مطالعه فنوتيپ‌ها و فعاليت آنزيم پارااکسوناز در بيماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر

حسينی گوهری, لادن and فيروزرای, محسن and زواره‌ای, عباس and نفيسی, نرگس (2005) مطالعه فنوتيپ‌ها و فعاليت آنزيم پارااکسوناز در بيماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونر. مجله علوم پزشکی رازی, 12 (46). pp. 275-286. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v12n46p275-fa.pdf Download (258kB) | Preview

Abstract

آنزيم پارااکسوناز می‌تواند استرهای آلی فسفات‌دار را هيدروليز نمايد. مهم‌ترين سوبسترای اين آنزيم در مطالعات آزمايشگاهی پارااکسون است. در سرم انسان اين آنزيم همراه با HDL در خون جريان دارد. به نظر می‌رسد که کاهش فعاليت پارااکسوناز در انسان ممکن است خطر ابتلاء به گرفتگی عروق کرونر را افزايش دهد. تغييرات ژنتيکی در دو آلل اتوزومی پارااکسوناز می‌تواند باعث کاهش فعاليت آن شود. تغييرات ژنتيکی در آلل‌های ژن پارااکسوناز 3 نوع فنوتيپ ايجاد می‌کند که عبارتند از A ، AB و B . فعاليت فنوتيپ B بيش‌تر از 2 فنوتيپ ديگر A و AB می‌باشد. به جهت فراوانی گرفتگی عروق کرونر در جمعيت ايرانی و نيز موثر بودن آنزيم پارااکسوناز بر روند گرفتگی عروق کرونر، فعاليت و فنوتيپ‌های مختلف آنزيم و پارامترهای ليپيدی مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه حاضر فنوتيپ‌های پارااکسوناز در سرم خون افراد ايرانی تعيين گرديد و ارتباط ميان فعاليت پارااکسوناز و فنوتيپ‌های آن با عوامل خطر گرفتگی عروق کرونر مورد ارزيابی قرار گرفت. بيماران مورد مطالعه افرادی بودند با بيش از 50% گرفتگی عروق کرونر که به مرکز قلب رجائی تهران مراجعه کرده بودند و گرفتگی عروق آن‌ها توسط آنژيوگرافی تائيد شده بود و نتايج با افراد سالم مقايسه گرديد. فعاليت پارااکسوناز سرم افراد مورد مطالعه در حضور NaCl و بدون حضور آن و نيز فعاليت آريل استرازی آن اندازه‌گيری گرديد. جهت تعيين فنوتيپ‌ها از نسبت فعاليت پارااکسوناز به فعاليت آريل استرازی آن استفاده شد. فعاليت پارااکسوناز سرم در گروه بيمار چه در حضور NaCl و چه بدون حضور آن، به طور معنی‌داری پائين‌تر بود(به ترتيب 01/0= P و 00/0= P ). فعاليت آريل استرازی اين آنزيم در 2 گروه بيمار و سالم تفاوت معنی‌داری نداشت. نسبت فعاليت پارااکسوناز و فعاليت آريل استرازی نيز در گروه بيمار کاهش نشان می‌داد(02/0= p ). توزيع فراوانی فنوتيپ‌های سه گانه آنزيم پارااکسوناز در دو گروه بيمار و سالم و نيز بر حسب جمعيت آن‌ها از تفاوت معنی‌داری برخوردار نبود. ميزان تری‌گليسريد، VLDL-C در بيماران بيش‌تر از افراد سالم بود(00/0= P ) اما از نظر ميزان HDL-C و آپو AI کاهش(به ترتيب 00/0= p و 01/0= p ) نشان داد در حالی که از نظر ميزان کلسترول تام، LDL-C و آپو B تفاوت معنی‌داری بين گروه سالم و بيمار مشاهده نشد. با توجه به کاهش چشم‌گير ميزان فعاليت آنزيم و عدم تفاوت شاخص فراوانی فنوتيپ‌ها در دو گروه بيمار و سالم به نظر رسيد که تعيين فعاليت پارااکسوناز در سرم در مقايسه با تعيين فنوتيپ‌های آنزيم مارکر بهتری برای تمايز بيماران از افراد سالم باشد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	فعاليت پارااکسوناز، فنوتيپ‌های پارااکسوناز، گرفتگی‌های عروق کرونر، ليپيدها، ليپوپروتئين‌ها
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journals > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	13 Dec 2014 09:04
Last Modified:	13 Dec 2014 09:04
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2174

Actions (login required)

View Item