فقیر مومن سرایی, مینا (2007) تمرکز زدایی در بخش بهداشت؛ مفاهیم، اصول و چالشها. مجله بیمارستان, 6 (2). pp. 51-56. ISSN 2228-7450
|
Text
jhosp-v6n2p51-fa.pdf Download (2MB) | Preview |
Abstract
تمرکز زدایی واژهای است که از سال 1978، به منظور تامین نیازهای محلی در سیاستگذاریها و افزایش اثربخشی، خدمات در بخش سلامت متداول گردید. این پدیده که به معنای واگذاری اختیار و مسئولیت انجام وظایف دولت به سطوح محیطی سازمانهای دولتی، نیمه مستقل و یا بخش خصوصی می باشد به چهار نوع: تمرکز زدایی سیاسی، اداری، مالی و بازار تقسیم می شود. نوع اول با اصلاحات ساختاری عمده همراه است. نوع دوم اختیار و مسئولیت مدیریت وظایف را واگذار می کند. نوع سوم و چهارم به ترتیب به معنای واگذاری اختیار تصمیم گیری درباره هزینه ها و واگذاری مسئولیت به بخش خصوصی می باشد. برای طراحی موفق تمرکز زدایی باید به چهار سوال اساسی پاسخ داده شود: چه نوع تمرکز زدایی، کدام مسئولیتها و برای چه گروهی و در چه سطحی؟ ظرفیت سازی، تعیین خطوط راهنما از سوی دولت مرکزی و واگذاری تدریجی و منطقه به منطقه یا وظیفه به وظیفه، آموزش مدیران ارشد، شفاف نمودن مسئولیت ها و تشویق سطوح پایین و سرانجام ایجاد ارتباط دو سویه بین سطوح نیز از پیش نیازهای ضروری برای اجرای موفق یک برنامه تمرکز زدایی می باشند.
Item Type: | Article |
---|---|
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Divisions: | Other Journal > Journal of Hospital |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 13 Aug 2016 06:16 |
Last Modified: | 13 Aug 2016 06:16 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/5201 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |