ستايش, علی and ارحمی دولتآبادی, علی and فارسی, داود and حسيننژاد, علیرضا and زارع, محمدامین (2006) بررسی پيامد احيای قلبی ـ ريوی و مغزی انجام شده در دپارتمان اورژانس بيمارستان حضرت رسول اکرم(ص) از تيرماه 1382 لغايت پايان ارديبهشت ماه 1383. مجله علوم پزشکی رازی, 13 (52). pp. 135-144. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v13n52p135-fa.pdf Download (189kB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف: احياء قلبی ـ ريوی(CPR=Cardiopulmonary resuscitation)، در جلوگيری از 25% مرگها بخصوص مرگهای خارج از بيمارستان نقش مهمی دارد. برای مطالعه ايستهای قلبی، بيشتر بر دانستهها و سوابق اپيدميولوژيک تأکيد میشود. نتايــج ايــن مطالعه در برنامهريزی برای بخش اورژانس و خدمات فوريتهای پزشکی (EMS=Emergency medical serivices) مفيد خواهد بود. روش بررسی: در اين مطالعه مشاهدهای مقطعی(Observational cross sectional) تعداد 195 بيمار که از تيرماه 1382 لغايت پايان ارديبهشتماه 1383 در دپارتمان اورژانس بيمارستان حضرت رسول اکرم(ص) به دليل ايست قلبی ـ ريوی، CPR شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. سن، جنس، زمان، مکان و علت ايست قلبی، ريتم اوليه چک شده توسط پرسنل اورژانس و پرسنل فوريتهای پزشکی، لولهگذاری داخل تراشه خارج از بيمارستان، اقدامات حمايتی اوليه، نحوه انتقال به بيمارستان، وجود ناظر در هنگام ايست قلبی، نتيجه CPR و وضعيت نهايی بيماران ثبت شد. يافتهها: ميانگين سنی(SEM±=Standard error of mean) کل افراد مورد مطالعه، 4/1±43/59 سال بود. ميانگين سنی در زنان و مردان مورد مطالعه با يکديگر اختلاف آماری معنیدار داشت(003/0=P). 5/41% موارد ايست قلبی بررسی شده، در بخش اورژانس بيمارستان اتفاق افتاده بود. در 9/14% از موارد ايست قلبی، هيچ کس بر بالين فرد حاضر نبوده است. 4/59% از بيماران توسط آمبولانس به بيمارستان منتقل شده بودند. برای 3/53% از بيماران هيچ گونه اقدام حمايتی پايه صورت نگرفته بود. 3/13% از بيماران پيش از رسيدن به بيمارستان، لولهگذاری داخل تراشه شده بودند. ريتم اوليه چک شده برای بيماران در بخش اورژانس در 3/73% از موارد، آسيستول بود. علل قلبی ـ عروقی با فراوانی 1/42%، در صدر علل ايست قلبی قرار داشت. علل ايست قلبی در گروههای مختلف سنی با يکديگر اختلاف معنیدار داشت(00/0=P). اختلاف معنیداری از نظر توزيع علل ايست قلبی در دو جنس وجود نداشت(052/0=P). نتيجه 5/59% از موارد عمليات CPR انجام شده، موفقيتآميز بود. ميزان موفقيت عمليات CPR در گروههای سنی مختلف(746/0=P) و بين دو جنس(199/0=P) با يکديگر اختلاف آماری معنیداری نداشت. بيشترين موارد CPR ناموفق در مواردی بود که علت ايست قلبی، «مسموميت با CO» و «دار آويختگي» تشخيص داده شده بود(100%). نتيجه CPR در گروههای مختلف برحسب علل، تفاوت آماری معنیداری نداشت(053/0=P). در نهايت، 3/93%(182 نفر) از بيماران فوت شدند. توزيع جنسی(07/0=P)، محل ايست قلبی(1/0=P)، نوع اقدامات حمايتی(7/0=p)، ريتم اوليه چک شده در اورژانس(97/0=P) و لولهگذاری داخل تراشه(76/0=P) با وضعيت نهايی بيماران ارتباط معنیداری نداشت. علت ايست قلبی(000/0=P) و نتيجه عمليات CPR(009/0=P) با وضعيت نهايی بيماران در ارتباط بود. نتيجهگيری: موارد موفقيتآميز CPR در اين مطالعه، درصد قابل توجهی را تشکيل میداد، ولی در مجموع میتوان گفت که بيماران CPR شده، پيشآگهی مطلوبی نداشتند. عامل اصلی تأثيرگذار بر وضعيت نهايی بيماران، علت ايست قلبی بود و ريتم قلبی اوليه، تأثيری در پيشآگهی بيماران نداشت.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | احياء قلبی ـ ريوی، ايست قلبی ـ تنفسی، سرانجام احياء قلبی ـ ريوی، بخش اورژانس، فوريتهای پزشکی، |
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 01 Dec 2014 10:55 |
Last Modified: | 01 Dec 2014 10:55 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1992 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |