باکلوفن در درمان نگهدارنده‌ی وابستگی به مواد افيونی: کارآزمايی بالينی دوسوکور تصادفی شده با کنترل دارونما

رادگودرزی, رضا and اسعدی, سيد محمد and احمدی ابهری, سيد علی (2005) باکلوفن در درمان نگهدارنده‌ی وابستگی به مواد افيونی: کارآزمايی بالينی دوسوکور تصادفی شده با کنترل دارونما. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران, 10 (3). pp. 184-194. ISSN 1735-4315

Text ijpcp-v10n3p184-fa.pdf Download (272kB)

Abstract

هدف: هدف از انجام اين بررسی نشان دادن تأثير باکلوفن در نگهداشتن معتادان مواد افيونی در درمان نگهدارنده و کاهش مصرف مواد افيونی و برتری آن بر دارونما است. روش: در يک بررسی آزمايشی دوسوکور40 بيمار با تشخيص وابستگی به مواد افيونی (برپايه‌ی معيارهایDSM-IV) پس از دوره‌ی سم‌زدايی به‌تصادف در دو گروه جای داده شدند. در يک گروه، 20 نفر باکلوفن (60 ميلی گرم روزانه در 3 دوز جداگانه) و در گروه ديگر 20 نفر دارونما، به مدت 12 هفته دريافت کردند. سنجه‌های اصلی شامل ماندن بيماران در درمان نگهدارنده و آزمايش‌‌های ادراری مثبت بودند. داده‌های پژوهش به‌کمک آزمون‌های آماری من- ويتنی و خی‌دو تحليل گرديد. يافته‌ها: ماندن بيماران در درمان در گروه باکلوفن از گروه دارونما به‌طور معنی‌داری بيشتر بود. بيماران گروه باکلوفن کمتر از گروه دارونما، علايم ترک و افسردگی داشتند. دو گروه از نظر آزمايش‌های ادراری مثبت، شدت گرايش به مصرف مواد افيونی، عوارض جانبی دارويی و ميانگين روزهای مصرف مواد افيونی و الکل در طی درمان تفاوت معنی‌داری نداشتند. نتيجه: اثر بخشی باکلوفن از نظر ماندن بيماران در درمان و کاهش علايم ترک و افسردگی بر دارونما برتری چشم‌گيری دارد.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	باکلوفن، وابستگی به مواد افيونی، درمان نگهدارنده،
Subjects:	R Medicine > RC Internal medicine > RC0321 Neuroscience. Biological psychiatry. Neuropsychiatry
Divisions:	Other Journal > Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology
Depositing User:	سمیه باغبانی
Date Deposited:	30 Dec 2014 11:00
Last Modified:	31 Dec 2014 06:41
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2402

Actions (login required)

View Item