ضیایی, منصور and حسینی, سیدیونس and شریعتی, هوشیار and خوشبو, الهه (1394) ارتباط بين فرسودگي شغلي و کيفيت زندگي در پرسنل مراقبت بهداشتي. ارتقاي ايمني و پيشگيري از مصدوميت ها, 3 (3). pp. 185-190.
|
Text
3005813940307.pdf Download (347kB) | Preview |
Abstract
سابقه و هدف: پيامدهاي شغلي و اثرات آن بر سلامت پرسنل بهداشت و درمان در بسياري از مطالعات مورد بررسي قرارگرفته است. فرسودگي شغلي تحت تاثير کيفيت زندگي افراد مي باشد که مي تواند در نتيجه مواجهه طولاني مدت با استرس شغلي ايجاد گردد. پژوهش حاضر باهدف تعيين ارتباط بين فرسودگي شغلي و کيفيت زندگي انجام گرفت. روش بررسي: اين مطالعه بر روي 80 نفر از پرسنل شاغل شبکه بهداشت و درمان شهرستان کامياران در قالب سه گروه شغلي انجام گرديد. اطلاعات مربوط به کيفيت زندگي و فرسودگي شغلي به ترتيب با استفاده از پرسشنامه هاي کوتاه بررسي سلامت و استاندارد گلدارد جمع آوري شدند. داده هاي به دست آمده در نرم افزار آماري SPSS مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: 55 درصد از کارکنان در گروه بهداشتي، 18.75 درصد در گروه پرستاري-مامايي و 26.25 درصد در گروه اداري-خدماتي شاغل بودند. کيفيت زندگي خوب، متوسط و ضعيف به ترتيب در 33.75، 60 و 6.25 درصد از کارکنان ديده شد. حدود 22.5 درصد از کارکنان در معرض فرسودگي شغلي پايين بودند و 77.5 درصد از آنان از فرسودگي شغلي متوسط رنج مي بردند. ارتباط فرسودگي شغلي و همچنين کيفيت زندگي با ويژگي هاي دموگرافيک معني دار نبود (p>0.05). بين کيفيت زندگي و فرسودگي شغلي ارتباط معني دار و معکوس ديده شد (p<0.001). نتيجه گيري: با توجه به رابطه معني دار و معکوس بين فرسودگي شغلي و کيفيت زندگي، مي توان با ارتقاي کيفيت زندگي کارکنان به طرق مختلف از فرسودگي شغلي و درنتيجه کاهش بهره وري آنان جلوگيري کرد.
| Item Type: | Article |
|---|---|
| Subjects: | WA Public Health |
| Depositing User: | محسن زارعی |
| Date Deposited: | 11 Nov 2020 09:36 |
| Last Modified: | 11 Nov 2020 09:36 |
| URI: | http://eprints.bpums.ac.ir/id/eprint/7917 |
Actions (login required)
 |
View Item |
