مقايسه تأثير دو روش آموزش چهره به چهره و کتابچه آموزشی بر خودکارآمدی تنفسی مبتلايان به بيماری مزمن انسدادی ريه مراجعه‌کننده به بيمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی

اعتمادی سنندجی, ماشاالله and قهری سرابی, علیرضا and بنکدار, حميرا and اکبرزاده باغبان, عليرضا and بنا درخشان, همایون and قاسمی, سعید (2015) مقايسه تأثير دو روش آموزش چهره به چهره و کتابچه آموزشی بر خودکارآمدی تنفسی مبتلايان به بيماری مزمن انسدادی ريه مراجعه‌کننده به بيمارستان‌های منتخب دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی. نشریه آموزش پرستاری, 4 (1). pp. 1-7. ISSN 2222-4428

Preview

Text J Nurs Edu-v4n1p1-fa.pdf Download (696kB) | Preview

Abstract

آموزش به بيمار يک راهکار اساسی در کنترل فرايند بيماری و کاهش هرچه بيشتر عوارض در افراد مبتلا به بيماری‌های مزمن می‌باشد. امروزه بيشتر آموزش‌ها و اطلاعات در سيستم بهداشتی با روش‌های نامتناسب و در سطح بالاتری از آنچه که برای افراد قابل فهم باشد، ارايه می‌شود. هدف مطالعه حاضر مقايسه اثربخشی دو مورد از رايج‌ترين روش‌های آموزشی در سيستم درمانی يعنی آموزش چهره به چهره و استفاده از يک کتابچه آموزشی در بازتوانی تنفسی افراد مبتلا به بيماری مزمن انسدادی ريه می‌باشد. روش: پژوهش حاضر يک مطالعه نيمه تجربی از نوع کارآزمايی بالينی می‌باشد که در سال 1391 برروی 75 فرد مبتلا به بيماری مزمن انسدادی ريه، مراجعه‌کننده به بيمارستان‌های مسيح دانشوری و امام حسين (ع) شهر تهران انجام شده است. نمونه‌های پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گيری مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه (آموزش با کتابچه، آموزش چهره به چهره و گروه کنترل) تقسيم شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافيک و خودکارآمدی تنفسی جمع‌آوری شد. به افراد 2 گروه آزمون مطالبی با محتوی يکسان اما روش آموزش متفاوت ارايه شد. گروه کنترل آموزش‌های روتين در بخش را دريافت نمودند. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از روش‌های آمار توصيفی و استنباطی انجام گرديد. يافته‌ها: نتايج مطالعه حاضر نشان‌دهنده همگن بودن سه گروه مطالعه در زمينه ويژگی‌های جمعيت‌شناختی می‌باشد. همچنين آزمون آماری آناليز واريانس تفاوت معناداری در ميانگين نمره خودکارآمدی تنفسی سه گروه قبل از مداخله نشان نداد (169/0=p) در حالی که ميانگين نمره خودکارآمدی تنفسی در گروه آموزش چهره به چهره بعد از مداخله تفاوت معناداری با دو گروه ديگر داشت (001/0p<). از سوی ديگر بين دو گروه آموزش با استفاده از کتابچه آموزشی و گروه کنترل در اين زمينه بعد از مداخله تفاوت معناداری ديده نشد (998/0=p). نتيجه‌گيری: يافته‌های مطالعه نشان‌دهنده اثربخشی بيشتر روش آموزشی چهره به چهره نسبت به روش آموزش با استفاده از کتابچه راهنما در افراد مبتلا به بيماری مزمن انسدادی ريه می‌باشد. لذا پرستاران به عنوان مراقبين مبتلايان به بيماری مزمن انسدادی ريه با ارايه آموزش‌های چهره به چهره می‌توانند نقش ارزشمندی را در ارتقای خودکارآمدی تنفسی مبتلايان به اين بيماری و در نهايت بهبود هرچه بيشتر کيفيت زندگی آنان داشته باشند.

Item Type:	Article
Uncontrolled Keywords:	بیماری مزمن انسدادی ریه، خودکارآمدی، آموزش چهره به چهره، کتابچه آموزشی
Subjects:	WY Nursing
Divisions:	Other Journal > Journal of Nursing Education (JNE)
Depositing User:	Touba Derakhshande
Date Deposited:	25 Oct 2015 10:53
Last Modified:	01 Nov 2017 11:00
URI:	http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/4103

Actions (login required)

View Item