استرس غوطه‌وری در آب، فاز تاخيری حرکات قطعه مجزای فوندوس معده موش صحرايی را افزايش می‌دهد

پازوکی طرودی, حمیدرضا and توکلی حسينی, مرتضی and طاهرگورابی, زویا (2006) استرس غوطه‌وری در آب، فاز تاخيری حرکات قطعه مجزای فوندوس معده موش صحرايی را افزايش می‌دهد. مجله علوم پزشکی رازی, 13 (50). pp. 27-32. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v13n50p27-fa.pdf Download (342kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: زخم معده در نتيجه عدم تعادل بين اثرات عوامل محافظت کننده و عوامل تخريبی در لايه مخاطی معده ايجاد می‌شود. تعداد زيادی عوامل تخربيی وجود دارد که اسيد معده ـ صفرا ـ داروها(NSAIDs) و افزايش حرکات معده می‌باشند. در اين مطالعه ما time-course اثر استرس غوطه‌وری در آب را بر حرکات معده بررسی کرديم. هدف از انجام پژوهش تعيين time-course استرس غوطه‌وری در آب و حرکات انقباضی قطعه مجزای فوندوس معده موش صحرايی می‌باشد. روش بررسی: اين مطالعه از نوع تجربی بود. موش‌های صحرايی نژاد Wistar نر در آب 25-20 درجه سانتی‌گراد برای مدت 2 ساعت غوطه‌ور شدند. موش‌های صحرايی در فواصل 5/0، 1، 6، 12و 24 ساعت، بعد از غوطه‌وری در آب کشته شدند و معده آن‌هاخارج شد. نوار عرضی از ناحيه فوندوس معده آماده شد و در حمام آبی محتوی محلول کربس با گاز کربوژن(95% 2O و 5% 2Co) و دمای 37 درجه سانتی‌گراد قرار گرفت. فعاليت انقباضی قطعه مجزای فوندوس معده با استفاده از يک ترانس ديوسر ايزوتونيک با کشش g2 توسط فيزيوگراف نارکوبيوسيستم ثبت شد. دامنه و فرکانس انقباضات خودبخودی با گروه‌های کنترل با استفاده از آ‍زمون آماری student t-test مقايسه شد و در تمامـی موارد 05/0p< معنی‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: هيچ تفاوت معنی‌داری بين گروه‌های استرس غوطه‌وری در آب و گروه‌های کنترل آن‌ها به جز در گروه 24 ساعته مشاهده نشد. دامنه انقباظات خودبه‌خودی 161 درصد افزايش يافت. نتيجه‌گيری: در مدل قطعه مجزای فوندوس معده اين نتيجه به دست آمد که افزايش در فعاليت انقباضی معده فقط 24 ساعت بعد از استرس غوطه‌وری رخ می‌دهد. اين مسئله بيانگر اين مطلب می‌باشد که عوامل گاستريک و عوامل غيرگاستريک در افزايش حرکات معده بر اثر استرس غوطه‌وری در آب دخالت دارند. عوامل غيرگاستريک(مثل عصب واگ، هورمون‌های سيستميک و ...) که به سرعت عمل می‌کنند، اثرشان مدت زمان کوتاهی بعد از استرس در مدل‌های حيوانی زنده می‌تواند ديده شود ولی در مدل قطعه مجزای فوندوس که عوامل غيرگاستريک بر آن موثر نيست يک افزايش تاخيری در حرکات می‌تواند ديده شود که به سنتز سلولی محصولات مشابه IEGs(Immediate Early Genes) و HSPs(Heat Shock Proteins) و امثال آن نسبت داده می‌شود.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	معده، استرس غوطه‌وری در آب، فوندوس ايزوله
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	03 Dec 2014 07:52
Last Modified:	03 Dec 2014 07:52
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2030

Actions (login required)

View Item