بررسی صحيح بودن مقدار اشعه داده شده در پرتودرمانی سرطان پستان با ترمولومينسانس دوزيمتری

اله‌وردی, محمود and اصفهانی, مهبد and سميعی, فرهاد and قرائتی, حسین and شرفی, علی اکبر (2003) بررسی صحيح بودن مقدار اشعه داده شده در پرتودرمانی سرطان پستان با ترمولومينسانس دوزيمتری. مجله علوم پزشکی رازی, 10 (36). pp. 527-533. ISSN 2228-7051

[img]
Preview
Text
RJMS-v10n36p527-fa.pdf

Download (199kB) | Preview
Official URL: http://rjms.iums.ac.ir/browse.php?a_id=196&sid=1&s...

Abstract

به نظر می‌رسد روش دوزيمتری in vivo روشی مناسب برای اطمينان حاصل کردن ازکيفيت (quality assurance) راديوتراپی با CO-60 باشد و می‌تواند جزء برنامه روزمره بخشهای راديوتراپی قرار گيرد. در اين بررسی به روش دوزيمتری in vivo مقدار دوز نقاط ورودی و خروجی بدن برای 30 بيمار مبتلا به سرطان پستان در ميدان مماسی توسط تراشه‌های ترمولومينسانس (TLD) در بخش راديوتراپی بيمارستان امام خمينی اندازه‌گيری شد. در اين بررسی تراشه‌های TLD در برابر آشکارساز فارمر SSDL ( Secondary Standard Dosimetry Laboratory ) سازمان انرژی اتمی ايران کاليبره شدند. همچنين فاکتورهای اصلاح کننده برای انتقال شرايط مرجع به شرايط بالينی بيمار در ازای تغيير اندازه ميدان، فاصله منبع تا سطح پوست، ضخامت، زاويه تابش و پرتوهای پراکنده برگشتی اندازه‌گيری و منحنيهای مربوطه رسم شد. در اين تحقيق، برای اندازه‌گيری دوز نقاط ميانی بيماران، دوز نقاط ورودی، خروجی و ميانی در فانتوم لايه‌ای طراحی شده از جنس پرسپکس اندازه‌گيری شد سپس با دوزيمتری نقاط ورودی و خروجی بيماران با تراشه‌های TLD دوز نقطه ميانی محاسبه گرديد. دوز نقاط اندازه‌گيری شده با دوز محاسبـــه شده در طرح درمان بيمار مقايســـه و ميـــزان انحراف نسبی آنها به دست آمد و نتايـــج کلـــی به صورت هيستوگرام رســـم شـــد. با توجــــه بــــه حداکثـــر خطای مجــــاز توصيـــه شده توسط ICRU ( Internatinal Comission on Radiation Units and Measurements )(5 ± %) ميزان خطاهای خارج از استاندارد مشخص شدند. مقايسه هيستوگرام نقاط ورودی، ميانی و خروجی با ميانگينهای 95/1%، 87/6% و 3/4% و انحراف استانداردهای 5%، 5/6% و 11% اختلاف معناداری را تنها بين نقاط ورودی و ميانی نشان داد. با توجه به مقادير انحراف استاندارد، گستردگی خطا در نقطه خروجی نسبت به نقطه ورودی مشخص می‌گردد که می‌تواند به علت وجود منابع ايجاد کننده خطای بيشتر در اين نقطه باشد. تجزيه و تحليل بيشتر هيستوگرامها به صورت ميدانهای جداگانه برای ميدانهای مماسی داخلی و خارجی نشان داد که اين اختلاف برای نقطه خروجی معنی‌دار می‌باشد(01/0= PValue ) که می‌تواند ناشی از خطای الگوريتمهای محاسباتی و خطاهای مربوط به تنظيم بيمار باشد. بطور خلاصه منابع خطای اين تحقيق که توسط دوزيمتری in vivo مشخص شد عبارت بودند از: خطا در الگوريتمهای محاسباتی بخصوص خطا در محاسبه ناهمگنی‌ها و انحنای بيمار، خطا در تنظيم بيمار (set-up) ، حرکت بيمار، خطای خروجی دستگاه و خطای ناشی از انتقال اطلاعات. هدف از انجام اين تحقيق تشخيص و تعيين مقدار خطاهای ايجاد شده در پايان درمان بيمار بوده است. بنابراين روش دوزيمتری in vivo می‌تواند نقش مهمی در اجرای کنترل کيفی (Q.C) بخش راديوتراپی جهت ارتقای کيفی درمان بيماران داشته باشد.

Item Type: Article
Uncontrolled Keywords: راديوتراپی،کنترل کيفی،ترمولومينسانس دوزيمتری،بافت پستان
Subjects: R Medicine > R Medicine (General)
Divisions: Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences
Depositing User: Touba Derakhshande
Date Deposited: 07 Jan 2015 08:10
Last Modified: 07 Jan 2015 08:10
URI: http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2498

Actions (login required)

View Item View Item