بررسی فراوانی ديابت قندی در بيماران مبتلا به سپسيس

براتی, میترا and قاسمی, فاطمه and فتحی, مرضیه (2007) بررسی فراوانی ديابت قندی در بيماران مبتلا به سپسيس. مجله علوم پزشکی رازی, 13 (53). pp. 33-39. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v13n53p33-fa.pdf Download (143kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: ديابت، يکی از شايع‌ترين بيماری‌های مزمن در جامعه بوده و با مکانيسم‌های متعددی سبب نقص ايمنی شده و شيوع عفونت‌های مختلف را افزايش می‌دهد. علاوه بر آن، عفونت می‌تواند سبب ايجاد هيپرگليسمی و حملات کتواسيدوز در اين بيماران گردد. در اين مطالعه سعی بر اين بوده تا شيوع ديابت در بيماران مبتلا به سپسيس و عوامل مرتبط با فرجام اين بيماران مورد بررسی قرار گيرد. روش بررسی: اين مطالعه، به صورت توصيفی ـ مقطعی و با انتخاب 300 نفر، به صورت نمونه‌گيری تصادفی، در بيمارانی که طی سالهای 82-1380 با تشخيص سپسيس در بيمارستان حضرت رسول اکرم(ص) بستری شده بودند، انجام گرفت. نتايج، با استفاده از نرم‌افزار آماری(version 11.5)SPSS (ميانگين، انحراف معيار و ...) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين سنی بيماران، 2/57 سال(4/28=SD) بود. از 300 بيمار بررسی شده، 158 نفر(7/52%) دچار ديابت بودند. شايع‌ترين محل عفونت، دستگاه تنفسی و سپس، دستگاه ادراری بود. بررسی فرجام بيماران در دو گروه ديابتی و غيرديابتی، نشانگر اختلاف آماری بين آنها بود(001/0=Pvalue). مورتاليتی بيماران با افزايش سن، بيش‌تر بود و با افزايش فاصله زمانی شروع درمان از شروع علايم نيز، بيش‌تر بود(001/0=Pvalue). 88 نفر از بيماران دو علامت از 4 علامت SIRS(Systemic inflamatory response syndrome) را در بدو بستری داشتند که 16 نفر(2/18%) آنها، فوت کردند. 156 نفر، 3 علامت را دارا بودند که 116 نفر(4/74%) از آنها، فوت کردند. 56 نفر، 4 علامت داشتند که 47 نفر(84%) از آنها، فوت کردند(001/0=Pvalue). از 158 نفر بيمار مبتلا به ديابت، 67 نفر ميانگين قند بالای 250 ميلی‌گرم در دسی‌ليتر داشتند که 65 نفر(97%) آنها، فوت کردند و 55 نفر، ميانگين قند بين 180 تا 250 ميلی‌گرم در دسی‌ليتر داشتند که 46 نفر(84%) آنها، فوت کردند و 36 نفر، ميانگين قند کمتر از 180 ميلی‌گرم در دسی‌ليتر داشتند که 15 نفر(42%) آنها، فوت کردند. اختلاف بين اين سه گروه، از نظر آماری معنی‌دار بود(001/0=Pvalue). نتيجه‌گيری: اين مطالعه نشان داد که با افزايش سن، خطر بروز سپسيس و مرگ ناشی از آن، در گروه ديابتی و غير ديابتی افزايش می‌يابد. همچنين مرگ ناشی از سپسيس در ديابتی‌ها، بيش از غير ديابتی‌ها بوده و درمان سريع می‌تواند مرگ و مير را کاهش دهد. با افزايش شدت بيماری(تعداد بيش‌تر معيارهای SIRS)، مورتاليتی افزايش می‌يابد، در حالی که کنترل دقيق قند خون می‌تواند پيش‌آگهی بيماری را بهبود بخشد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	ديابت قندی، سپسيس، پاسخ التهابی سيستميک
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	27 Nov 2014 15:24
Last Modified:	27 Nov 2014 15:24
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1943

Actions (login required)

View Item