اتوکش, حسن and موسوی, عبداله and حسينی, رزیتا and گودرزی, رخشانه and روزبهانی, معصومه (2005) بررسی کاهش شنوايی و اختلالات اديومتری در بيماران مبتلا به نارسايی مزمن کليه، همودياليز مزمن و پيوند کليه مراجعه کننده به بيمارستان کودکان علیاصغر از سال 1381 تا 1382. مجله علوم پزشکی رازی, 11 (44). pp. 901-906. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v11n44p901-fa.pdf Download (203kB) | Preview |
Abstract
کاهش شنوايی يکی از عوارض مهم نارسايی مزمن کليه است که علل مختلفی برای آن در اين بيماران ذکر شده است. مهمترين عامل اثر اورمی(نوروپاتی اورميک) میباشد و از ساير علل می توان به اختلالات الکتروليتی مانند هيپرکالمی و هيپوناتری، اختلالات عروقی ناشی از فشار خون بالا، بروز بيشتر عفونتها در جريان نارسايی کليه و در نتيجه مصرف بيشتر آنتیبيوتيکها از جمله آمينوگليکوزيدها و مصرف داروهای کاهنده فشار خون اشاره کرد. مطالعات گوناگونی در مورد اثر انواع درمانهای نارسايی مزمن کليه بر شدت اختلالات شنوايی انجام شده که نتايج آنها متفاوت و گاهی متضاد بوده است. در اغلب مطالعات در بيمارانی که تحت درمان با همودياليز مزمن بودند، با وجود کاهش ميزان اورمی تغيير محسوسی در بهبودی ناشنوايي آنها رخ نداده بود و گاهی حتی شدت آن بيشتر شده بود. بر عکس، اثر پيوند کليه در بهبودی اختلالات شنوايی بهتر و چشمگيرتر بوده است اما طبق نتايج اغلب تحقيقات اين اثر مناسب، در اوايل دوران پيوند ديده میشود و با گذشت زمان اختلالات شنوايی در اين بيماران به طور مجدد ظاهر گشته يا حتی بدتر نيز شده است. با توجه به اهميت شنوايی در گروه سنی کودکان و کم بودن تعداد مطالعات انجام شده در اين رابطه در کودکان مبتلا به نارسايی مزمن کليه و با توجه به وجود تناقضات زياد در بررسیهای انجام شده در بزرگسالان، بر آن شديم تا با انجام دادن مطالعهای در کودکان اثر دياليز و پيوند کليه را در کاهش اختلالات شنوايی اين بيماران بررسی کرده و با هم مقايسه نماييم، تا بدين ترتيب بتوان روش درمانی مناسبی را برای کم کردن اختلالات شنوايی در کودکان مبتلا به کاهش شنوايی شناسايی و جایگزين کرد. در اين بررسی اثر درمانهای مختلف(حمايتی، همودياليز و پيوند) بر کاهش اختلال شنوايی در 35 کودک مبتلا به نارسايی مزمن کليه که بين سالهای 1381 تا 1382 به بيمارستان علیاصغر مراجعه کرده بودند مورد ارزيابی قرار گرفت. بدين منظور اديومتری در اين بيماران در 3 فرکانس پايين، متوسط و بالا توسط 1 نفر انجام شد. ميانگين سنی بيماران 12 سال بود و 20% آنها تحت درمان حمايتی بودند و 34% پيوند کليه شده و 46% همودياليز میشدند. بيشترين درجه کاهش شنوايی در اين بيماران در فرکانس بالا بود و هيچ اختلاف قابل ملاحظهای بين 3 گروه بيمار از نظر اختلال شنوايی به دست نيامد.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | پيوند، اديومتری، همودياليز، نارسايی مزمن کليه، شنوايی، |
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 16 Dec 2014 07:50 |
Last Modified: | 16 Dec 2014 07:50 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2239 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |