شهراد بجستانی, هادی and معتبر, امیررضا (2004) بررسی عوامل مستعد کننده ايجاد زخم پای ديابتی و پيامدهای آن در بيماران مبتلا به سندرم پای ديابتی بستری در مجتمع آموزشی درمانی حضرت رسول اکرم(ص) تهران طی سال‌های 1380-1375. مجله علوم پزشکی رازی, 11 (39). pp. 77-83. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v11n39p77-fa.pdf Download (234kB) | Preview |
Abstract
اجرای اقدامات پيش‌گيرانه از بروز بيماری ديابت و عوارض ناتوان کننده آن می‌تواند در کاهش بار هزينه‌های اقتصادی تحميل شده به سيستم‌های بهداشتی بسيار کمک‌کننده باشد. براساس مطالعات اپيدميولوژيک در ايران، جمعيت ديابتی ايران بالاتر از يک و نيم ميليون نفر تخمين زده می‌شود و حدود 5/22-5/14% از افراد بالای 30 سال تست عدم تحمل گلوکز مختل دارند. سندرم پای ديابتی يکی از عوارض اصلی و ديررس اين بيماری و علت اصلی ناتوانی و بستری شدن بيماران مبتلا به ديابت شيرين(مليتوس) محسوب می‌گردد و حدود 58-50% از موارد قطع عضو اندام تحتانی (آمپوتاسيون) غيرتروماتيک را به خود اختصاص می‌دهد. هدف از اين پژوهش بررسی فراوانی عواملی که نقش مستعد کننده‌ای در ايجاد زخم پای ديابتی دارند و بررسی فراوانی پيامدهای متفاوتی که در اين بيماران ممکن است رخ دهد بوده است. اين بررسی گذشته‌نگر روی پرونده 130 بيمار مبتلا به سندرم پای ديابتی که در يکی از بيمارستان‌های دانشگاهی و مرکزی شهر تهران در يک دوره 5 ساله بستری شده بودند، انجام شد. براساس نتايج به دست آمده 3/72% از بيماران مرد و 6/74% از بيماران مبتلا به NIDDM بودند. ميانگين سن ابتلا به اين عارضه حدود 62 سال بود و 5/11% از مبتلايان سابقه پوشيدن کفش تنگ قبل از بستری و 40% از بيماران سابقه بستری قبلی به علت زخم پا را داشتند. متوسط زمان ابتلا به اولين زخم پای ديابتی که منجر به بستری شده بود حدود 7/13 سال و متوسط مدت اقامت در بيمارستان 19 روز بوده است، هم‌چنين قطع اندام تحتانی (آمپوتاسيون) در 5/41% از بيماران صورت گرفته بود. ذکر اين نکته لازم است که بين مدت بستری شدن و قطع عضو(03/0 = Pvalu) و هم چنين بين سابقه استفاده از سيگار و قطع عضو ارتباط معنی‌داری وجود داشت(01/0 = Pvalu). به طور کلی پای ديابتی يک مشکل شايع در ميان مردان ديابتی در ايران است. سن بالا، جنس مذکر، کنترل ضعيف قند خون، سيگار، سابقه قبلی قطع عضو(آمپوتاسيون) يا زخم پا و طول مدت ابتلا به بيماری ديابت شيرين(مليتوس) می‌توانند از جمله علل مستعدکننده باشند و اغلب بيماران جهت حفظ حيات نيازمند آمپوتاسيون يا دبريدمان وسيع و تهاجمی هستند. با توجه به شيوع بالای ديابت در ايران، چنين پژوهش‌هايی با هدف ايجاد يک زمينه مناسب آموزشی جهت خانواده‌ها و کارکنان سيستم‌های بهداشتی و جهت درمان و کاهش يکی از عوارض مهم اين بيماری دارای اهميت می‌باشد
| Item Type: | Article |
|---|---|
| Uncontrolled Keywords: | ديابت شيرين(مليتوس)، سندرم پای ديابتی، زخم پای ديابتی، قطع عضو(آمپوتاسيون) |
| Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
| Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
| Depositing User: | Touba Derakhshande |
| Date Deposited: | 30 Dec 2014 08:01 |
| Last Modified: | 30 Dec 2014 08:01 |
| URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2388 |
Actions (login required)
 |
View Item |
