ساعدی, داریوش and يکرنگ صفاکار, مجتبی and اراکی, کيقباد فريد (2004) بررسی قطر عرضی بطن سوم مغز در تصويرهای توموگرافی کامپيوتری بيماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده. مجله علوم پزشکی رازی, 11 (43). pp. 771-779. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v11n43p771-fa.pdf Download (241kB) | Preview |
Abstract
هدف از اين مطالعه بررسی حداکثر قطر عرضی بطن سوم مغز در تصويرهای توموگرافی کامپيوتری بيماران مبتلا به اختلال افسردگی عمده و مقايسه آن با افراد سالم(گروه شاهد) بوده است. بدين منظور درمانگاه‌ها و بخش‌های روان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ايران و بخش راديولوژی بيمارستان حضرت رسول اکرم(ص) جهت بررسی انتخاب شدند. در ابتدا طی يک مطالعه مقدماتی، پايايی شخصی و گروهی مجری طرح برای تعيين متغيرهای مطالعه از تصويرهای توموگرافی کامپيوتری انجام شد سپس برای بيماران مراجعه کننده به درمانگاه‌های روان‌پزشکی که مبتلا به اختلال افسردگی عمده بودند و معيارهای ورود به مطالعه را داشتند، پس از گرفتن رضايت‌نامه آگاهانه توموگرافی کامپيوتری مغز صورت گرفت. افراد گروه شاهد از بين مراجعه‌کنندگان به واحد سی‌تی‌اسکن بيمارستان حضرت رسول(ص) که معيارهای ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. در اين مطالعه تصويرهای کامپيوتری مغز 30 بيمار و 30 نفر شاهد که با بيماران از نظر سن و جنس هم‌سان شده بودند، توسط رايانه دستگاه مورد بررسی قرار گرفت و پس از اندازه‌گيری‌های خطی، نسبت بطن به مغز با پلانيمتری و دانسيومتری محاسبه شد. داده‌های مطالعه با استفاده از آزمون t دو دامنه با داده‌های مستقل و ضريب هم‌بستگی پيرسون بررسی گرديد. مقايسه ميانگين حداکثر پهنای بطن سوم بين بيماران و افراد گروه شاهد، تفاوت معناداری را در تمام زيرگروه‌های سنی و جنسی نشان داد(5/0P<). در مقايسه افراد بيمار و شاهد جوان‌تر از 40 سال، تفاوت معناداری در رابطه با اندازه‌گيری‌های خطی مربوط به لوب فرونتال و نيز عدد هوکمن و نسبت بطن به مغز مشاهده شد(در تمام موارد 5/0P< بود) اما اين تفاوت بين افراد بيمار و شاهد 40 ساله و مسن‌تر وجود نداشت. بررسی هم‌بستگی‌ها نشان داد که هر چه بيماری در سن پايين‌تری شروع شود و مدت بيماری بيش‌تر باشد، قطر عرضی بطن سوم(به ترتيب 37/0-=r و 37/0=r) و شيار بين نيمکره‌ای(به ترتيب 39/0-=r و 39/0=r) اندازه بزرگ‌تری خواهد داشت. از سوی ديگر با افزايش تعداد حملات بيماری نسبت بطن به مغز و قطر عرضی بطن سوم افزايش می‌يافت(به ترتيب 5/0=r و 52/0=r). با توجه به نتايج مطالعه حاضر اين فرضيه مطرح می‌شود که اختلال افسردگی عمده با بزرگی بطن سوم مغز همراه بوده و ابتلا به اين اختلال، روند کاهش حجم بافت مغزی ناشی از افزايش سن را در لوب فرونتال تسريع می‌کند اما سبب افزايش آن نمی‌گردد.
| Item Type: | Article |
|---|---|
| Uncontrolled Keywords: | افسردگی، توموگرافی کامپيوتری، نسبت بطن به مغز، بطن سوم، |
| Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
| Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
| Depositing User: | Touba Derakhshande |
| Date Deposited: | 20 Dec 2014 10:49 |
| Last Modified: | 20 Dec 2014 10:49 |
| URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2282 |
Actions (login required)
 |
View Item |
