هاشمی, فروغ and نصيريان, ندا and شايانفر, نسرین (2006) بررسی کشت و آنتیبيوگرام ميکروارگانيسمهای هوازی جدا شده از آبسه و زخم در بيمارستانهای فيروزگر و حضرت رسول اکرم(ص) به مدت 5 سال(سالهای 1378 لغايت 1382). مجله علوم پزشکی رازی, 13 (50). pp. 197-204. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v13n50p197-fa.pdf Download (144kB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف: افزايش مقاومت ميکروبی آنتیبيوتيکها در سالهای اخير در سراسر دنيا به يک بحران نگرانکننده تبديل شده است. اين بحران در کشورهای جهان سوم به دليل استفاده نامناسب از آنتیبيوتيکها و مشکلات فرهنگی و ...، چشمگيرتر بوده است. همه ساله کشورهای جهان، آمار مقاومت ميکروبی خود را گزارش میکنند تا پزشکان بالينی را جهت استفاده از راهکارهای درمانی مناسب کمک کنند. در کشور ما نيز در سالهای اخير، در آزمايشگاههای ميکروبشناسی بيمارستانهای مختلف در سراسر کشور، شاهد افزايش قابل توجه مقاومت آنتیبيوتيکی ميکروبهای شايع مولد عفونت بودهايم که روز بهروز اين آمار مقاومت در حال افزايش است. اين تحقيق با هدف نشان دادن آمار حيرتآور رو به افزايش مقاومت آنتیبيوتيکی در ايران و اعلام هشدار به پزشکان جهت عدم تجويز غيرضروری آنتیبيوتيک و تغيير سياستهای مختلف در زمينه کشاورزی، دامداری و ... انجام شده است. روش بررسی: مطالعه انجام شده از نوع مقطعی(Cross sectional) بود. اين مطالعه بر روی نمونه آبسه و زخم 700 بيمار بستری در بيمارستان فيروزگر از سال 1378 تا 1382 و بيمارستان حضرت رسول از نيمه سال 1380 تا پايان سال 1382 انجام شد. ارگانيسمها بر روی محيط آگار خوندار(blood agar) و مککانکی(Mac.conkey) کشت داده شده و سپس آنتیبيوگرام آنها با استفاده از محيط مولر هينتون با ديسکهای استاندارد آنتیبيوتيکی انجام گرفت و نتايج مقاومت ميکروبها به آنتیبيوتيکهای مختلف به صورت درصد مقاومت بيان شد. يافتهها: شايعترين ارگانيسم مولد آبسه و زخم، استافيلوکوک اورئوس و پس از آن گرم منفیها شامل اشرشياکلی و کلبسيلا و ... میباشند. آمار مقاومت متعدد يعنی مقاومت به سه نوع يا بيشتر از آنتیبيوتيکها در مورد استافيلوکوک اورئوس 7/77 درصد، سودومونا 96 درصد، اسينتوباکتر 100 درصد، اشرشياکلی 77 درصد، کلبسيلا 90 درصد، آنتروباکتر 83 درصد و ... میباشد. آمار به دست آمده در مورد درصد مقاومت آنتیبيوتيکی متعدد در همه ارگانيسمها، چندين برابر کشورهای پيشرفته مانند استراليا و آمريکا میباشد و حتی در مقايسه با آمار کشورهای جهان سوم مانند پاکستان و عربستان، بسيار بيشتر است. در مورد باکتریهای گرم مثبت، سيپروفلوکساسين(پس از وانکوماسين) و در مورد گرم منفیها آميکاسين و سيپروفلوکساسين در تمام موارد بهترين دارو با کمترين مقاومت بودند. نتيجهگيری: تحقيق فوق نشان میدهد وضعيت مقاومت ميکروبی در ايران نگرانکننده است و به کار بردن هر چه سريعتر تدابيری مثل کاهش تجويز نابهجای آنتیبيوتيکها و استفاده نادرست آنها در کشاورزی، دامداری، رعايت بيشتر بهداشت و استريليزاسيون بيمارستانی و ... ضروری میباشد.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | مقاومت آنتیبيوتيکی، مقاومت متعدد، آنتیبيوگرام |
Subjects: | QZ Pathology |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 03 Dec 2014 07:58 |
Last Modified: | 02 Jul 2017 09:24 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2051 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |