فراهينی, حسین and امامی مهتاج, هوشنگ and ابراهيمی تکامجانی, اسماعیل and اکابری, فرزاد and گوهرپی, شاهین (2003) مقايسه اثر تمرين با تخته تعادل به تنهايی و تمرين با تخته تعادل به اضافه دويدن به جلو و عقب روی تعادل استاتيک افراد با ضايعه کشيدگی درجه 1و2 رباطهای خارجی مچ پا. مجله علوم پزشکی رازی, 9 (31). pp. 567-572. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v9n31p567-fa.pdf Download (110kB) | Preview |
Abstract
هدف از اين پژوهش بررسی تاثير اضافه کردن تمرين دويدن به جلو و عقب به تمرينهای تخته تعادل، روی تعادل استاتيک افراد با ضايعه کشيدگی رباطهای خارجی مچ پا بود. به اين منظور 30 نفر از افراد غير ورزشکار بين 35-15 سال که علائمی از بیثباتی عملکرد مچ پا را داشتند و حداقل 1 ماه و حداکثر 6 ماه از ايجاد ضايعه گذشته بود، به روش غيراحتمالی ساده انتخاب و به روش تصادفی متوالی به 3 گروه تقسيم شدند. گروه اول، دوم و سوم هر يک شامل 10 نفر بودند که گروه اول 15 دقيقه تمرين دويدن به جلو به اضافه تمرينهای تخته تعادل، گروه دوم 15 دقيقه تمرين دويدن به عقب و گروه سوم تنها 15 دقيقه تمرينهای تخته تعادل را انجام دادند. برای هر يک از گروهها 6 هفته تمرين و به صورت 3 جلسه در هفته تکرار گرديد. آزمون عملکردی ايستادن روی يک پا (Single leg Stance) در 2 حالت با چشمهای باز (آزمون A) و با چشمهای بسته (آزمون B) به صورت اندازهگيری حداکثر زمان ايستادن روی پای آسيب ديده انجام شد. اين آزمونها در فواصل 2 هفتهای در 4 مرحله اندازهگيری شدند. در پايان 6 هفته تمرين، اختلاف معنیداری بين 3 گروه در آزمون A مشاهده نشد اما در پايان هفتههای دوم و چهارم، ميانگين مقادير آزمونB معنیدار گرديد. که اين مطلب نشان دهنده آن است که دويدن به عقب باعث افزايش تعادل استاتيک در حالتی که چشمها بسته هستند، میشود.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | تعادل استاتيک،کشيدگی مچ پا، حس عمقی،دويدن به عقب |
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 14 Jan 2015 10:14 |
Last Modified: | 14 Jan 2015 10:14 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/2626 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |