بررسی تاثير درمان بر اساس تکامل سيستم عصبی و تزريق سم بوتولنيوم در بيماران مبتلا به همی‌پلژی اسپاستيک

شيخ, مانیا and عليايی, غلامرضا and ابوالفضلی, رویا and هاشمی, حسین اصغر (2006) بررسی تاثير درمان بر اساس تکامل سيستم عصبی و تزريق سم بوتولنيوم در بيماران مبتلا به همی‌پلژی اسپاستيک. مجله علوم پزشکی رازی, 13 (51). pp. 149-156. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v13n51p149-fa.pdf Download (158kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: همی‌پلژی در اثــر ضايعــه نــورون محرکــه فوقانــی ايجاد می‌شود و طی آن، بيمار با مشکلاتی از قبيل فلج اسپاستيک اندام درگيــر و ضعــف ناتوانــی در انجــام الگوهای حرکتــی مواجــه می‌شــود. يکی از شيوه‌های مؤثر درمانــی جهــت ايــن بيمــاران، روش NDT(Neurodevelopmental treatment) بر پايــه نظريات بوبــات می‌باشد. از طرف ديگر، مطالعات اخير نشــان داده‌اند که سم بوتولنيوم قادرســت به طور مؤثری، اسپاستی‌سيتــی را در عضلات اسپاستيک کاهش دهد. هدف اين مطالعه، مقايسه درمان بر اساس تکامل سيستم عصبی(NDT) بعلاوه تزريق سم بوتولنيوم نوع A(BTX-A=Botulinum toxin injection type A) و درمان براساس تکامل سيستم عصبی به تنهايی بر روی کاهش اسپاستی‌سيتی و بهبود کيفيت الگوهای حرکتی اندام تحتانی بيماران همی‌پلژيک بود. روش بررسی: 15 بيمار با دامنه سنی 70-27 سال در اين بررسی شرکت نمودند. بيماران در فاز اسپاستيک بوده و قادر بودند با يا بدون وسيله کمکی راه بروند. شدت اسپاستی‌سيتی براساس OAS(Original Ashworth Scale) بين يک تا سه بود. 5 بيمار با روش NDT(گروه A) و 10 بيمار با روش ترکيبی(گروه B) درمان شدند. تزريق BTX-A در عضلات کاف اندام تحتانی صورت گرفت. ارزيابی پايه، شامل اندازه‌گيری شدت اسپاستی‌سيتی پلانتار فلکسورها براساس OAS، دامنه حرکتی فعال و غيرفعال حرکت دورسی فلکسيون مچ پا و بررسی کيفيت الگوهای حرکتی اندام تحتانی بود. يافته‌ها: به دنبال انجام اين درمان‌ها در هر دو گروه، کاهش اسپاستی‌سيتی، افزايش دامنه‌های حرکتی فعال و غيرفعال دورسی فلکسيون مچ پا و بهبود کيفيت الگوهای حرکتی اندام تحتانی مشاهده شد. کليه اين تغييرات در گروه B بارزتر بودند(05/0P<). نتيجه‌گيری: می‌توان نتيجه گرفت که تکنيک‌های NDT با مهار الگوهای حرکتی غيرطبيعی و تسهيل پاسخ‌های حرکتی طبيعی قادرند اسپاستی‌سيتی را کاهش داده و ميزان دامنه حرکتی و کيفيت الگوهای حرکتی را بهبود بخشند و توانايی بيمار را جهت انجام حرکات مجزا علی‌رغم وجود الگوهای حرکتی کليشه‌ايی افزايش دهند. اثر مستقيم BTX-A روی تون عضله و کاهش اسپاستی‌سيتی، قادرست تأثير تکنيک‌های NDT را افزايش دهد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	همی‌پلژی، اسپاستی‌سيتی، درمان براساس تکامل سيستم عصبی، سم بوتولنيوم
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	01 Dec 2014 11:01
Last Modified:	01 Dec 2014 11:01
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2020

Actions (login required)

View Item