بررسی رابطه ميزان روی سرم و نوروپاتی محيطی در بيماران همودياليزی مزمن

رشيدفرخی, فرین and اسدی, علیرضا and معاضد, وحید (2004) بررسی رابطه ميزان روی سرم و نوروپاتی محيطی در بيماران همودياليزی مزمن. مجله علوم پزشکی رازی, 11 (39). pp. 39-47. ISSN 2228-7051

Preview

Text RJMS-v11n39p39-fa.pdf Download (231kB) | Preview

Abstract

کاهش سطح سرمی روی يک يافته شايع در بيمارانی که همودياليز می‌شوند، است. از آن جا که اين عنصر يکی از اجزای اصلی تعدادی از سيستم‌های آنزيمی درون سلولی می‌باشد، کمبود آن می‌تواند موجب اختلالات مهمی در بدن شود. چندين مطالعه وجود دارد که ارتباط کاهش روی سرم و تعدادی از اختلالات عصبی از جمله نوروپاتی محيطی را نشان می‌دهد. تاکنون شواهدی که براساس آن بتوان مصرف معمول روی يا اندازه‌گيری سطح سرمی آن را در تمام بيمارانی که همودياليز می‌شوند توصيه کرد، به دست نيامده است. هدف از اين مطالعه بررسی رابطه سطح سرمی روی و سرعت هدايت عصبی در بيمارانی که همودياليز می‌شوند و هم چنين ارتباط بين کمبود روی سرم و نوروپاتی محيطی بوده است. اگر چنين ارتباطی وجود داشته باشد، اقداماتی که در جهت اصلاح سطح سرمی روی انجام می‌شود می‌تواند نقش مهمی در کاهش شيوع نوروپاتی اورميک داشته باشند. در اين مطالعه مقطعی بررسی الکتروفيزيولوژيک اعصاب حسی و حرکتی اندام‌ها در 67 بيمار غير ديابتی همودياليزی مزمن در شهرهای کرمان، رفسنجان. سيرجان و جيرفت انجام شد و تمام بيمارانی که همکاری لازم را داشته و از نظر کاتابوليک در وضعيت ثابتی بودند وارد مطالعه شدند. ابتدا ميزان روی سرم اين بيماران با روی سرم در 72 فرد سالم گروه شاهد مقايسه شد سپس در 67 بيمار همودياليزی ذکر شده با حذف تأثير فاکتورهای کفايت دياليز(KT/V)، ميزان کاتابوليسم پروتئين(PCR)، ميزان پاراتورمون(PTH)، فاصله بين 2 دياليز و طول مدت نگه‌دارنده با دياليز، ارتباط بين روی سرم با سرعت هدايت عصبی(NCV) و DL(Distal latency) در هر يک از اعصاب اندام تحتانی به صورت مجزا مورد بررسی قرار گرفت. ميانگين و انحراف معيار روی سرم در 67 بيمار فوق 05/30±13/94 و در 72 فرد سالم گروه شاهد 8/42±53/104 ميکروگرم درصد بود که اين تفاوت از نظر آماری معنی‌دار است(05/0P<). در 57% بيماران شواهد الکتروفيزيولوژيک نوروپاتی محيطی و در 33% آن‌ها شواهد بالينی آن وجود داشت. بيش‌ترين عصب درگير عصب پرونئال سطحی بود و ميانگين و انحراف معيار روی در 38 بيماری که در اين عصب NCV کم‌تر از حد طبيعی داشتند، 1/25±9/88 و در 29 بيمار ديگر 9/34±99/105 ميکروگرم درصد بود که اين تفاوت نيز دارای ارزش آماری می‌باشد(03/0P<). از سوی ديگر ارتباط ميان روی سرم با NCV در اعصاب حسی سورال(01/0P<) و پرونئال سطحی (05/0P<) و با DL در عصب پرونئال سطحی(01/0P<) دارای ارزش آماری بود. نتيجه آن که نوروپاتی محيطی و کمبود سطح سرمی روی از يافته‌های شايع در بيماران همودياليزی است و کمبود روی سرم می‌تواند يکی از عوامل موثر در ايجاد نوروپاتی محيطی باشد. عدم وجود ارتباط بين روی سرم و DL و NCV اعصاب حرکتی در بيماران مورد مطالعه می‌تواند به علت شدت درگيری کم‌تر اعصاب حرکتی در جريان اورمی باشد

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	نوروپاتی محيطی،سرعت هدايت عصبی، روی، همودياليز،اورمی
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	30 Dec 2014 08:00
Last Modified:	30 Dec 2014 08:00
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2384

Actions (login required)

View Item