بررسی دوز رکتوم و مقايسه دوزيمتری In-vivo با دوز بدست آمده از روش Planning در بيماران مبتلا به کارسينوم سرويکس و اندومتر که درمان براکی‌تراپی دريافت نموده‌اند

سميعی, فرهاد and دهقان‌منشادی, حمیدرضا and جابری, رامین and شرفی, علی اکبر and پاشا ميثمی, علی and قرائتی, حسین (2006) بررسی دوز رکتوم و مقايسه دوزيمتری In-vivo با دوز بدست آمده از روش Planning در بيماران مبتلا به کارسينوم سرويکس و اندومتر که درمان براکی‌تراپی دريافت نموده‌اند. مجله علوم پزشکی رازی, 12 (49). pp. 89-96. ISSN 2228-7051

[img]
Preview
Text
RJMS-v12n49p89-fa.pdf

Download (390kB) | Preview
Official URL: http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_id=545&sid=1&s...

Abstract

زمينه و هدف: براکی‌تراپی داخل حفره‌ای در کانسرهای دستگاه تناسلی زنان بر دو پايه استوار است: يکی توزيع دوز مناسب و بالا در منطقه هدف درمان و ديگری گراديان و افت دوز شديد در منطقه خارج از هدف درمان و بخصوص مناطق آسيب‌پذير رکتوم يا مثانه. هــدف از ايــن مطالعه، کنترل کيفی سيستم طراحی درمان به روش In-vivo Dosimetry با استفاده ازTLD-100 (Thermolluminecent Dosimeter) در نقاط رفرانس رکتوم (توصيه ICRU-38=International Committe of Radiological Protection and Unit) می‌باشد. روش بررسی: برای دوزيمتری از تراشه‌های LiF(Littium Fluraid) معروف به TLD-100 استفاده شد. همچنين مقدار دوز جذبی در نقاط رکتوم به ترتيب ازبالا: R3، R1، R2 و R4 بر روی 33 بيمار مبتلا به کارسينوم سرويکس و اندومتر در Stage1-3که کانديد درمان براکی‌تراپی به روش MDR(Medium Dose Rate) بودند، با قرار دادن 2 عدد TLD در هر نقطه انجام پذيرفته و با دوز پلانينگ بدست آمده در همان نقاط مقايسه گرديد. اين مطالعه به صورت توصيفی انجام پذيرفته و روشهای آماری بکار گرفته شده در اين تحقيق، رگرسيون خطی، آناليز واريانس، آزمون t-test، آزمون Chi-Square و نمودارهای پراکنش و رگرسيونی بوده است. يافته‌ها: متوسط ميانگين‌های دوز اندازه‌گيری شده TLDها در تمام نقاط، معادل(214=SD)580 سانتی‌گری و متوسط دوزهای بدست آمده از روش پلانينگ در تمام نقاط رکتوم معادل (245=SD)654 سانتی‌گری بوده است. ملاحظه می‌شود که دوز محاسبه شده در روش پلانينگ بطورقابل ملاحظه‌ای بيش‌تر از دوز اندازه‌گيری شده توسط TLDها است(001/0PValue<). نتيجه‌گيری: با توجه به نتايج بدست آمده و در محدوده مطالعه شده(1200-300 سانتی‌گری)، می‌توان دوز جذبی واقعی رکتوم(Y) را از روش پلانينگ با استفاده از فرمول زير با ضريب اطمينان(66%=R2) محاسبه نمود که در آن X، دوز محاسبه شده از روش پلانينگ می‌باشد: 5/118+X7/0Y=. دوز ميانگين TLDبا هيچ کدام از پارامترهای سن، Dose Rate، دوزتوتال، قطر قدام و خلف بيمار،Stage بيماری و فاصله نقاط رکتوم از مرکز توزيع دوز(LR=Length From Reference Point) ارتباط معنی‌داری نداشته اســت. تفــاوت بين ميانگين TLDها و دوز پلانينــگ بر اساس نوع اپليکاتور بکار برده شده متفاوت بوده، به گونــه‌ای کــه مقــدار اختلاف در اپليکاتورهای تانــدم/اووييد(009/0PValue<) و اووييد(002/0PValue<) بيش‌تراز اپليکاتور سيلندر بوده است.

Item Type: Article
Uncontrolled Keywords: براکی‌تراپی داخل حفره‌ای، دوز پلانينگ، دوزيمتری In-Vivo، – تی ـ ال ـ دی ـ 100، کارسينوم سرويکس، کارسينوم اندومتر
Subjects: R Medicine > R Medicine (General)
Divisions: Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User: Touba Derakhshande
Date Deposited: 03 Dec 2014 11:18
Last Modified: 03 Dec 2014 11:18
URI: http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2066

Actions (login required)

View Item View Item