رابطه سطح پرولاکتين با ميزان فعاليت بيماری لوپوس

حقيقی, انوشه and لحمی, فرهاد (2005) رابطه سطح پرولاکتين با ميزان فعاليت بيماری لوپوس. مجله علوم پزشکی رازی, 12 (47). pp. 121-128. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v12n47p121-fa.pdf Download (148kB) | Preview

Abstract

زمينه و هدف: تحقيقات اخير نشان داده‌اند که پرولاکتين می‌تواند نقشی در پاتوژنز بيماری لوپوس ( Systematic Lupus Erythematosus= SLE ) داشته باشد. اين هورمون پپتيدی با تحريک سيستم ايمنی می‌تواند باعث تشديد فعاليت بيماری لوپوس گردد. هدف از اين تحقيق نشان دادن رابطه سطح پرولاکتين سرم و ميزان فعاليت بيماری لوپوس است. روش کار: اين مطالعه توصيفی ـ تحليلی بر روی 35 بيمار مبتلا به لوپوس که به صورت تصادفی انتخاب شدند و 60 فرد سالم با تشابه سن ــ ی و جنســی با بيماران صورت گرفت. فعاليت بيماری لوپوس براساس (SLE Disease Activity Index) SLEDAI ارزيابی شد و اندکس بيش‌تر از 10 به عنوان بيماری فعال در نظر گرفته شد. پرولاکتين سرم به روش IRMA ( Immunoradiometric Assay ) در هر 2 گروه اندازه‌گيری شد. يافته‌ها: اختلاف معنی‌داری در ميزان بروز هيپرپرولاکتينمی بين بيماران(5/28%) و افراد گروه کنترل(3/3%) وجود داشت(05/0 P< ). متوسط سطح پرولاکتين سرم در افراد گروه کنترل 335 ± 341 ميلی گرم در دسی‌ليتر بود در حالی که اين ميزان در بيماران 860 ± 770 ميلی گرم در دسی‌ليتر بود(0078/0= p ). در بيماران دچار هيپرپرولاکتينمی متوسط، اندکس فعاليت بيماری در قياس با بيماران با پرولاکتين نرمال بالاتر بود. در 90% افراد هيپرپرولاکتينميک بيماری فعال مشاهده شد(10 SLEDAI> )، در صورتی که تنها 36% افراد نورموپرولاکتينميک بيماری فعال داشتند. نتيجه‌گيری کلی: اين تحقيق رابطه معنی‌داری را بين سطح پرولاکتين سرم و ميزان فعاليت بيماری لوپوس نشان داد(004/0= p ).

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	لوپوس، پرولاکتين، هيپرپرولاکتينمی
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journals > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	10 Dec 2014 04:40
Last Modified:	10 Dec 2014 04:40
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2151

Actions (login required)

View Item