بررسی عملکرد لوله نزديک کليه در کودکان تحت شيمی درمانی در بيمارستان

هومن, نکیسا and ارجمندی رفسنجانی, خدیجه and وثوق, پروانه (2007) بررسی عملکرد لوله نزديک کليه در کودکان تحت شيمی درمانی در بيمارستان. مجله علوم پزشکی رازی, 14 (55). pp. 197-205. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v14n55p197-fa.pdf Download (244kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: شيمی درمانی در کودکان می‌تواند اختلالات توبولی و گلومرولی به درجات خفيف تا متوسط ايجاد کند. هدف از اين مطالعه، بررسی عملکرد لوله نزديک کليه در کودکان تحت شيمی درمانی در بيمارستان حضرت علی‌اصغر(ع) بوده است. روش بررسی: از سال 1382 تا 1384، کودکانی که به دليل سرطان در بخش يا درمانگاه خون بيمارستان حضرت علی‌اصغر(ع) تحت شيمی درمانی يا پيگيری قرار می‌گرفتند، وارد مطالعه مقطعی آينده‌نگر می‌شدند. بيماران در سه گروه شروع درمان، حين درمان و قطع درمان قرار می‌گرفتند. اطلاعات مربوط به سن، وزن، قد، فشارخون، تاريخچه شيمی درمانی و سابقه نفرکتومی، راديوتراپی يا سابقه مصرف آنتی‌بيوتيک‌ها در فرم مخصوص ثبت می‌شد. کليرانس‌کراتينين، کسر دفعی آميلاز، منيزيوم، فسفر و نسبت کلسيم به کراتينين، پروتئين به کراتينين و منيزيوم به کراتينين و کلسيم محاسبه می‌شد. مجموع دوز هر دارو و گروه دارويی، جداگانه محاسبه می‌شد. شدت نفروتوکسيسيتی با دادن امتياز به اختلال در هر کدام از تستها، به خفيف(3-0)، متوسط(6-4) و شديد(9-7) تقسيم‌بندی شد. جهت مقايسه فراوانی، از تست Chi-square، ميانگين، از T Test و از تست کندال ـ تاو، جهت تعيين ارتباط استفاده شد. P کمتر از 05/0 معنی‌دار تلقی شد. يافته‌ها: 233 کودک(140 پسر و 93 دختر) در مطالعه قرار گرفتند. ميانگين(انحراف معيار) سن کودکان در شروع بيماری، 6 سال(65/3)، مدت درمان، 65/28 ماه(14/27) و مدت قطع درمان، 04/25 ماه(13/37) بوده است. 154 کودک به بيماری‌های لنفوپروليفراتيو مبتلا بودند و 79 کودک تومور Solid داشتند. 22 کودک در مرحله شروع درمان، 63 کودک در مرحله طول درمان و 148 کودک در مرحله قطع درمان بودند. 28 کودک فشار خون بالا داشتند. 3 مورد گلوکوزوری، 9 مورد هيپرمنيزيوری، 96 مورد ادرار رقيق، 125 مورد اسيدوز متابوليک، 51 مورد فيلتراسيون گلومرولی کمتر از 80 سی‌سی‌در دقيقه، 55 مورد فسفاتوری، 96 مورد هيپرکلسيوری، 36 مورد آميلازوری و 62 مورد پروتئينوری يافت شد. 207 نفر آسيب خفيف تا شديد کليوی را نشان دادند. بيش‌ترين آسيب کليوی در شيمی درمانی با پلاتينيوم، اپوپدوفيلوتوکسين و ايفوسفاميد ديده شد(05/0P<). همچنين سن زير 5 سال، وجود سابقه مثبت از نظر نفرکتومی، راديوتراپی يا تجويز آنتی‌بيوتيک‌های نفروتوکسيک، با افزايش شدت نفروتوکسيسيتی همراه بوده است(05/0P<). نتيجه‌گيری: شيوع آسيب کليوی در کودکان تحت شيمی درمانی زياد می‌باشد. بيش‌ترين آسيب کليوی با ترکيبات پلاتين، اپوپدوفيلوتوکسين و ايفوسفاميد ديده شد. برای کاهش شدت آسيب کليوی، انجام بررسی کامل عملکرد توبولی و گلومرولی و اجتناب از آنتی‌بيوتيک‌های نفروتوکسيک، توصيه می‌شود.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	نفروتوکسيسيتی، شيمی‌درمانی،سرطان
Subjects:	WS Pediatrics
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	27 Nov 2014 15:07
Last Modified:	25 Jul 2017 07:38
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1888

Actions (login required)

View Item