بررسی چگونگی آموزش مهارت‌های برقراری ارتباط پزشک و بيمار از ديدگاه فراگيران پزشکی(کارآموز-کارورز) و اساتيد در دانشگاه علوم پزشکی ايران و کرمانشاه

سلطانی عربشاهی, سید کامران and عجمی, آزیتا and سيابانی, ثریا (2004) بررسی چگونگی آموزش مهارت‌های برقراری ارتباط پزشک و بيمار از ديدگاه فراگيران پزشکی(کارآموز-کارورز) و اساتيد در دانشگاه علوم پزشکی ايران و کرمانشاه. مجله علوم پزشکی رازی, 11 (41). pp. 423-431. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v11n41p423-fa.pdf Download (272kB) | Preview

Abstract

دموگرافيک و 25 سؤال رتبه‌ای براساس مقياس ليکرت طراحی شد و مطالعه آزم طی 20 سال اخير، اهميت مهارت‌های ارتباط با بيمار در حرفه پزشکی به طور روز افزونی مورد تأکيد قرار گرفته است و دانشکده‌های پزشکی در سرتاسر دنيا برنامه‌های آموزشی در اين زمينه اجرا می‌کنند. از آن جا که اين گونه مهارت‌ها نوعی رفتار پيچيده محسوب می‌شوند، روش آموزش آن نيز از اهميت خاصی برخوردار می‌باشد. هدف از اين پژوهش بررسی چگونگی آموزش مهارت‌های ارتباطی در مراکز آموزشی دانشگاه ايران و کرمانشاه بوده است. در اين مطالعه توصيفی ـ تحليلی، پرسش‌نامه‌های خود ايفا حاوی اطلاعات ايشی روی کارآموز، کارورز و استاد در 4 بخش اصلی(داخلی، جراحی، کودکان، زنان) انجام شد که روايی صوری در حد مطلوب بود. روايی محتوايی و ضريب پاياپی(آلفای کرونباخ 45% و 015/0=P) نيز تعيين شد. تعداد کارآموز، کارورز و استاد در بخش‌های ذکر شده در دانشگاه ايران به ترتيب 185، 127 و 14 نفر و در دانشگاه کرمانشاه 63، 61 و 30 نفر بود. به طور کلی 446 فراگير پزشکی(کارآموز و کارورز) و 45 استاد بالينی پرسش‌نامه‌ها را تکميل کرده و تحويل دادند. نظر گروه فراگيران پزشکی(کارآموز و کارورز) و نيز اساتيد در 2 دانشگاه براساس پرسش‌نامه‌ها استخراج گرديد. محور نتايج پيرامون وجود اهداف آموزشی و شيوه‌های برقراری ارتباط با بيمار، تمرين و پسخوراند در زمينه شرح حال گرفته شده از بيمار، دريافت پسخوراند از اساتيد و دستياران، ميزان آموزش مهارت‌های ارتباطی در هر يک از بخش‌های بيمارستانی، شيوه تدريس و ارزيابی مهارت‌ها، آموزش مهارت‌های پايه و پيش‌رفته بود که در هر مورد نتايج به دست آمده از 2 دانشگاه مقايسه گرديد. براساس نتايج به دست آمده، در هر دو دانشگاه اهداف آموزشی مشخص و مدونی برای برنامه درسی آموزش مهارت‌های ارتباطی وجود نداشت. آموزش‌ها پراکنده و بدون طرح آموزشی مدون از نظر شيوه‌های گوناگون تدريس، محتوای علمی و ارزيابی بود. در رابطه با آموزش مهارت‌های بين فردی و پايه به نظر رسيد که در دانشگاه کرمانشاه اساتيد تماس بيش‌تری با گروه فراگيران پزشکی دارند.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	مهارت‌های ارتباطی،ارتباط پزشک و بيمار، تدريس، بخش بالينی،
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	27 Dec 2014 07:34
Last Modified:	27 Dec 2014 07:34
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2334

Actions (login required)

View Item