بررسی دفعات تجويز فرآورده‌های خونی به نوزادان نارس در بيمارستان حضرت رسول اکرم(ص) و مشکلات و محدوديت‌های آن

محققی, پریسا and خسروی, نسترن and حاج‌منوچهری, رضا (2006) بررسی دفعات تجويز فرآورده‌های خونی به نوزادان نارس در بيمارستان حضرت رسول اکرم(ص) و مشکلات و محدوديت‌های آن. مجله علوم پزشکی رازی, 13 (52). pp. 197-204. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v13n52p197-fa.pdf Download (178kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: نوزادان از جمله گروه‌هايی هستند که بيش‌ترين احتمال دريافت فرآورده‌های خونی را در حين بستری در بيمارستان دارند. با توجه به عوارض متعدد ناشی از ترانسفوزيون‌ها و اختلالات سيستم ايمنی نوزادان، احتمال بروز عوارض ترانسفوزيون، با دفعات تزريق فرآورده‌ها ارتباط مستقيم نشان می‌دهد. در اغلب کشورهای دنيا از روشهای مختلفی جهت کاهش تعداد دفعات تزريق خون و کاهش تماس با دهنده‌های متعدد استفاده شده است که از آن جمله، استفاده از روش کيسه‌های اقماری، استفاده از اريتروپويتين نو ترکيب و تغيير پروتکل‌های مصرف خون می‌باشد. از آنجايی که در کشور ما استفاده از روش کيسه‌های اقماری در دسترس نمی‌باشد و اطلاعاتی در مورد تعداد دفعات تزريق فرآورده‌های خونی به نوزادان نارس در اختيار نبود، سعی شد تا دفعات تزريق انواع فرآورده‌های خونی، حجم خون تزريق شده به نوزادان نارس و تماس نوزاد با دهنده‌های مختلف در طی مدت بستری در بيمارستان بررسی شود. روش بررسی: در يک مطالعه گذشته‌نگر، با مطالعه پرونده‌های نوزادان بستری شده در بخش مراقبت‌های ويژه نوزادان بيمارستان حضرت رسول اکرم(ص)، در طی سالهای 81-1379 دفعات، حجم و نوع فرآورده‌های خونی تزريق شده به نوزادان نارس بستری شده، بررسی گرديد. همچنين تعداد دفعات تماس نوزادان نارس با دهنده‌های خون مشخص گرديد. يافته‌ها: در طی اين مدت، جمعاً 144 نوزاد کمتر از 37 هفته حاملگی بستری شدند که به 65 نوزاد(45%) حداقل يک نوبت فرآورده خونی تجويز شده بود. ميانگين تعداد دفعات تجويز انواع فرآورده‌های خونی در اين مطالعه، 2/1 بار به ازای هر نوزاد و دامنه آن در حدود 16-0 بار متغير بوده است. 37 نوزاد(26%) بيش از يک نوبت تزريق خون داشته‌اند. ارتباط معنی‌داری بين سن حاملگی و وزن هنگام تولد با تعداد دفعات تزريق فرآورده‌ها مشاهده گشت. بطوری که از ميان 68 نوزاد با وزن تولد 1500 گرم يا کمتر، به 47 نوزاد حداقل يک نوبت خون تجويز شده بود(69%)، اما از ميان 32 نوزادی که وزن بيش از 2 کيلوگرم داشتند، به 3 نوزاد(9%) خون يا پلاسما داده شده بود(01/0=p). همچنين 68% نوزادان کمتر از 30 هفته، 41% نوزادان 34-31 هفته و 16% نوزادان با سن حاملگی بيش از 34 هفته دريافت خون داشتند(03/0=p). در اين مطالعه ارتباطی بين جنس نوزاد، علت و مدت بستری در بيمارستان و دريافت اريتروپويتين نو ترکيب با دريافت فرآورده‌ها مشاهده نشد. نتيجه‌گيری: با توجه به مصرف زياد فرآورده‌های خونی در بخشهای مراقبت ويژه نوزادان(در مطالعه حاضر 45% نوزادان حداقل يک نوبت دريافت خون داشتند) و ارتباط بين دريافت خون و سن حاملگی کم و وزن کم هنگام تولد، يافتن راه حل‌هايی جهت کاستن از دفعات تزريق خون و کم کردن تعداد دفعات تماس نوزادان با دهنده‌های مختلف خون(از جمله استفاده از کيسه‌های کوچک‌تر خون که از خون يک فرد دهنده جدا شده باشند) ضروری می‌باشد. از طرفی با توجه به نياز نوزادان به حجم خون کم در هنگام تجويز فرآورده‌های خونی(اغلب 50-10 ميلی‌ليتر در هر نوبت تزريق)، قسمت زيادی از فرآورده‌های درخواست شده، دور ريخته می‌شوند که در اين مطالعه مشاهده شد که فقط 4/3% از گلبولهای قرمز متراکم و 5/5% حجم پلاسمای تازه منجمد شده، استفاده شده و بقيه آنها غيرقابل مصرف بوده‌اند که با توجه به ارزش حياتی خون، يافتن راه‌کارهايی در جهت استفاده بهينه از خون، ضروری می‌باشد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	نوزادان نارس، تزريق فرآورده‌های خونی، کيسه‌های اقماری
Subjects:	WS Pediatrics
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	01 Dec 2014 10:58
Last Modified:	24 Jul 2017 09:22
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/1999

Actions (login required)

View Item