بررسی نوع و مدت فعاليت‌های فيزيکی زنان شاغل در حيطه‌های شغلی و اوقات فراغت در دانشکده‌های دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی ايران در سال 1382

نيکپور, صغری and حاجی‌ کاظمی, افتخار السادات and حقانی, حمید (2005) بررسی نوع و مدت فعاليت‌های فيزيکی زنان شاغل در حيطه‌های شغلی و اوقات فراغت در دانشکده‌های دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی ايران در سال 1382. مجله علوم پزشکی رازی, 12 (46). pp. 381-392. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v12n46p381-fa.pdf Download (191kB) | Preview

Abstract

در جوامع مختلف، مد ت زمانی که زنان، در 2 حيطه شغلی و اوقات فراغت صرف فعاليت‌های فيزيکی می‌کنند متفاوت است. به طوری که مدت زمانی که صرف اوقات فراغت و انجام فعاليت‌های فيزيکی مرتبط با آن می‌کنند کم‌تر از مقداری است که صرف انجام فعاليت‌های شغلی می‌نمايند. پژوهش حاضر با هدف تعيين فعاليت‌های فيزيکی زنان در 2 حيطه شغلی و اوقات فراغت بر روی 300 زن شاغل در دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی ايران انجام گرفت. اين مطالعه به صورت مقطعی بوده و روش نمونه‌گيری به صورت طبقه‌ای و گردآوری اطلاعات از طريق پرسش‌نامه به روش خود گزارش‌دهی بود. اطلاعات در مدت 5 ماه جمع‌آوری گرديد. نتايج نشان داد که ميانگين مدت فعاليت‌های فيزيکی زنان در محيط شغلی آن‌ها تقريباً 7/42 ساعت در هفته و فعاليت‌های اوقات فراغت 68/16 ساعت در هفته بود که از اين مدت 1/9 ساعت صرف فعاليت‌های فيزيکی اوقات فراغت می‌شد. نتايج به دست آمده در خصوص عوامل مرتبط با مدت فعاليت‌های فيزيکی شغلی(سن، سطح درآمد خانواده، سطح تحصيلات، وضعيت تاهل، سن آخرين فرزند، شاخص توده بدنی، سيگار کشيدن، نوع شغل و نوع فعاليت فيزيکی محيط کار) نشان داد که ميانگين مدت زمان فعاليت‌های فيزيکی شغلی زنان شاغل با توجه به گروه‌های سنی، تحصيلی، شاخص توده بدنی، سطح درآمد خانواده مختلف و اشتغال در گروه‌های شغلی مختلف، فعاليت فيزيکی محيط کار متفاوت بوده است به طوری که ميانگين ساعات کاری در هفته، در زنان در گروه سنی 30 تا 39 سال نسبت به ساير گروه‌های سنی بيش‌تر بود، در زنان با شاخص توده بدنی طبيعی بيش‌تر از زنان چاق و در زنان با سطح درآمد خانواده پائين و زنان کارگر بيش‌تر از ساير زنان بود(05/0 P.v< ). نتايج به دست آمده در خصوص عوامل مرتب با مدت فعاليت‌های فيزيکی زنان شاغل در اوقات فراغت(سن، سطح درآمد خانواده، سطح تحصيلات، وضعيت تاهل، سن آخرين فرزند، شاخص توده بدنی و سيگار کشيدن) نشان داد که ميانگين مدت زمان فعاليت‌های فيزيکی زنان شاغل در اوقات فراغت در گروه‌های سنی و سطح درآمد خانواده مختلف، متفاوت است(05/0 PV< ) به طوری که ميانگين ساعات فعاليت‌های فيزيک زنان شاغل در اوقات فراغت در هفته در زنان در گروه سنی 39-30 سال نسبت به ساير گروه‌های سنی کم تر و در زنان با سطح درآمد خانواده خوب نسبت به ساير زنان بيش‌تر بود. نتايج اين مطالعه بيان‌گر اين است که مدت فعاليت‌های اوقات فراغت زنان شاغل از مدت فعاليت‌های شغلی کم‌تر بود و هم‌چنين فعاليت‌های فيزيکی اوقات فراغت نيز بسيار اندک بوده است.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	فعاليت‌های فيزيکی شغلی، فعاليت‌های فيزيکی اوقات فراغت، زنان شاغل، حيطه‌های شغلی، اوقات فراغت
Subjects:	R Medicine > RT Nursing
Divisions:	Other Journals > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	15 Dec 2014 06:42
Last Modified:	15 Dec 2014 06:42
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2187

Actions (login required)

View Item