بررسی آسيب‌های شبکيه به دنبال مصرف کلروکين براساس يافته‌های پريمتری در 52 بيمار مبتلا به آرتريت روماتوييد با يافته‌های فوندوسکوپی طبيعی که به بيمارستان اکرم(ص) مراجعه کرده بودند

بيداری, علی and سلطان سنجری, مصطفی and صبا, محمدعلی and احمدی, فریده (2004) بررسی آسيب‌های شبکيه به دنبال مصرف کلروکين براساس يافته‌های پريمتری در 52 بيمار مبتلا به آرتريت روماتوييد با يافته‌های فوندوسکوپی طبيعی که به بيمارستان اکرم(ص) مراجعه کرده بودند. مجله علوم پزشکی رازی, 11 (41). pp. 385-391. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v11n41p385-fa.pdf Download (248kB) | Preview

Abstract

کلروکين و داروی مشابه آن هيدروکسی کلروکين داروهای ضد مالاريا و از جمله داروهای ضد روماتيسم با اثر آهسته هستند. يکی از مهم ترين عوارض اين داروها، آسيب شبکيه به دنبال مصرف آن‌ها است. روش‌های مختلفی به منظور تشخيص زودرس اين گونه آسيب‌ها به کار گرفته شده است اما اختلاف نظر در اين مورد فراوان می باشد. اين مطالعه کوششی برای تشخيص زودرس آسيب شبکيه‌ به دنبال مصرف کلروکين با استفاده از پريمتری 2 تا 10 درجه مرکزی و بررسی عوامل تأثيرگذار بر پريمتری بوده است. اين مطالعه به صورت مقطعی و آينده‌نگر با روش نمونه‌گيری توالی ساده روی 63 بيمار مبتلا به آرتريت روماتوييد که حداقل 6 ماه پيش از بررسی تحت درمان با کلروکين قرار گرفته و هنوز دارو مصرف می‌کردند، انجام گرديد. بيماران توسط چشم پزشک مورد معاينه قرار گرفتند و فوندوس به روش افتالموسکوپی مستقيم و غيرمستقيم مشاهده شد. بيماران در صورت عدم وجود تغييرات واضح و اختصاصی آسيب شبکيه به دنبال مصرف کلروکين جهت انجام دادن پريمتری ارجاع می‌شدند. بيست و يک بيمار در فاصله 3 تا 12 ماه از پريمتری اول به طور مجدد تحت پريمتری قرار گرفتند. نتايج پريمتری توسط يک چشم پزشک تفسير می‌شد. اين مطالعه در تجزيه و تحليل نهايی، 52 بيمار مورد بررسی قرار گرفتند. از 63 بيمار مطالعه شده 42 بيمار تنها 1 بار پريمتری انجام داده بودند که 30 نفر آن‌ها(4/71%) پريمتری طبيعی و 12 نفر آن‌ها(6/28%) پريمتری غيرطبيعی داشتند. از 21 بيماری که حداقل 2 بار پريمتری انجام داده بودند، در 11 بيمار(4/52%) اولين پريمتری طبيعی و در 10 نفر ديگر(6/47%) اولين پريمتری غيرطبيعی بود. از 10 بيماری که اولين پريمتری آن‌ها غيرطبيعی بود، در 8 بيمار(80%) با وجود ادامه درمان با کلروکين، پريمتری دوم طبيعی گزارش گرديد. پريمتری در 2 بيمار(20%) بدتر شده بود که هر دو بيمار دچار کاتاراکت و پيگمانتاسيون قرنيه شده بودند. از 11 بيماری که اولين پريمتری آن‌ها طبيعی بود در 3 بيمار(3/27%) در حالی که درمان با کلروکين ادامه داشت پريمتری دوم بدتر شد که با توجه به اين مطلب، درمان با کلروکين قطع شد. در 8 بيمار ديگر(8/72%) اولين و دومين پريمتری طبيعی بود. در اين مطالعه شيوع رتينوپاتی زودرس ناشی از کلروکين 9/5% برآورد گرديد و ارتباطی بين دوز تجمعی کلروکين و نتيجه پريمتری وجود نداشت(7/0P>). هم چنين ارتباطی بين دوز روزانه و نتيجه پريمتری به دست نيامد(8/0P>). کاتاراکت نيز به عنوان يک بيماری زمينه‌ای چشمی به شکل واضحی نتيجه پريمتری را تحت تاثير قرار می‌دهد(002/0P<) در حالی که پيگمانتاسيون قرنيه بر نتيجه پريمتری بی‌تأثير است(13/0P>) و ارتباطی بين پيگمانتاسيون ماکولا و نتيجه پريمتری وجود ندارد(9/0P>). به عنوان نتيجه‌گيری کلی می‌توان گفت جهت تشخيص آسيب زودرس شبکيه به دنبال مصرف کلروکين می‌توان از پريمتری 2 تا 10 درجه مرکزی به عنوان ابزاری کارآمد استفاده کرد اما معاينات چشمی هم زمان و تکرار پريمتری در فاصله زمانی 6 ماه از پريمتری اول جهت تأييد آسيب شبکيه‌ به دنبال مصرف کلروکين ضروری می باشد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	آرتريت روماتوييد، کلروکين، پريمتری
Subjects:	WW Ophthalmology
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	27 Dec 2014 05:53
Last Modified:	19 Jun 2017 05:48
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2330

Actions (login required)

View Item