درمان زودتر شروع گردد، ميزان پاسخ به درمان بهتر خواهد بود.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	راستای کشکک ، پرتونگاری زانو،فيزيوتراپی
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	27 Nov 2014 14:27
Last Modified:	27 Nov 2014 14:27
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1813

Actions (login required)

View Item