بررسی میزان موفقیت درمان جراحی شکستگی تیبیا با روش مدولاری نیلینگ و بدون استفاده از رادیوگرافی در بیماران بیمارستان شهدای خلیج

نوروزی, حامد and فرهود, امیررضا and علیزاده اطاقور, حمیدرضا and میرزایی, کامران (2014) بررسی میزان موفقیت درمان جراحی شکستگی تیبیا با روش مدولاری نیلینگ و بدون استفاده از رادیوگرافی در بیماران بیمارستان شهدای خلیج. Other thesis, دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر.

Text noroozi.hamed1.docx Download (159kB)

Abstract

بیان مسئله : شکستگی ساق از شکستگیهای شایع در استخوانهای بلند می باشد که در اکثریت موارد در مردان و در سنین جوانی رخ می دهد.با توجه به عوارض ( دیر جوش خوردن، جوش نخوردن و عفونت) با استفاده از جا اندازی باز و پلاکگذاری، میله گذاری داخل استخوانی به صورت بسته (Close intramedullary nailing) روش درمانی انتخابی در درمان شکستگیهای بسته تنه ساق در بالغین میباشد. C-arm نوعی وسیله تهیه رادیوگرافی دیجیتال است که با اینکه رادیوگرافی حاصل از آن کیفیت بالایی ندارد ولی سرعت عمل در استفاده از آن سبب شده که جهت تهیه رادیوگرافی حین عمل از آن استفاده شود. با توجه به مشکلات فراوان c-arm (مانند:گران بودن،حساس بودن و عدم تولید داخل)در خیلی از موارد جراحان ارتوپد مبادرت به تعبیه میله های داخل استخوانی برای استخوان تیبیا به صورت بسته و بدون استفاده از C-arm با استفاده از سیستمهای کارگذاری پروگزیمال و دیستال میکنند. هدف از اجرا: بررسی نتایج درمان شکستگیهای بسته تنه ساق که با استفاده از روش بسته میله داخل استخوانی و بدون بهره جستن از رایوگرافی حین عمل درمان شده اند. روش اجرا: در یک مطالعه توصیفی که بصورت مقطعی انجام شد ،کلیه مصدومین با شکستگی استخوان تیبیا مراجعه کننده به بیمارستان فاطمه زهرا و خلیج فارس طی دوره زمانی از تاریخ 1/9/89 الی 30/12/91 که با روش مدولاری نیلینگ و بدون استفاده از رادیولوژی درمان شدند، در یک دوره حداقل 6 ماهه مورد بررسی قرار گرفتند.سپس اطلاعات هر بیمار و شکستگی او و نتایج درمان و عوارض درمان در فرم مخصوص به هر شخص ثبت شد.سپس اطلاعات به صورت داده های spss تبدیل شدند و فرآیندهای آماری روی آنها صورت گرفت. نتایج:در این مطالعه 43 بیمار با شکستگی تیبیا درمان شده با مدولاری نیلینگ و بدون استفاده از رادیوگرافی بررسی شدند که میانگین سنی آنان 31 سال بود.84 درصد مرد و 16درصد زن بودند.شایعترین مکانیسم شکستگی نیز تصادفات با 86 درصد بود. در این مطالعه 100 درصد شکستگی ها فیکس شد.البته عوارضی همچون 9 درصد عدم جوش خوردن،5درصد دفورمیتی و 7مورد عفونت مشاهده شد. نتیجه گیری نهایی: در مطالعه ی ما نتایج اپیدمیولوژیک تاکید بر تصادف به عنوان شایعترین عامل داشت که لزوم کاهش تصادفات را یادآور می شود.هر چند که عامل بسیاری از شکستگی های زنان سقوط از ارتفاع بوده است که احتمالا به علت عدم استحکام لازم و پوکی استخوان می باشد که لزوم توجه به این مورد حیاتی می باشد. با توجه فیکس شدن موفقیت آمیز تمامی موارد در این مطالعه و مطالعات مشابه و عوارض نسبتا کم {که تقریبا مشابه با استفاده از c-arm }، می توان باجرات گفت که در تمامی مراکزی که c-arm موجود نمی باشد اینترامدولاری نیلینگ انتخاب مطمئن و ایمنی می باشد و حتی در مواردی کهc-arm در دسترس باشد نیز می توان براساس نظر بیمار و سنجش شرایط از این روش بهره برد.هر چند که به علت فقر مقالات پیرامون این موضوع هنوز هم جای تحقیقات بالینی در مورد کاربرد این روش ضروری به نظر می رسد. کلمات کلیدی:شکستگی تیبیا،جراحی،مدولاری نیلینگ،c-arm

Item Type:	Thesis (Other)
Subjects:	R Medicine > R Medicine (General)
Divisions:	Faculty of Medicin
Depositing User:	محسن زارعی
Date Deposited:	16 Aug 2014 06:17
Last Modified:	17 Aug 2014 07:32
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/305

Actions (login required)

View Item