بررسی مقايسه‌ای اسيدهای چرب اشباع و ترانس و سيس‌ در بافت چربی و سرم بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 مراجعه کننده به انستيتو غدد داخلی و متابوليسم

فيروزرای, محسن and قهرمان‌پور, فرانک and کرانی, محسن and حيدری, ایرج (2007) بررسی مقايسه‌ای اسيدهای چرب اشباع و ترانس و سيس‌ در بافت چربی و سرم بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 مراجعه کننده به انستيتو غدد داخلی و متابوليسم. مجله علوم پزشکی رازی, 14 (54). pp. 119-128. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v14n54p119-fa.pdf Download (697kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: ديابت يک بيماری هتروژن است که در اثر واکنش‌های پيچيده‌ای که بين عوامل ژنتيکی، تغذيه و شيوه زندگی رخ می‌دهد، بوجود می‌آيد. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که افزايش مصرف اسيدهای چرب اشباع(SFA=Saturated fatty acid)، باعث افزايش خطر ابتلا به ديابت نوع 2 می‌شود، در حالی که اسيدهای چرب با چند پيوند غير اشباع(PUFA=Poly unsaturated fatty acid) از طريق افزايش قدرت اتصال انسولين به رسپتور، باعث کاهش بروز ديابت می‌شوند. در اين مطالعه، با بررسی بافت چربی به عنوان بيومارکر مصرف طولانی مدت اسيدهای چرب و همچنين تعيين ترکيب اسيدهای چرب سرمی، ارتباط اسيدهای چرب مصرفی با ابتلا به ديابت بررسی شد. روش بررسی: اين بررسی از نوع مطالعات مقطعی بوده که در آن، دو گروه افراد سالم و بيمار، مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. ترکيب اسيدهای چرب سرم ناشتا و بافت چربی در 98 بيمار مبتلا به ديابت نوع 2 و 76 فرد سالم، با روش کروماتوگافی گاز ـ مايع آناليز شد. ليپيدهای سرمی با دستگاه اتوآنالايزر اندازه‌گيری شدند. دو گروه مورد مطالعه از نظر توزيع زن و مرد و نيز سن، يکسان گرديدند. مقايسه ميانگين‌های متغيرها در دو گروه مورد مطالعه با استفاده از آزمون t-student انجام شد. يافته‌ها: درصد اسيدپالميتيک و ايزومر مکانی اسيد اولئيک(18:1-c11) در بافت چربی بيماران، بيش‌تر از گروه کنترل بود(به ترتيب 01/0=P و 02/0=P). درصد اسيد پالميتيک، اسيدهای چرب اشباع(SFA) تام و اسيدهای چرب با يک پيوند دوگانه(MUFS=Mono unsaturated fatty Acid) تام در سرم بيماران، بيش‌تر از گروه کنترل بود(به ترتيب 001/0=P، 006/0=P و 02/0=P)، درصد اسيد لينولئيک و اسيدهای چرب با چند پيوند غيراشباع(PUFA) تام در سرم بيماران نيز، کمتر از گروه کنترل بود(به ترتيب 02/0=P و 02/0=P). متوسط غلظت تری گليسريد(TG=Triglyceride) در گروه بيمار، بيش‌تر از گروه کنترل بود(001/0=P، 7/6-=t). بين اسيدهای چرب PUFA سرم و سرم، رابطه منفی و بين اسيدهای چرب اشباع سرم و TG سرم، رابطه مثبت بدست آمد. همچنين بين اسيدهای چرب PUFA سرم و TG سرم، رابطه منفی حاصل شد. نتيجه‌گيری: بالا بودن اسيدهای پالميتيک و 18:1-c11 در بافت چربی، ممکن است خطر ابتلا به ديابت نوع 2 را افزايش دهد و به نظر می‌رسد بيماران ديابتی با مصرف بيش‌تر اسيدهای چرب PUFA نسبت به اسيدهای چرب اشباع، می‌توانند کنترل مناسبی بر پارامترهای ليپيدی خود داشته باشند.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	ديابت نوع 2،اسيدهای چرب، بافت چربی،کروماتوگرافی گازی
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	27 Nov 2014 15:16
Last Modified:	27 Nov 2014 15:16
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1912

Actions (login required)

View Item