ضيائی, منصور and طباطبايی قمشه, فرهاد and مختاری نيا, حمیدرضا and مقصودی پور, مریم and حمزئيان زيارانی, مصطفی (2013) تاثير تغيير در طراحی تخت کفش بر پايداری انسان در حين راه رفتن. مجله علوم پزشکی رازی, 19 (105). pp. 46-53. ISSN 2228-7051
|
Text
RJMS-v19n105p46-fa.pdf Download (715kB) | Preview |
Abstract
زمينه و هدف: کفش تنها محل تماس پا با زمين است و هر تغييری در آن بر روی ثبات بدن و کنترل تعادل فرد در حين راهرفتن اثر مستقيم ميگذارد. ريسک لغزيدن و افتادن مربوط به جنس کفش، ويژگيهای سطح راه رفتن و طراحی هندسی تخت کفش ميباشد. هدف اين تحقيق سنجش تاثير عمقهای مختلف شيار تخت کفش بر روی پايداری حين راهرفتن بر روي دو سطح خشک و لغزنده ميباشد. روش کار: در اين مطالعه نيمهتجربی، 22 مرد جوان با ميانگين سنی 43/3±5/24 سال با کفش استاندارد آکسفورد با سه عمق متفاوت شيارهای تخت کفش بر روی دو سطح خشک و ليز راه رفتند و در کل 6 حالت مختلف آزمايش را انجام دادند. دادهها با استفاده از دو دستگاه آناليز حرکت و صفحه نيرو جمعآوري گرديد. فرکانس نوسانات مفصل مچ پا و ضريب اصطکاک به عنوان معيارهاي ميزان پايداری مورد محاسبه قرار گرفتند. آزمون آماری مورد استفاده شامل تيزوجی بود. يافتهها: نتايج نشان داد که بر روی هر دو سطح خشک و ليز، افزايش عمق شيارهای تخت کفش منجر به افزايش ضريب اصطکاک بين کفش و سطح و کاهش نوسانات مفصل مچ پا در حين راه رفتن ميشود (05/0p<). همچنين ضريب اصطکاک بر روی سطح ليز به طور معناداری کمتر از سطح خشک بود (01/0p<). نتيجهگيری: هدف اين مطالعه يافتن عمق شياری برای پايداری بهينه بوده و با توجه به سه عمق شيار تخت کفش مورد آزمايش، به نظر ميرسد عمق شيار 5 ميلی متر برای کاهش نوسانات مفصل مچ پا و افزايش اصطکاک مناسبتر ميباشد.
Item Type: | Article |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | تعادل، لغزندگی، عمق شیار تخت کفش، شرایط سطح، پایداری |
Subjects: | R Medicine > R Medicine (General) |
Divisions: | Other Journal > Razi Journal of Medical Sciences |
Depositing User: | Touba Derakhshande |
Date Deposited: | 30 Aug 2014 08:37 |
Last Modified: | 30 Aug 2014 08:37 |
URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/741 |
Actions (login required)
![]() |
View Item |