خوشنویس, جلال الدین and زیرک‌زاده, هاتف and فلاح, مهتاب (2013) بررسی نتایج و عوارض روش‌های باسینی، لیختن‌اشتاین و باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال در بیمارستان شهداء تجریش تهران. نشریه جراحی ایران, 21 (2). pp. 20-28. ISSN 1735-4099
|
Text
af_36255562 Fatghe Engoynal-Dr.pdf Download (840kB) | Preview |
Abstract
زمینه و هدف: فتق اینگوینال از شایعترین بیماری‌هایی است که یک جراح در طول دوران طبابت خود با آن مواجه می‌شود. روش‌های متعددی برای ترمیم فتق اینگوینال به کار می‌روند، با این حال هیچ یک از این روش‌ها تا کنون به عنوان روش ارجح و برتر معرفی نشده‌اند. در این مطالعه ما به بررسی و مقایسه عود و عوارض روش‌های لیختن‌اشتاین و باسینی و نیز روش باسینی به همراه تعبیه مش در ترمیم فتق اینگوینال پرداخته‌ایم. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت تحلیلی آینده‌نگر انجام شده است. 246 بیمار که به دلیل فتق اینگوینال به بیمارستان شهداء تجریش مراجعه کرده بودند به صورت اتفاقی به سه گروه تقسیم شدند. فتق‌های دوطرفه یا عودکرده از مطالعه خارج شدند. 25 بیمار نیز با توجه به عدم امکان پیگیری از تحقیق خارج گردیدند. نهایتاً 78 بیمار به روش باسینی، 70 بیمار به روش باسینی به همراه تعبیه مش و 73 بیمار نیز به روش لیختن‌اشتاین عمل شدند و به مدت 12 ماه از نظر ایجاد عوارض و نیز عود فتق تحت پیگیری قرار گرفتند. برای متغیرهای کیفی فراوانی و درصد و برای متغیرهای کمی میانگین و انحراف معیار محاسبه شد. برای آزمون فرضیات از آزمون Chi square و T test وOne Way Onova استفاده گردید. در این مطالعه P < 0.05 معنی‌دار در نظر گرفته شده است. یافته‌ها: در 24 ساعت اول پس از جراحی بین سه گروه مورد مطالعه از نظر میزان درد تفاوت معنی‌دار وجود نداشت، اما یک ماه پس از جراحی میزان درد در گروه باسینی به همراه مش واضحاً بیشتر از دو گروه دیگر بود که این تفاوت 3 ماه و 12 ماه پس از جراحی نیز باقی مانده بود. همچنین میزان درد در گروه باسینی یک ماه و سه ماه پس از جراحی از گروه لیختن‌اشتاین کمتر بود با این حال پس از گذشت 12 ماه میزان درد بین دو گروه باسینی و لیختن‌اشتاین همسان شد. از نظر ایجاد هماتوم و سروما در محل جراحی و نیز اورکیت ایسکمیک تفاوتی بین سه گروه مورد مطالعه دیده نشد. میزان عود نیز در هر سه روش مشابه بود. نتیجه‌گیـری: هر دو روش باسینی و لیختن‌اشتاین عوارض و نیز عود تقریباً یکسان دارند. با این حال با توجه به کم هزینه‌تر بودن باسینی، این روش ممکن است جهت ترمیم فتق اینگوینال درکشورهای کمتر توسعه یافته مناسب‌تر باشد. استفاده از روش باسینی به همراه تعبیه مش توسط پژوهشگر توصیه نمی‌گردد، چرا که درد مزمن بیشتری نسبت به سایر روش‌ها ایجاد کرده و میزان عود آن با سایر روش‌ها یکسان است، همچنین هزینه جراحی با این روش بیشتر می‌باشد.
| Item Type: | Article |
|---|---|
| Uncontrolled Keywords: | فتق اینگوینال، باسینی، لیختن‌اشتاین، مش، عوارض، عود |
| Subjects: | R Medicine > RD Surgery |
| Divisions: | Other Journal > Iranian Journal of Surgery |
| Depositing User: | Admin BPUMS |
| Date Deposited: | 12 May 2015 09:13 |
| Last Modified: | 12 May 2015 09:49 |
| URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/3449 |
Actions (login required)
 |
View Item |
